Περιεχόμενα
Τη «χρυσή περίοδο» κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ ανέβαινε 5-5 τα σκαλιά της δημοφιλίας του και τα στελέχη του ίδρωναν να χτίσουν τις βραχύβιες, όπως αποδείχθηκε, καριέρες τους στα «θεμέλια» της πλατείας Συντάγματος των «Αγανακτισμένων», τότε που το «αστέρι» του Τσίπρα «μεσουρανούσε» λαμπυρίζοντας περισσότερο και από το φως της αλήθειας και τη φωνή της κοινής Λογικής, τότε λοιπόν κυκλοφορούσε ένα σύντομο ανέκδοτο, εν είδει ρητορικού ερωτήματος: «Γιατί ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ έχει τόσους φίλους, οπαδούς, υποστηρικτές, στηρίγματα στον Πολιτισμό και ερείσματα στην επιχειρηματική κοινότητα, γιατί κανείς δεν υποστηρίζει την ‘Αυγή’ που φυλλοροεί, ούτε καν κάνοντας τον κόπο να πάει μέχρι το περίπτερο και να δώσει τον όβολό του για την εφημερίδα του κόμματος… κι ας πήγαινε…αδιάβαστη;»
Είναι προφανές ότι το αναγνωστικό κοινό του καθημερινού φύλλου της ιστορικής εφημερίδας ήταν δραματικά υποπολλαπλάσιο (1.000 φύλλα) του «ποταμού» των ψηφοφόρων που εμπιστεύθηκαν τον Σεπτέμβριο του 2015 τον ΣΥΡΙΖΑ για τη διακυβέρνησή στους (1.926.000 ψηφοφόροι). Που τώρα χύνουν (ορισμένοι από αυτούς) κροκοδείλια δάκρυα στα social media για το κλείσιμο της ιστορικής εφημερίδας (καθημερινό).
Ήταν ηλίου φαεινότερο ότι η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έκρινε ότι, παρά τις μάταιες επιδόσεις της εφημερίδας, ήταν υπεραρκετό που το φύλλο έμπαινε κάτω από δύο μανταλάκια στο περίπτερο. Το κόμμα δεν είχε φίλια ΜΜΕ, πέραν από το«Documento» και το «Κουτί της Πανδώρας» του Κ. Βαξεβάνη.
Ήταν μια κορυφαία στιγμή για το κόμμα όταν οι συστημικοί δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης (Χατζηνικολάου, Παπαδάκης, Πορτοσάλτε, Οικονόμου, Χασαπόπουλος, κ.α.) – τους άρεσε δεν τους άρεσε και με «κρύα καρδιά», ήταν αναγκασμένοι να συμπεριλάβουν τους πηχαίους τίτλους της στις αναφορές τους στα πρωτοσέλιδα του Τύπου.
Η εφημερίδα είχε τον τρόπο της να κυκλοφορεί επί 72 ολόκληρα χρόνια, εξαιρουμένης της επταετίας της Χούντας, στάθηκε «κερί αναμμένο» όταν κατέρρευσε ο υπαρκτός σοσιαλισμός στα τέλη του ‘80, τα κουτσο-κατάφερνε οικονομικά όταν ο Συνασπισμός έμεινε εκτός Βουλής το 1992 και φυσικά όταν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κολλήσει στο 4%, βρισκόμενος σε πολύ δεινότερη οικονομική κατάσταση.
Όσοι μιλάνε για ξαφνικό θάνατο και για αιφνιδιασμό Κασσελάκη, είχε έχουν κοντή μνήμη και ξέχασαν, είτε αγνοούν τη νωπή Ιστορία όταν ο πρώην εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νάσος Ηλιόπουλος υποστήριζε στις 12/1/2022 την αναστολή του καθημερινού φύλλου της «Αυγής»… Όσοι θεωρούν ότι η εφημερίδα ανήκε μόνο στον κόσμο των ιδεών με τις εξαιρετικές «πένες» και την παρέλαση ανθρώπων του πνεύματος – και πάλι πλανώνται πλάνη οικτρά καθώς η «Αυγή» στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 και πριν τη διακυβέρνησή της από τον Νίκο Φίλη τηρούσε μια ανταγωνιστική στάση στην τιμολόγηση των δημοσιευμένων ισολογισμών έναντι άλλων τίτλων και πολλές επιχειρήσεις προτιμούσαν να δημοσιεύουν τα οικονομικά τους αποτελέσματα (ήταν υποχρεωτική στον Τύπο) στην τότε εφημερίδα του ΣΥΝ. Αλλά και στην περίοδο διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυγή» δεν έμεινε εκτός του «παιχνιδιού» της διανομής διαφημιστικών κονδυλίων των μεγάλων τραπεζών – ακόμη και μετά τις 5 Ιουλίου του capital control που επιβλήθηκε υποτίθεται και για να περιορίσει το μαύρο χρήμα.
