«Αν ο εγκέφαλος ήταν τόσο απλός ώστε να μπορούμε να τον κατανοήσουμε, τότε θα ήμασταν τόσο απλοί που δεν θα καταφέρναμε να τον κατανοήσουμε», είχε πει ο νοτιοαφρικανός επιστήμονας-ζωολόγος Layall Watchon, ωστόσο ποιος νευροεπιστήμονας θα μπορούσε να αρκεστεί σε αυτή και μόνο την υπόθεση και να μην αναζητήσει τους λόγους που έχουμε εγκέφαλο και με ποιόν τρόπο λειτουργεί αυτό το τόσο περίπλοκο όργανο του ανθρώπου.
Λίγες μέρες πριν το Athens Science Festival που θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα στις 9 Απριλίου ο Δρ. Daniel Wolpert, καθηγητής στο τμήμα μηχανικής του Πανεπιστημίου του Cambridge έδωσε μία μικρή γεύση για τα όσα θα αναφερθούν στην ομιλία του με θέμα «Γιατί υπάρχει ο εγκέφαλος;».
Ο αυτοαποκαλουμένος “σοβινιστής της κίνησης”, θεωρεί ότι η κίνηση είναι ο μόνος τρόπος που αλληλεπιδρούμε γύρω μας. «Όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τον τρόπο που κινείται το σώμα μας, τόσο περισσότερα γνωρίζουμε και για τον τρόπο που σκέφτεται το μυαλό μας» τονίζει, ενώ συνεχίζει λέγοντας πως «Ο σκοπός του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι να χρησιμοποιεί αισθητηριακά σήματα για να καθορίζει μελλοντικές πράξεις. Η αντίληψη και η μνήμη είναι πάρα πολύ σημαντικές λειτουργίες αλλά ο μόνος τρόπος να γίνουν σημαντικές για την επιβίωσή μας είναι να εκφραστούν μέσω της κίνησης. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει καμία αξία στο να διατηρούμε αναμνήσεις από την παιδική μας ηλικία ή να αντιλαμβανόμαστε το χρώμα ενός τριαντάφυλλου, εάν αυτό δεν επηρεάζει τις κινήσεις μας. Το γεγονός ότι ξεχνάμε το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής μας ηλικίας είναι μάλλον καλό, επειδή δεν επηρεάζει τις κινήσεις μας αργότερα στην ενήλική μας ζωή. Αποθηκεύουμε μόνο εκείνα που θα επηρεάσουν τον τρόπο που κινούμαστε. Συνεπώς, για να κατανοήσουμε την κίνηση πρέπει να κατανοήσουμε τον τρόπο που σκέφτεται ο εγκέφαλός μας. Συνειδητοποιώντας ότι ο εγκέφαλος είναι εκεί για να ελέγχει τις κινήσεις μας, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε και τη διαδικασία της αντίληψης και της λήψης αποφάσεων».
Ο Δρ. Wolpert πιστεύει πως για να καταφέρουμε και κατανοήσουμε σε ένα μεγαλύτερο στάδιο την κίνηση και το πώς αυτή ελέγχεται τότε θα μπορούμε να την εφαρμόσουμε και στη ρομποτική. Σύμφωνα με το νευροεπιστήμονα, το ότι η ρομποτική βρίσκεται ακόμη σ ένα πρώιμο στάδιο έχει να κάνει με τις επιδόσεις της τεχνητής νοημοσύνης. Οι επιδόσεις για παράδειγμα της τεχνητής νοημοσύνης σε ένα παιχνίδι σκάκι είναι πράγματι εντυπωσιακές αλλά αυτό συμβαίνει γιατί κινούμαστε μέσα σε συγκεκριμένα πλαίσια με ξεκάθαρους κανόνες και προκαθορισμένα αποτελέσματα. Στην πραγματική ζωή τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα και φυσικά η επιστήμη δεν έχει καταφέρει ακόμη να φτάσει σε αυτό το στάδιο.
Κλείνοντας,ο Δρ. Wolpert , επισημαίνει πως κανένα ρομπότ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί την ανθρώπινη επιδεξιότητα ακόμα κι ενός πεντάχρονου παιδιού. «Υπάρχουν ακόμα σοβαρές προκλήσεις για την κατασκευή μιας ρομποτικής συσκευής που θα μπορέσει να ξεπεράσει την επιδεξιότητα του ανθρώπινου χεριού Προς το παρόν, σε ότι αφορά το μηχανικό μέρος, μας λείπουν οι αισθητήρες που μπορούν να προσομοιάσουν στις απίθανες δυνατότητες του ανθρώπινου δέρματος. Σε ό,τι αφορά το λογισμικό, ακόμα δεν έχουμε ανακαλύψει τους αλγορίθμους που χρησιμοποιεί το μυαλό μας για να κάνει μια σειρά από απίστευτα πράγματα».