Κλέλια Χατζηιωάννου: Επιτέλους ευτυχισμένη μανούλα!

Κλέλια Χατζηιωάννου

Περιεχόμενα

Γενναιόδωρη, τρυφερή, ευαίσθητη, με συχνές τάσεις απομονωτισμού, αλλά πανέξυπνη γυναίκα η Κλέλια Χατζηιωάννου, δεν άφησε ποτέ περιθώρια εκμετάλλευσης της καλοσύνης της, ακόμα και όταν ξέσπασε η τεράστια οικονομική και ανθρωπιστική κρίση στη χώρα.

Τότε η Κλέλια επέλεξε να μην υπογραμμίζει τη δική της ευημερία σε σχέση με τις δύσκολες ώρες ενός ολοκλήρου λαού. Σταμάτησε τις δεξιώσεις στη θαλαμηγό της, τα καλέσματα στο σπίτι της, στον υπέροχα κομψό πύργο του Χαρίλαου Τρικούπη στην Κηφισιά, τις δημόσιες εμφανίσεις, τις φωτογραφίσεις με πολυτελή και υψηλού γούστου ρούχα και αξεσουάρ. Για πολύ μεγάλο διάστημα επέλεξε την σιωπή! Ώσπου να, τώρα, η ευτυχία βρέθηκε μέσα από το ντελικάτο πρόσωπο και την ύπαρξη της κόρης της Άννας.

Η Κλέλια Χατζηιωαννου υιοθέτησε το αγγελούδι αυτό, που ήταν σα να υπήρχε πάντα ως προσμονή στη ζωή της και το αστείρευτο περίσσευμα τρυφερότητας, αγάπης, έγνοιας, πέφτει σαν κύματα θαλπωρής πάνω του. Είναι τέτοια η χαρά της Κλέλιας, που ενώ, όλα αυτά τα χρόνια, επιλεγεί και καταφέρνει τίποτα να μη μαθαίνεται για την καθημερινότητά της, ακόμα και μέσα από το λακωνικότητα προφίλ της στο face book, τώρα, στους λίγους πραγματικά δικούς της ανθρώπους, που εκτιμά και ξέρει δοκιμασμένα πια, την φιλία τους, διατρανώνει την λατρεία της την 14 μηνών Άννα της!

Μοιάζει σαν η ψυχή της και η ζωή της να βουτήξαν στους κόσμους εκείνους της ανιδιοτελούς αθωότητας και αφοσίωσης, που μόνο ένα παιδί, είναι σε θέση, μαγικά, να χαρίζει…

Η κοσμική εποχή της Κλέλιας

Πίσω στα παλιά, λέει θυμοσοφικά η παράδοση μας, κοιτάνε μόνο οι «παλιάνθρωποι». Και όμως, για να γίνει σαφές πως η Κλέλια Χατζηιωάννου, δεν είναι άλλο ένα χαϊδεμένο πλούσιο κορίτσι, που της χαρίστηκαν όλα και όλοι και η ζωή του ήταν μαλθακά και ίσως πληκτικά ακουμπισμένη σε αφράτα και χνουδωτά συννεφάκια, αγορασμένα από τα λεφτά του μπαμπά, πρέπει να ρίξει μια μάτια πίσω της και πάνω από τον ώμο της, όσο και αν ίδια κοιτά πάντα ορμητικά και δυναμικά μπροστά.

Η ξανθιά κοπελίτσα, που γίνονταν νύφη μόλις στα 19 της χρόνια, με τα καλά σχολεία, τους οικογενειακούς γερούς, κυπριακά φτιαγμένους, δεσμούς, την πίστη στον Θεό και στις αρχές της ορθόδοξης εκκλησίας, έγινε μια επιλεκτική, μοναχική γυναίκα με μια αδιόρατη θλίψη στα μάτια και μια βαθύτατα ριζωμένη επιλογή να προσφέρει στους άλλους, αδιαφορώντας για υλικά αγαθά, κοσμικότητες και περιστασιακές απολαύσεις.