Ήταν ένα νομιμοφανές meeting point επιχειρήσεων, επιχειρηματιών και των «συστημικών» γενικότερα με το κόμμα, σε μια περίοδο που ο τότε υπ. Επικρατείας Νίκος Παππάς ανακάτευε με νευρικές και σπασμωδικές κινήσεις τη μηντιακή «τράπουλα» για να αναδείξει τους νέους, φίλα προσκείμενους στον ΣΥΡΙΖΑ, «μπαλαντέρ» του κόμματος (Καλογρίτσα, Σαββίδη).
Ήταν μια «γέφυρα» προσέγγισης δύο κόσμων που έμοιαζαν πολύ μακρινοί και ξένοι μεταξύ τους για να αποδειχθεί στην πορεία ότι δεν χρειάζονταν κοινές ρίζες για να «πλέξουν» τις φυλλωσιές και τους καρπούς τους. Αυτό σε επίπεδο διοίκησης και εξουσίας γιατί οι δημοσιογράφοι ήταν πάντα σοβαροί, και επαγγελματίες, ακόμη και αν συχνά απηχούσαν τις ιδέες που παρήγαγε η κομματική μηχανή.
Σήμερα το mindset Κασσελάκη δεν χωρά τη διατήρηση ενός παθητικού τίτλου στο αξιακό του σύστημα. Λειτουργεί προφανώς με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
Παντού υπάρχει ένας «δράκος»
Αλλά και εδώ στην ιστορία υπάρχει ένας «δράκος». Το κόμμα ανακοινώνει τη διακοπή κυκλοφορίας του ημερήσιου φύλλου της «Αυγής» για οικονομικούς λόγους (είναι αλήθεια ότι δεν βγαίνει οικονομικά). Διοχετεύει ότι το μισθολόγιο της εφημερίδας είναι διπλάσιο από αυτό των υπαλλήλων του κόμματος. Πράγματι! αλλά ταυτόχρονα, ανακοινώνει ότι δεν θα γίνουν απολύσεις χωρίς να εξηγεί γιατί αφού θα πληρώνονται οι ίδιοι άνθρωποι για ένα φύλλο την εβδομάδα-εξαιρουμένου του χαρτιού και του κόστους διανομής-η εφημερίδα πρέπει να αναστείλει την έκδοσή της;
Κύκλοι του κόμματος ψιθυρίζουν ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η κοινή ημερομηνία κατά την οποία ο Σ. Κασσελάκης πετάει στον αέρα τα περί «μαύρου» χρήματος στο κόμμα «του» και του timing στο οποίο κόβεται η «Αυγή». Και αυτό είναι η «κορυφή του παγόβουνου» καθώς οι καλοθελητές έχουν «σφυρίξει» στον πρόεδρο ότι και στον ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» έρρεε μαύρο χρήμα (ορισμένες αμοιβές παραγωγών, δημοσιογράφων και τεχνικών), αλλά από διαφημιζόμενους, την περίοδο κατά την οποία είχε ακροαματικότητα 4-5%. Πάντως η δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα λειτουργήσει με «μαύρο» χρήμα, «δεν συνιστά κάποιου είδους υπαινιγμό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατά το παρελθόν λειτούργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο», δήλωσε η εκπρόσωπος του κόμματος, Βούλα Κεχαγιά.
Η επίσημη εκδοχή
Η επίσημη εκδοχή είναι ότι μετά τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, τη συρρίκνωση της συνεισφοράς των λιγότερων πλέον βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο κόμμα, και τη μη προσέλκυση διαφημίσεων, η «Αυγή» έφτασε σε μια κατάσταση που «δεν δίνει πολλές επιλογές», με τον Στ. Κασσελάκη να δηλώνει ότι δωρίζει στην εφημερίδα το ποσό – “peanut” των 20.000 ευρώ – το μέγιστο που επιτρέπεται νομικά από την πλευρά του. Παράλληλα ζητά από βουλευτές και στελέχη έκτακτη εισφορά προκειμένου να καλύψει τα έξοδα των κομματικών ΜΜΕ.
Σύμφωνα με πληροφορίες η οικονομική υπηρεσία του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ έστειλε επιστολή στους βουλευτές του κόμματος, ζητώντας τους είτε να προχωρήσουν σε δωρεά, είτε να συνάψουν δάνειο, ώστε να καλυφθούν τα έξοδα του Ιουνίου τόσο για την «Αυγή», όσο και για το ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο». Την Πέμπτη, εστάλη αντίστοιχο mail και σε όλα τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής.
