Μα η Μύκονος είναι παρελθόν για τους πλούσιους Έλληνες και τους κεφάτους κληρονόμους. Σου λέει προτιμούν με τα σκάφη τους τον ερημικό Πολύαιγο, τα Hamptons, τη ζωή στα σκάφη και τα πάρτι στις ιδιοκτησίες τους σε εξωτικούς παραδείσους! Ω! Οι ευτυχισμένες μέρες! Για αυτές έγραψε ποίηση ο Πολ Βερλαίν και έκανε θεατρικό ο Μπέκετ, ενώ στοχαστές, φιλόσοφοι, θρησκευτικοί ηγέτες, πολιτικοί αφόρισαν την ύπαρξη και ακόμα περισσότερο την ανυπαρξία τους.

«Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο – ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο», έλεγε ο Νίκος Καζαντζάκης με λέξεις του Αλέξη Ζορμπά του. Στην περίπτωση των Ελλήνων αμύθητα πλουσίων,  πιο πολύ ισχύουν αυτά, παρά το να πάνε, φέτος ειδικά και αυτόν τον Ιούλιο, στην συναυλία του Αντώνη Ρέμου στη Μύκονο, στο υπερκοσμικό και λουσάτο Nammos, που συνέπεσε χρονικά με μια από τις πιο θλιβερές τραγωδίες που έχει ζήσει η Ελλάδα μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο. Και μπορεί να ισχύει ο υπέροχος αφορισμός του Όσκαρ Ουάιλντ πως «όταν ήμουν νέος, νόμιζα ότι το χρήμα είναι το πιο σπουδαίο πράγμα στη ζωή. Τώρα που είμαι γέρος… το ξέρω», όμως, οι Έλληνες μεγιστάνες του πλούτου, τα παλιά τζάκια και οι «χορτασμένοι» από τη κούνια τους στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων.

Φυσικά, υπάρχουν και εξαιρέσεις. Σ’ αυτές είδαμε τον εφοπλιστή Γιώργο Μουνδρέα, τον Σέρρο Μύρτα, αλλά και τη Ραμόνα Βλαντή, γνωστή μας από κάποιο ριάλιτι μόδας, που δεν προσμετράται όμως στους πλούσιους, ούτε στους Έλληνες, αλλά στους σκέτο διάσημους.

Οι πλούσιοι, όμως και δικαιώματα δεν έδωσαν και ενσυναίσθηση έδειξαν, ανοίγοντας γενναία τα πορτοφόλια τους, όχι για φιγούρα, αλλά από βαθύτατη ανθρωπιά (ε, τουλάχιστον οι περισσότεροι).

Και ο Αντώνης Ρέμος με τον Amr Diab, έτσι, χωρίς πλούσιους το έβγαλαν το βράδυ; Πριτς! Είχε… Απλά -εκτός του Λάκη Γαβαλά που έριξε και κάτι ζεϊμπέκικα- δεν ήταν Έλληνες!

Ω! Πέρισυ είχαμε και γράφαμε! Να οι καμήλες στις αιγιοπελαγίτικες αμμουδιές, να οι σεΐχηδες, να το εκτός τόπου και χρόνου άρωμα από Χίλιες Και Μια Νύχτες!

Φέτος, τα τσιφτετέλια, τα χασάπικα, τα ζεϊμπέκικα, κράτησαν μέχρι τα ξημερώματα, αλλά είχαν κάτι τι της περισυλλογής. Είχε άλλωστε γίνει και το καθήκον να αναβληθεί η συναυλία κατά τη διάρκεια του τριήμερου πένθους για τις φωτιές στην Αττική. Και ο Ρέμος έδωσε την αμοιβή του και κάνανε και έρανο και είχαν και πανό και κάρτες επάνω στα τραπέζια με τους λογαριασμούς για τους πυρόπληκτους.

Λοιπόν; Ω! Το φυσικό ματωμένο φεγγάρι που μεσουράνησε στον μεσογειακό ουρανό ήταν το φόντο της ομορφιάς του πελάγους, το μαγικό φως που έλουσε την τεράστια σκηνή, που ολόκληρη ήταν στημένη μέσα στην θάλασσα.