Και ας ήταν εκείνη που πριν από μια εικοσαετία γινόταν θέμα στις κοσμικές στήλες όλης της Ευρώπης, χωρίς καν το επιδιώκει. Μετρημένη πάντα, άνοιγε το υπερκομψο, ιδανικό της σπίτι, σε λίγες συντροφιές της, κάνοντας τραπέζια, όπου ως διακριτική οικοδέσποινα τα σκηνοθετούσε αξέχαστα για όλους! Ήταν η εποχή που το τηλέφωνό της συχνά χτυπούσε και η ίδια μιλούσε με τον ελεύθερο – και ζωηρούλη!- Αλβέρτο του Μονακό, που πραγματικά την πολιορκούσε, όπως φαίνεται εκ των υστέρων ιδιοτελώς, μια και η οικογένεια Χατζηιωάννου με την περιουσία της συνέβαλε στον μύθο του πριγκιπάτου. Η «πριγκίπισσα των τάνκερ» Κλέλια είχε γίνει μάλιστα θέμα συζήτησης για το ειδύλλιό της με τον πρίγκιπα και αποδέκτρια πολλών σχολίων όχι πάντα καλόβουλων.

Εκείνη, πάντα μυστηριώδης και σιωπηλή, δεν ασχολούταν καν. Όσοι όμως είχαν ζήσει τα συνεχή τηλεφωνήματα του πρίγκιπα, αλλά τους είχαν δει και μαζί είχαν σαφή άποψη. Παρ όλα αυτά, τον καιρό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, σε ένα μεγαλειώδες πάρτι στην υπερπολυτελή θαλαμηγό «Clelia II» οι λίγοι Έλληνες καλεσμένοι, οι γαλαζοαίματοι του Μονακό, αλλά και ο πρωθυπουργός του πριγκιπάτου έβλεπαν όλο το βράδυ τον Αλβέρτο να χορεύει χωρίς διακοπή με την Κλέλια, πιστεύοντας πως η κοινωνική γνωριμία τους είχε εξελιχτεί σε σχέση, και μάλιστα ιδιαίτερα θερμή από πλευράς του, μιας και εξέφραζε με κάθε τρόπο τον θαυμασμό του. Να σημειώσουμε πως στο ίδιο σκάφος, κάποιο καλοκαιρινό βράδυ, ο Απόστολος Γκλέτσος, πάλι στην καρδιά ενός ακόμα λαμπρού πάρτι, είχε φωτογραφηθεί στο πλευρό της αστραφτερής -σε μια γκρι του πάγου τουαλέτα- Κλέλιας.

Ποτέ της όμως, η φυσική ξανθιά καραβοκύρισσα, δεν είχε προβάλει, επαληθεύσει, αρνηθεί ή διαψεύσει τίποτα που αφορούσε στην προσωπική ζωή της, την οποία φρόντιζε πάντα να κρατά απολυτά μυστική. Έως σήμερα, που ακόμα και την ξέχειλη ευτυχία της μητρότητα της, δεν την έκανε αφορμή για πλήθος δημοσιεύματα και ελάχιστοι, κοντινοί της άνθρωποι, καθώς και τα αδέλφια της, Στέλιος και Πόλυς, γνώριζαν.

Οι μεγάλες αλλαγές της

Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται, πως η Κλέλια Χατζηιωάννου είχε αναθεωρήσει τις απόψεις της για πολλά δεδομένα για όλες τις άλλες κυρίες της οικονομικής της επιφάνειας, όταν μόλις στα 19 της παντρεύτηκε τον όμορφο σαν χολιγουντιανό σταρ 27χρονο Ιωάννη Φράγκο. Τον Σεπτέμβριο του 1990 η νεαρή πανέμορφη νύφη ξεκίναγε μια ζωή σε φόντο λευκό, όλο λουλούδια, με μια δεξίωση στο «Intercontinental» μυθικής πολυτελείας και με ένα στόλο Rolls Royce για να τη συνοδεύουν.

