Όταν παίρνετε φάρμακα για την υπερκινητικότητα είναι ακριβώς σαν να έχετε διατροφική διαταραχή

Έχω διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπέρ-κινητικότητας (ΔΕΠΥ) και παίρνω κι εγώ Adderall, το οποίο  άλλαξε τη ζωή μου με χίλιους τρόπους: με βοήθησε να επικεντρώνομαι, να είμαι οργανωμένος, στην ώρα μου και ήρεμος. Επίσης, με έκανε αδύνατο. Η μειωμένη όρεξη είναι μία από τις πολλές παρενέργειες, που ο ψυχίατρός μου και το φύλλο οδηγιών χρήσης με προειδοποίησαν για αυτό και ειλικρινά, δεν με πειράζει. Δεν είμαι περήφανος για αυτό: Απ’ όλους τους έγκυρους και πολύτιμους λόγους που υπάρχουν για να παίρνουν οι άνθρωποι φάρμακα για τη θεραπεία «ΔΕΠΥ», το να τα παίρνει κάποιος για να διατηρεί το βάρος του και να μειώνει την πρόσληψη φαγητού, θα πρέπει να είναι στο κάτω μέρος της λίστας, ή καλύτερα καθόλου στον κατάλογο.

Κάποιοι, όμως, χρησιμοποιούν το Adderall για να ελέγχουν τα θέματα του βάρους τους, ίσως πολύ περισσότερο από το λόγο που προορίζεται. Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο να χρησιμοποιείτε το Adderall για να συμβάλει στη βελτίωση της ζωής σας και στο να διακινδυνεύετε να πάθετε διαταραγμένη πρόσληψη τροφής – και περίπου 4,8 εκατομμύρια νεαροί Αμερικανοί την δρασκελίζουν.

Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι φάρμακα όπως το Adderall, το Ritalin, το Vyvanse ή το Concerta – όλα τα διεγερτικά φάρμακα που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία «ΔΕΠΥ», τα οποία κόβουν την υπερδραστηριότητα και βελτιώνουν την εστίαση – μπορεί να προκαλέσουν απώλεια βάρους. Σύμφωνα με τον ψυχίατρο Δρ. Lenard Adler, ο οποίος είναι ειδικός για το ΔΕΠΥ στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, τόσο τα βραχυπρόθεσμα όσο και τα μακράς δράσης διεγερτικά του «ΔΕΠΥ» μπορεί να προκαλέσουν καταστολή της όρεξης. Αυτό σημαίνει ότι οι άνθρωποι, που τα λαμβάνουν μπορεί να χρειαστεί να “ορίσουν υπενθυμίσεις για να φάνε. Ακόμα και αν δεν πεινάνε στο μεσημεριανό γεύμα, πρέπει να φάνε ένα πλούσιο πρωινό, δείπνο και ίσως ένα σνακ”, είπε ο Adler στο «Mic».

Αλλά αυτό θα ανατρέψει εκείνο, που μερικές φορές θεωρείται ως σκοπός αυτών των φαρμάκων: ότι είναι εκ των πραγμάτων συμπληρώματα απώλειας βάρους. Το Vyvanse, για παράδειγμα, πρόσφατα βγήκε στην αγορά ως τρόπος για την καταπολέμηση της πολυφαγίας ακριβώς λόγω των ιδιοτήτων της καταστολής της όρεξης. Τέτοιες παρενέργειες τείνουν να θεωρηθούν ως ένα ευπρόσδεκτο πλεονέκτημα στους εφήβους και τους ενήλικες, ιδιαίτερα σε εκείνους που επιθυμούν να φτάσουν στα πρότυπα ομορφιάς της κοινωνίας.

«Ζούμε σε έναν πολιτισμό με ευτυχισμένες δίαιτες, γιορτάζοντας το ιδανικό λεπτό», είπε η Stacey Rosenfeld, μία κλινική ψυχολόγος που ειδικεύεται στις διαταραχές πρόσληψης τροφής, στο «Mic». «Νομίζω ότι οι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να συμμετάσχουν σε οτιδήποτε τους βοηθήσει να φτάσουν σε ένα ορισμένο σημείο, ακόμα κι αν ξέρουν ότι ο γιατρός τους, το συνταγογράφησε για έναν άλλο σκοπό. Είναι αυτό, που κάνουν με το φάρμακο που καθορίζει αν και πότε γίνεται πρόβλημα.

Ούτως ή άλλως ένας ασθενής με ΔΕΠΥ θα βασιστεί στα συνταγογραφημένα διεγερτικά για να χάσει βάρος – μια κατάσταση που μερικές φορές αναφέρεται ως “Adderexia” – συχνά εξαρτάται από την προηγούμενη σχέση του με το φαγητό και την εικόνα του σώματος, σύμφωνα με την Rosenfeld. Αλλά επίσης έχει να κάνει με την πολιτιστική μας ευλάβεια για την αδυναμία.