Το μήνυμα προς τους βουλευτές ανέφερε:
«Σύντροφοι, συντρόφισσες
Οι οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει το κόμμα μας, επιτάσσουν τη μέγιστη δυνατή οικονομική συμβολή όλων μας. Σας παρακαλούμε να συνδράμετε είτε με δωρεά, είτε με σύναψη δανείου, προκειμένου να καλυφθούν οι υποχρεώσεις μηνός Ιουνίου για τα Μέσα του κόμματος, συνολικού ύψους 375.146 ευρώ».
Αρνήθηκαν την «κοοπερατίβα»; …Ή και όχι
Ο Στ. Κασσελάκης ανέφερε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρθηκε να παραχωρήσει τις μετοχές του στην «Αυγή» στους εργαζομένους της, ώστε να εκδίδουν εκείνοι την εφημερίδα, αλλά η πρόταση υποτίθεται ότι δεν βρήκε ανταπόκριση, ενώ για το «λουκέτο» στο ημερήσιο φύλλο της είπε ότι η απόφαση είχε παρθεί επί προεδρίας Τσίπρα από την Π.Γ. του κόμματος, αλλά δεν εφαρμόστηκε. Η συνέλευση εργαζομένων της «Αυγής» ωστόσο διαψεύδει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. «Οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε ότι ποτέ δεν μας έγινε σχετική πρόταση από τη Διοίκηση και ουδέποτε μπήκαμε σε μία τέτοια συζήτηση», αναφέρουν σε post τους στη σελίδα που έχουν δημιουργήσει στο facebook.
Και συνεχίζουν: «Επιπλέον, οφείλουμε να επισημάνουμε ότι παρά τις διαδοχικές εκκλήσεις μας για συνάντηση με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, σε σχέση με το μέλλον της εφημερίδας -ήδη μήνες πριν από το αιφνιδιαστικό κλείσιμο- εκείνος ουδέποτε ανταποκρίθηκε».
Το έλεγε ο Ηλιόπουλος, το είχαν πει και οι ορκωτοί λογιστές – άκουγε κανείς;
Πρόκειται για την τελευταία πράξη ενός χρονικού προαναγγελθέντος θανάτου για τον οποίο είχαν προειδοποιήσει οι ορκωτοί λογιστές της ΣΟΛ Α.Ε., μέλος Δικτύου Crowe Global. Στη διαχειριστική χρήση του 2022 ο κύκλος εργασιών παραμένει σχετικά αμετάβλητος έναντι του 20221 ήτοι 1.302.975,68, ευρώ έναντι 1.287.080,91 ευρώ. Η χρήση είναι ζημιογόνος και το σύνολο καθαρής θέσης ανέρχεται σε -1.866.841,21 ευρώ έναντι -1.374.683,15 ευρώ το 2021. Το Σύνολο υποχρεώσεων αγγίζει τα 3.618.226,87 ευρώ έναντι 4.501.218,75 ευρώ το 2021 ενώ το βραχυπρόθεσμο τμήμα (Έως 1 έτος) διαμορφώνεται στις 145.731,53 ευρώ. Το κόστος μισθοδοσίας το 2022 ανέρχεται στα 2.151.557,76 ευρώ έναντι 1.895.227,74 ευρώ το 2021.
«Στις εμπορικές απαιτήσεις από πελάτες περιλαμβάνονται και απαιτήσεις σε καθυστέρηση από τις προηγούμενες χρήσεις, συνολικού ποσού 1.300.000 ευρώ. Κατά παρέκκλιση των λογιστικών αρχών, που προβλέπονται από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, δεν έχει διενεργηθεί απομείωση επί των απαιτήσεων αυτών, κατά την εκτίμησή μας ποσού ευρώ 1.100.000 ευρώ. Λόγω του γεγονότος αυτού η αξία των εμπορικών απαιτήσεων από πελάτες εμφανίζεται αυξημένη κατά ευρώ 1.100.000 ευρώ, και τα ίδια κεφάλαια καθώς και τα αποτελέσματα των προηγούμενων χρήσεων μειωμένα κατά € 1.100.000 αντίστοιχα» αναφέρει ο ορκωτός λογιστής και συνεχίζει: «Υπάρχει ουσιώδης αβεβαιότητα που σχετίζεται με τη συνέχιση της δραστηριότητας.