Το ζευγάρι εγκαταστάθηκε στο σπίτι της νύφης στο Παλαιό Ψυχικό. Ως προίκα για να συνεχίσει να ζει πριγκιπικά ο Λουκάς Χατζηιωάννου είχε προσφέρει ακόμα ένα διαμέρισμα στο Μονακό, ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο, ένα αρχοντικό στη Χίο, πολυώροφο κτίριο γραφείων στον Πειραιά και γραφεία στο Παλαιό Ψυχικό. Πρόσφερε επίσης ως δάνειο στον γαμπρό του, για να ζει πολυτελώς η κόρη του, το ποσό των 50.000.000 δολαρίων και χάρισε την υπερπολυτελή θαλαμηγό «Lady C».

Για να μη τα πολυλογούμε, με κίνδυνο εμμονικού εγκλωβισμού στο παρελθόν, τον Ιανουάριο του 1993 ο κύριος Φράγκος έφυγε από το σπίτι. Για 17 ολόκληρα χρόνια ο εφοπλιστικός κόσμος της χώρας έζησε τις δικαστικές διαμάχες μεταξύ των οικογενειών του άντρα και της γυναίκας που κάποτε ξεκίνησαν μια κοινή ζωή προορισμένη να θυμίζει παραμύθι. Ταιριαστοί εμφανισιακά, ηλικιακά και γόνοι δύο μεγάλων εφοπλιστικών οικογενειών, τελικά δεν ήταν γραφτό να ζήσουν μαζί. Μετά από 17, λοιπόν, χρόνια το Εφετείο Πειραιά τελεσιδίκησε, με τον Γιάννη Φράγκο να καλείται να επιστρέψει 100.000.000 δολάρια στην οικογένεια Χατζηιωάννου!

Για την Κλέλια όμως δεν ήταν τα λεφτά το ζητούμενο, αλλά το μοίρασμα της καθημερινότητας, η παντοτινή συμμαχία απέναντι στα ζόρια της ζωής, η αγάπη, στο κάτω, κάτω, βρε αδελφέ… Μεγαλώνοντας, ωριμάζοντας ξέρει πως δεν αντέχει την ανθρώπινη κακία, την αδικία και την υστεροβουλία. Στην προσωπική της ζωή, είχε πάρει κατάκαρδα και χωρίς ίχνος ελαφρότητάς τον χωρισμό της, αλλά και τις άτυχες σχέσεις της. Κατά τη διάρκεια της σθεναρής πολιορκίας του Αλβέρτο του Μονακό, θα επιβεβαιωθεί η άποψη τους για τους ανθρώπους, για άλλη μια φορά, όταν θα μάθει την ανακοίνωση του γάμου του με τη Νοτιοαφρικανή κολυμβήτρια Σαρλίν Γουίτστοκ.

Η Κλέλια αφήνει το Μονακό και εγκαθίσταται μόνιμα στην Ελλάδα, προτείνοντας τα ταξίδια στο Παρίσι για τις εργασιακές της υποχρεώσεις. Εκείνος δεν την καλεί στον γάμο. «Και να με προσκαλούσε, πάλι δεν θα πήγαινα» σχολιάζει η Κλέλια και όλο αξιοπρέπεια δεν ξαναμιλά πότε για τον πρίγκιπα… Όταν τα τηλεφωνήματα, δειλά – δειλά, ξαναρχίζουν, εκείνη αλλάζει αριθμούς τηλεφώνων…

Ο θάνατος του πατέρα της, το 2009, τη όχι μόνο τη θλίβει αλλά και τη σημαδεύει κατάβαθα και απαρηγόρητα. Δένεται ακόμα περισσότερο με την μητέρα της, Νέδη Χατζηιωάννου και την οικογένεια της και γίνεται ακόμη πιο επίλεκτη σε παρέες και σχεδόν αόρατη σε κάθε κοσμική, απαράδεκτη για την ίδια για τους καιρούς μας, εκδήλωση…

