“Tο δικαίωμα στο θάνατο είναι το θεμελιωδέστερο ανθρώπινο δικαίωμα”: Το τελευταίο αντίο στον Αλέξανδρο Βέλιο

Τελευταίο αντίο θα πουν σήμερα φίλοι και συγγενείς στον Αλέξανδρο Βέλιο, στις 15:00 το απόγευμα στο Α΄ νεκροταφείο της Αθήνας, σε μια λιτή τελετή, όπως άλλωστε την ήθελε και εκείνος. Ο δημοσιογράφος άφησε την τελευταία του πνοή την Κυριακή, μετά από μια δύσκολη 11μηνη μάχη με την επάρατη νόσο.

Ο Αλέξανδρος Βέλιος συγκλόνισε την Ελλάδα με το θάνατό του, αλλά και με τη ρηξικέλευθη, για τα ελληνικά δεδομένα, απόφαση για προσφυγή στη λύση της ευθανασίας. Είχε προαναγγείλει τον θάνατό του ως επιλογή, μέσω της ευθανασίας, και όχι ως τραγική κατάληξη της προδιαγεγραμμένης πορείας του καρκίνου και στο βιβλίο του  «Εγώ κι ο θάνατός μου – Το δικαίωμα στην ευθανασία» (εκδόσεις «Ροές») είχε χαρακτηρίσει το δικαίωμα στο θάνατο ως το θεμελιωδέστερο ανθρώπινο δικαίωμα.

Φεύγοντας, ο Αλέξανδρος Βέλιος αφήνει πίσω του έναν διάλογο ενώπιος ενωπίω με τον θάνατο -τον δικό του θάνατο- με τον οποίο καταφέρνει να κινητοποιήσει ταυτόχρονα καρδιές και συνειδήσεις.

Με ποιο δικαίωμα η θρησκεία, ο νόμος, η ιατρική, επιλέγουν πριν από μένα για μένα πότε και πώς επιτρέπεται να πεθάνω; Με ποιο δικαίωμα οι εξουσίες που θέλουν να οριοθετούν τη ζωή μας μας αφαιρούν και την ελευθερία επιλογής στο θάνατό μας; Αυτά τα ερωτήματα πρέπει να μας μείνουν από το θάνατο του γνωστού δημοσιογράφου, λογοτέχνη και συγγραφέα. Έτσι, τα παρέθεσε άλλωστε και εκείνος μέσα από το βιβλίο του, που μοιάζει με εξομολόγηση ζωής.

Ο Αλέξανδρος Βέλιος έδειχνε πως είναι απόλυτα συνειδητοποιημένος και αποφασισμένος για την επιλογή του αυτή. Με τη συγκεκριμένη του πράξη, ήξερε πολύ καλά ότι θα άνοιγε για τα καλά η συζήτηση για το τόσο επίκαιρο θέμα της ευθανασίας και του δικαιώματος του ανθρώπου για μια αξιοπρεπή ζωή και επίσης έναν αξιοπρεπή θάνατο.

Μάλιστα, ο δημοσιογράφος φρόντισε ακόμα και για την κηδεία του. Λίγο πριν πεθάνει, άφησε μια επιστολή στην οποία έγραφε: ” Θέλω το φέρετρό μου να είναι λιτό, από φυσικό ξύλο. Η αίσθηση της πολυτέλειας στον θάνατο μου φαίνεται άκρως κακόγουστη. Η βασική μου επιθυμία είναι να μην υπάρχει σταυρός στον τάφο μου. Μια απλή στήλη, στην οποία θα αναγράφεται το όνομα και οι χρονολογίες γέννησης και θανάτου μου. Πάνω στη μαρμάρινη πλάκα, να χαραχθεί η εξής φράση: Ευ ζην, ευ θνήσκειν
Αν υπάρχει μια φωτογραφία μου σε λιτή κορνίζα. Όχι καντηλάκια και άλλα παρόμοια. Λίγα φρέσκα λουλούδια κάπου – κάπου, για να φαίνεται πως δεν έχω λησμονηθεί.

 ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:

http://www.mononews.gr/alexandros-velios-sigkinitiko-antio-tis-nantias-gerolimatou-ston-diko-tis-alexandro/71582

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

http://www.mononews.gr/efige-apo-ti-zoi-o-gnostos-dimosiografos-alexandros-velios-video/71560