Σωτήρης Κοντιζάς, Πάνος Ιωαννίδης και Λεωνίδας Κουτσόπουλος
Για τις ιδιαίτερες προσωπικότητες που λαμβάνουν μέρος στο φετινό MasterChef μίλησαν σε συνέντευξη που παραχώρησαν στο περιοδικό People, οι κριτές Σωτήρης Κοντιζάς, Πάνος Ιωαννίδης και Λεωνίδας Κουτσόπουλος.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή εκείνος που ξεχώρισε στο παιχνίδι είναι ο Χρήστος Μπάρκας που μας χάρισε την ξεκαρδιστική ατάκα «Κρατς» δίνοντας έμπνευση στους χρήστες των social media οι οποίοι με τη σειρά τους δημιούργησαν άπειρα memes.
Από την άλλη η παίκτρια που έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις είναι η Άλκηστις Αλεξάκη η οποία δεν «μασάει» τα λόγια της, αλλά και ο Αφγανός μετανάστης Ζαχίρ που συγκίνησε με την ιστορία του.
Γνωρίζουν οι κριτές τις ιστορίες των διαγωνιζόμενων πριν τις οντισιόν;
Ο Πάνος Ιωαννίδης λέει: «Τις μάθαμε επιτόπου. Εξάλλου στη διαδικασία πριν από τις οντισιόν (σ.σ. τα pre-casting) έρχονται χιλιάδες άτομα, οπότε είναι λογικό να μη γνωρίζουμε τις ιστορίες τους».
Ο Λεωνίδας Κουτσόπουλος τονίζει: «Στα pre-casting, όπου γίνεται το πρώτο φιλτράρισμα, έρχονται χιλιάδες άνθρωποι, οι οποίοι παρουσίασαν κάποια κρύα πιάτα. Επίσης ο καθένας έρχεται για τον δικό του λόγο. Υπήρξαν περιπτώσεις που ήρθαν απλά για να γνωρίσουν τον Πάνο και έφεραν ένα τοστάκι. Θυμάμαι πως είχε έρθει ένας που μας είπε ‘Δεν έφερα τίποτα. Give me five. Πανιωνάρα μόνο!’ και έφυγε».
Ο Σωτήρης Κοντιζάς αποκαλύπτει: «Όλα χρειάζονται μια ισορροπία. Εμείς είμαστε στο MasterChef για να δοκιμάσουμε και να κρίνουμε ένα φαγητό. Οι τηλεθεατές, όμως, που δεν μπορούν να δοκιμάσουν φαγητό μέσω της τηλεόρασης, ταυτίζονται με τους χαρακτήρες. Αλλά και πάλι εμείς δεν γνωρίζαμε καμία ιστορία παίκτη, μέχρι την ώρα που ήρθε και μας την είπε στην οντισιόν».
«Αυτό που πρέπει να τονίσω», δηλώνει ο Λεωνίδας Κουτσόπολος, «είναι ότι ο ρόλος του κριτή στο MasterChef είναι μια παράλληλη δραστηριότητα. Εμείς, πέρα από τις πολύ καλές σχέσεις που έχουμε με την παραγωγή και το κανάλι, ξέρουμε ότι η πραγματική μας δουλειά δεν είναι η τηλεόραση.
Δεν καλούμαστε να πορευτούμε με αυτό μέχρι να συνταξιοδοτηθούμε. Το βλέπουμε σαν παιχνίδι. Η επιτυχία και τα νούμερα τηλεθέασης του MasterChef είναι για μας σαν να έχουμε ανοίξει ένα εστιατόριο και να είναι διαρκώς γεμάτο.
Σχετικά με την ιστορία του Ζαχίρ που προανέφερες, θέλω να υπογραμμίσω ότι ποτέ δεν μεθοδεύσαμε τη συζήτηση για να πάει κάπου. Ο Ζαχίρ μάς είπε την ιστορία του, όπως αυτός την ένιωθε και ήθελε να την πει, μια ιστορία που αντιπροσωπεύει πολλούς ακόμη ανθρώπους.
Του δώσαμε το βήμα, χωρίς να εκμαιεύσει κανείς τίποτα. Όπως δώσαμε βήμα σε πολλούς άλλους ανθρώπους που ήθελαν να περάσουν το μήνυμά τους. Νιώθω περήφανος για την απόφαση του καναλιού να δώσει τηλεοπτικό χρόνο και την ευκαιρία σε αυτούς τους ανθρώπους να ζήσουν το όνειρο με όχημα τη μαγειρική. Από εκεί και πέρα, ας λέει ο καθένας ό,τι θέλει»!