Αφοσίωση στο να απαλύνει πόνους…

Γνώριζε, πάντα, την οικογενειακή κατάσταση όλων όσοι εργάζονταν στα σπίτια των δικών της και των κοντινών συνεργατών της και κάλυπτε κάθε τους ανάγκη, διακριτικά και χωρίς να δέχεται «ευχαριστώ». Χωρίς να θέλει να μαθευτεί το όνομά της, φρόντιζε να απαλυνθεί ο πόνος σε οικογένειες και ορφανά παιδιά, αναλαμβάνοντας τα χρέη και τη διαβίωσή τους. Πανέξυπνη και ιδιαίτερης αντίληψης, κατανοούσε ποιος πραγματικά είχε ανάγκη και δεν άφηνε περιθώρια για εκμετάλλευση.

Περνά σχεδόν απαρατήρητη όταν βρίσκεται στον πύργο της στην Κηφισιά, καθώς συμμερίζεται πως οι άνθρωποι στη χώρα της υποφέρουν. Συνεχίζει όπου μπορεί να βοηθά, είτε οργανωμένα με το ίδρυμα «Λούκας Χατζηιωάννου» είτε μεμονωμένα, σε ανθρώπους που ο πόνος είναι δυσβάσταχτος, με υποτροφίες, δωρεές για ιατρική έρευνα, αλλά και ιατρική φροντίδα σε άτομα, σε ακαδημαϊκά ιδρύματα και πολιτισμικούς φορείς. Αλλωστε και με το δικό της Κοινωφελές Ίδρυμα «Κλέλια Χατζηιωάννου» επιβλέπει η ίδια τη χορήγηση υποτροφιών για μεταπτυχιακά Ελλήνων και Κυπρίων σε Ιατρική, Ψυχολογία, Φιλοσοφική, Ιστορία της Τέχνης για τα κολοσσιαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Στο προφίλ της στο facebook, το φειδωλό σε φωτογραφίες και πληροφορίες για τις συνήθειες της, εκδηλώνει έντονη φιλοζωική δράση με επίκεντρο την ανακούφιση των αδέσποτων και κακοποιημένων όντων.

Τη δημοσιότητα αντιμετωπίζει ξανά, χωρίς να το επιδιώξει, όταν ενημερώθηκε από δημοσιεύματα για την μη ικανότητα της οργάνωσης «Χαμόγελο του Παιδιού» να πληρώσει τον ΕΝΦΙΑ! Το «Χαμόγελο του Παιδιού» είχε κληθεί να καταβάλει το ποσό των 57.313,31 ευρώ χωρίς καμία κρατική χρηματοδότηση. Οι άνθρωποι του απελπίστηκαν! Όταν δόθηκε η ανάσα. Με ανάρτησή του «Χαμόγελου» στο Facebook έγινε γνωστό πως η Κλέλια Χατζηιωάννου ανέλαβε όλο το πόσο.

«Για ακόμα μια φορά η κα Κλέλια Χατζηιωάννου βρέθηκε δίπλα μας κι έβαλε τέλος στην αγωνία μας για το πώς θα πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ. Κατανοώντας το δύσκολο έργο μας κι έχοντας γνωρίσει τα παιδιά μας καθώς και τις δράσεις μας, αποφάσισε να μας στηρίξει για άλλη μια φορά προσφέροντας το ποσό που αντιστοιχεί στην οφειλή του οργανισμού μας για τον ΕΝΦΙΑ. Το Χαμόγελο του Παιδιού ευχαριστεί θερμά την κα Χατζηιωάννου για την ευαισθησία της και για τη στήριξή της», έγραφε λιτά και ανθρωπινά το δημόσιο σημείωμα του «Χαμόγελου» και η δράση της Κλέλιας, όσο και αν τη κρατούσε κρυφή, έγινε γνωστή. Και κάπως έτσι, φωτίστηκε η ζωή της με την Άννα.