Εφιστούμε την προσοχή σας στη Σημείωση 2 επί των οικονομικών καταστάσεων, η οποία περιγράφει ότι η Εταιρεία τη χρήση που έληξε την 31η Δεκεμβρίου 2022 το σύνολο των ιδίων κεφαλαίων της εταιρείας έχει καταστεί αρνητικό και οι τρέχουσες (βραχυπρόθεσμες) υποχρεώσεις της Εταιρείας υπερβαίνουν το σύνολο του κυκλοφορούντος ενεργητικού της. Όπως αναφέρεται στη Σημείωση 2, τα γεγονότα αυτά ή οι συνθήκες αυτές, μαζί με άλλα θέματα όπως αυτά περιγράφονται στη Σημείωση 2, υποδηλώνουν την ύπαρξη ουσιώδους αβεβαιότητας η οποία ενδεχομένως θα εγείρει σημαντική αμφιβολία σχετικά με τη δυνατότητα της Εταιρείας να συνεχίσει τη δραστηριότητά της. Η γνώμη μας δεν διαφοροποιείται σε σχέση με το θέμα αυτό.».
Το timeline της πορείας της «Αυγής»
Από το 1951 που «εξέφραζε» και το «παράνομο» τότε, ΚΚΕ, έως το 2024 που δεν εκφράζει τον Κασσελάκη
1952: Η εφημερίδα εκδίδεται ως όργανο της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς, έναν χρόνο μετά τη συγκρότησή της το 1951, εκφράζοντας και τις θέσεις του παράνομου KKE, αφού είχε απαγορευτεί η κυκλοφορία του «Ριζοσπάστη» από το 1947. Αρχικά, κυκλοφόρησε ως εβδομαδιαία και κατόπιν ως ημερήσια εφημερίδα. Πρώτος εκδότης και διευθυντής (1952-1956) ήταν ο Βασίλης Εφραιμίδης.
1967-1974: Η έκδοσή της απαγορεύτηκε από τη στρατιωτική Χούντα.
1974: Μετά τη μεταπολίτευση, το ΚΚΕ Εσωτερικού επανεξέδωσε, στις 4 Αυγούστου του 1974, την «Αυγή» ως κομματικό του όργανο, ενώ στη συνέχεια η εφημερίδα υποστήριζε κυρίως τις θέσεις του Συνασπισμού.
2014-2024: Εκφράζει το χώρο της ανανεωτικής και της ριζοσπαστικής αριστεράς και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Το κόμμα κατέχει το 40% των μετοχών και το υπόλοιπο είναι σε μικρούς μετόχους, δηλαδή αναγνώστες, εργαζομένους και ψηφοφόρους. Κανένας δεν έχει πάνω από 3%.
Μαζί με την «Αυγή», εκδίδονταν περιοδικά το ένθετο Πρίσμα, ενώ κάθε Κυριακή η έκδοση συνοδεύεται από το ένθετο Αναγνώσεις. Το ένθετο Κόσμος με τις διεθνείς ειδήσεις είναι ενισχυμένο με περισσότερες σελίδες, έχοντας μεταφρασμένα άρθρα στα ελληνικά από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου, όπως η Libération, οι Financial Times, η Washington Post κλπ. Από το 2013 με την Αυγή κυκλοφορούσε και η ελληνική έκδοση της Le Monde Diplomatique. Η τιμή του κυριακάτικου φύλλου είναι 3 ευρώ.
25 Ιουνίου 2024: Το κλείσιμο του καθημερινού φύλλου της εφημερίδας «κλειδώνει» με κοινή απόφαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και του Δ.Σ. της εφημερίδας. Αντιδρώντας, οι εργαζόμενοι στην «Αυγή» προχώρησαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις, με τη στήριξη της ΕΣΗΕΑ που εξέφρασε την έντονη διαμαρτυρία της και κάλεσε το κόμμα να αναθεωρήσει τη στάση του. Το τελευταίο καθημερινό φύλλο κυκλοφορεί στις 22 Ιουνίου 2024.
Διαβάστε επίσης:
Λύτρας: Υπόμνημα βόμβα κατά του ποινικολόγου – Τι κατέθεσε η Σοφία Πολυζωγοπούλου
ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ
- Τράπεζες: Τι να περιμένουμε το 2025 στα στεγαστικά δάνεια
- «Ημέρα Καριέρας» της ΔΥΠΑ στο Ντίσελντορφ 1.200 θέσεις εργασίας από 45 επιχειρήσεις
- «Κοκκινίζουν» οι μετοχές πληροφορικής – Ποιες εταιρείες έχουν μεγάλες απώλειες
- Μεγάλες αλλαγές στη Δικαιοσύνη: Η στρατηγική για το 2025 και τα άλυτα προβλήματα
