Τα χαρισματικά και ταλαντούχα προγράμματα της Νέας Υόρκης τοποθετούν τα παιδιά σε τάξεις με ταχύρρυθμα προγράμματα μαθημάτων μεταξύ μιας πιο επιλεκτικής ομάδας συνομηλίκων. Οι γονείς αγωνίζονται να προετοιμάσουν τα 4χρονά τους για το τεστ που πρέπει να κάνουν για να μπουν στο πρόγραμμα, το οποίο ξεκινά από το νηπιαγωγείο, με την ελπίδα να τους δώσει την καλύτερη ευκαιρία να ανθίσουν καθώς μεγαλώνουν μέσω της βαθμολόγησης.

Περισσότερο, είναι οι λευκοί γονείς που βάζουν τα παιδιά τους να περάσουν αυτή την χαρισματική δοκιμασία. Ως αποτέλεσμα, το πρόγραμμα, το οποίο ξεκίνησε το 2005, δεν βοηθά να εξισωθούν οι εκπαιδευτικές ευκαιρίες επιλέγοντας μαθητές που βασίζονται αποκλειστικά σε αξιοκρατικά κριτήρια. Το 2011, περίπου το 70% των μαθητών δημοσίων σχολείων της Νέας Υόρκης ήταν μαύροι ή Ισπανόφωνοι, ενώ πάνω από το 70% των παιδιών που ήταν σε νηπιαγωγεία με τα χαρισματικά και ταλαντούχα προγράμματα ήταν λευκά ή Ασιάτες.

Ένα ζευγάρι ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ο Ying Lu και η Sharon Weinberg, διερεύνησαν ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τα παιδιά για να κάνουν το χαρισματικό τεστ. Ένας ξεχώρισε: τα παιδιά που πήγαιναν σε δημόσια προ-νηπιαγωγεία είχαν σχεδόν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να κάνουν το χαρισματικό τεστ. Το γεγονός ότι πήγαιναν σε προ-νήπιο ήταν ο πιο σημαντικός προγνωστικός παράγοντας που υπολόγισαν, ακόμη και μεταξύ των δημογραφικών παραγόντων, όπως το μέρος που ζούσαν τα παιδιά ή από ποια κοινωνικοοικονομική ομάδα ήρθαν.

Η φοίτηση σε δημόσια προ-νηπιαγωγεία μείωσε επίσης σημαντικά τις ανισότητες μεταξύ των λευκών και μη-λευκών παιδιών που έκαναν το τεστ. Τα μαύρα παιδιά ήταν 53% λιγότερο πιθανό να κάνουν το τεστ από ότι τα λευκά παιδιά, αν δεν είχαν πάει προ-νηπιαγωγείο. Αυτό το χάσμα συρρικνώθηκε στο 25% για όσα πήγαιναν λίγες ώρες στο προ-νήπιο και στο 22% μεταξύ εκείνων που πήγαιναν με πλήρες ωράριο, σύμφωνα με τη μελέτη.

Αναγνωρίζοντας τα οφέλη του, το δημόσιο προ-νηπιαγωγείο εισήχθη το 2014 από τον δήμαρχο της Νέας Υόρκης Bill De Blasio. Αλλά η Weinberg λέει στο Quartz ότι τα προγράμματα των προ-νηπιαγωγείων πρέπει να είναι προσεκτικά για την παροχή πληροφοριών στους γονείς, σχετικά με τη δαιδαλώδη διαδικασία υποβολής αιτήσεων για τα χαρισματικά και ταλαντούχα προγράμματα.

Τα παιδιά δεν μπορούν να μπουν σε χαρισματικά προγράμματα αν δεν κάνουν το τεστ, φυσικά, αλλά ακόμα και τότε είναι τρομερά ανταγωνιστικό. Το όριο για την εξέταση είναι η 97η εκατοστιαία μονάδα, αλλά στην πραγματικότητα μόνο τα παιδιά στην 99η εκατοστιαία μονάδα έχουν μια ευκαιρία. (Ακόμα και τότε δεν θα τα καταφέρουν όλα: 1.600 παιδιά είχαν φτάσει στην 99η εκατοστιαία μονάδα, το 2012, μόνο για 400 διαθέσιμες θέσεις).

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι το χαρισματικό και ταλαντούχο σύστημα ενισχύει την ανισότητα της τάξης και της φυλής, προσελκύει τους πλουσιότερους μαθητές και αφήνει πίσω αυτούς που μειονεκτούν. Αντί να εξισώνει την πρόσβαση στην εκπαίδευση ταχείας διαδικασίας, θεσμοθετεί τις ήδη μεγάλες ανισότητες του συστήματος. Ο James H. Borland, ένας καθηγητής εκπαίδευσης στο Teachers College, υποστηρίζει ότι ή τα μαύρα και τα Ισπανόφωνα παιδιά είναι λιγότερο χαρισματικά ή το σύστημα δεν λειτουργεί σωστά για να αναγνωρίσει τα χαρισματικά μεταξύ όλων των παιδιών της Νέας Υόρκης.

Είναι ενθαρρυντικό, ότι πιο πρόσφατα στοιχεία έχουν δείξει ότι η επίδραση που έχει το προ-νηπιαγωγείο για τις χαρισματικές εφαρμογές έχει μειωθεί, ίσως λόγω του γεγονότος ότι το πρόγραμμα είναι τώρα πιο ευρέως γνωστό (και οι γονείς που το έχουν περάσει μια φορά τώρα ξέρουν τι να κάνουν με τα υπόλοιπα παιδιά τους). Αλλά συνεχίζει να έχει μια ισχυρή επίδραση, λέει ο Ying.

http://qz.com/624789/researchers-say-theyve-found-a-way-to-start-fixing-educational-inequality/