Οι συνήθειες μιας μυστηριώδους κυρίας…

Το αγαπημένο της σπίτι στην Κηφισιά! Με τις βαριές διπλές πόρτες να ανοίγουν για να αποκαλύψουν μια τεράστια μαρμάρινη σκάλα, ελαφρώς κυκλική, με ξύλινο και σιδερένιο ανάγλυφο παραπέτο καταλήγει στον τετράγωνο, μαρμάρινο χώρο υποδοχής. Εκεί σε ένα στρογγυλό τραπεζάκι βρίσκεται το ανεκτίμητης οικονομικής αλλά κυρίως καλλιτεχνικής αξίας γλυπτό του Ροντέν, το «Φιλί» ή «Αιώνια άνοιξη». Ένας παλιάτσος του Πικάσο κοιτά κατάματα, τόσο κοντινός, ώστε να αγγίζεται!

Ναύτες και φαντάροι του Τσαρούχη στο σαλόνι. Δύο ανεκτίμητα πορτρέτα της Κλέλιας και της μητέρας της Νέδης. Η κρυστάλλινη τραπεζαρία είναι και η ίδια έργο τέχνης: ανάγλυφη και δουλεμένη με τα σύμβολα του ζωδιακού κύκλου από τον μέγα Μυταρά. Σκίτσα, μικρά και μεγάλα έργα διάσημων καλλιτεχνών. Η Κλέλια μέσα στα έργα τέχνης, που η ίδια συνέλλεξε με εκλεκτισμό και προσήλωση, χωρίς ποτέ προκλητικά, αλλά με φινετσάτα φορέματα, δεν καπνίζει και σπανίως πίνει κάποιο ποτήρι παλιό, κόκκινο κρασί.

Περνά καιρό, ακούγοντας Βάγκνερ, διαβάζοντας πολύ περισσότερο από ποτέ της, βιβλία οικονομικής θεωρίας, ποίηση, ιστορία. Ενημερώνεται κάθε μέρα για τις διεθνείς εξελίξεις. Αγαπά τα λευκά λουλούδια που μυρίζουν, τις ανοιχτές θάλασσες, τα μαντίλια Hermes για να τυλίγει τα μαλλιά της, την απλή φύση της Αττικής, το άκουσμα των τζιτζικιών τα καλοκαιρινά μεσημέρια, όλα τα παιδιά, τα καρτούν της Disney και αγαπημένος της ήρωάς είναι ο Μίκυ Μάους ως μαθητευόμενος μάγος στην υπέροχη «Φαντασία». Δεν την ενδιαφέρει να φλυαρεί αμέριμνα για ανούσια θέματα μιας κοινωνικής τάξης που δεν επικοινωνεί με τον κόσμο γύρω. Διάλεξε τη σιωπή της.

Και συνεχίζει να αγαπά σαν 19χρονο κορίτσι τους ανθρώπους, χωρίς να θέλει ανταλλάγματα γι’ αυτό. Κι τώρα αγαπά, ολοκληρωτικά, παράφορα, αφοσιωμένα, τη κόρη της, το ξανθό αγγελούδι του λίγο μεγαλύτερου από το έναν χρόνο ζωής. Και θέλει σαν γονιός, όλα τα παιδιά του κόσμου να κοιμούνται φιλημένα, χορτασμένα, ζεστά. Αλλιώς δε χωράει η δική της ευτυχία στον κόσμο και ήσυχη δεν μπορεί να κοιμηθεί, ενώ φυλάει τον ύπνο της κόρης, ψιθυρίζοντας κυπριακά νανουρίσματα.

Η Κλέλια Χατζηιωαννου, ναι, είναι ευτυχισμένη, ολοκληρωμένη, γεμάτη, αλλά νιώθει πως το καλό στον κόσμο είναι υπόθεση όλων. Και προσωπική της πρόκληση. Όπως και το να είναι η πιο γλυκιά μανούλα που γίνεται… Να της ζήσει…