Άστρα, καθρεφτίσματα φεγγαραχτιδων στη θάλασσα και μαγικός έδειχνε ο κόλπος της Ψαρρούς ο γεμάτος σκάφη και ιστιοπλοϊκά ειδικά αραγμένα και φωταγωγημένα πλουσιοπάροχα για την βραδιά. Με τα τέλια να βαράνε και τις σαμπάνιες να ρέουν, άνθισε η αλληλεγγύη στον ανθρώπινο πόνο.

Ο Αντώνης Ρέμος, πραγματικά συγκλονισμένος, δήλωσε, εκ βαθέων, πως το μυαλό όλων είναι σε όσου πονούν και τα ‘χασαν όλα, ζήτησε την οικονομική ενίσχυσή τους και αποκάλυψε πως βρισκόταν σε δίλημμα για την ακύρωση ή όχι της συναυλίας, αλλά αποφάσισε να γίνει με σκοπό την παροχή οικονομικής βοήθειας!

Οι Άραβες που ταν εκεί, χειροκρότησαν χωρίς φυσικά να καταλαβαίνουν τι λέει, αλλά κυρίως γιατί περίμεναν την εμφάνιση του ινδάλματος τους του Αιγύπτιου Amr Diab, ο οποίος σε μας είναι γνωστός από το «Tamally Maak», το τραγούδι που ακουγόταν στους τίτλους τέλους της εκπομπής «Όλα» του Θέμου Αναστασιάδη και που το ‘χε διαλέξει η γυναίκα του, η Βασιλική.

Ο Ρέμος του Νείλου, όπως τον αποκαλούν, ξεσήκωσε τους Άραβες και Τούρκους κροίσους, ενώ τα παραδείσια ουρι που τους συνόδευαν -και που δεν έμοιαζαν με συζύγους τους!- χόρεψαν εξωτικά και μερακλίδικα.

Μια ώρα μετά τα μεσάνυχτα, εμφανίστηκε ο Ρέμος ο κανονικός, ο δικός μου, του Σπερχειού, του Αλιάκμονα, του Πηνειού, του Αχελώου, του Στρυμόνα και όλων των ποτάμιων μας, με τα «Σπασμένα Κομμάτια» και την συνοδεία λέιζερ και φωτορυθμικών και καπνών και γενικά ενός χαμού.

Η προσφορά του κοινού για τους πυρόπληκτους έφτασε στο ποσό των 200.000 e. Τόσο υπέροχη ήταν η βραδιά, η διανθισμένη από ημίγυμνες αιθέριες παρουσίες, οι οποίες γύρναγαν με γούνινες παντόφλες, χρυσά μπικίνι και εσώρουχα, ανέμισα στους αλληλέγγυους θαμώνες!

Και μπορεί Έλληνες πλούσιοι ή απλώς διάσημοι, να μην έδωσαν το «παρών», όπως τονίσαμε πλειστάκις, αλλά η Τίφανι Τραμπ, η μικρότερη κόρη του Αμερικανού Προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, που ήταν εκεί, αρκούσε!

Η μόλις 24χρονη Τίφανι Τραμπ, κόρη του πλανητάρχη από τη δεύτερη σύζυγό του Μάρλα Μαπλς, ήταν  καλεσμένη της φίλης της Λίντσεϊ Λόχαν η οποία ως γνωστόν λατρεύει τη Μύκονο και δραστηριοποιείται εκεί επιχειρηματικά.

Η Λίντσεϊ, η Τίφανι και ο κολλητός τους φίλος Άντριου Γουόρεν επισκέφτηκαν όχι μόνο ως τουριστική, εξωτική ατραξιόν τη συναυλία, αλλά ήξεραν και τον ιερό της σκοπό, που ήταν άλλος απ το γλεντοκόπι των περασμένων ετών και τα είπαμε. άλλωστε, «χαρούμενος να βρίσκομαι στο Nammos για να βοηθήσω τα θύματα από τις φωτιές, ένας καλός σκοπός με τις αγαπημένες μου» έγραψε και ο σχεδιαστής αλλά και με μεγάλη επιρροή στα social media Άντριου!

Η Τιφανι, κατά τα άλλα, λιάζεται στο σκάφος της και συναντά την φιλενάδα Λίντσεϊ, στο μπαρ της «LOHAN Beach House», που έχει φαγητό, ποτό, μπουτίκ, spa, μασάζ, ξαπλώστρες και υπηρεσίες στην παραλία. Και να οι φωτογραφίες και να τα γέλια και να οι πόζες και να αυτή η ωραία ζωή, η καημένη σε χαλαρές απολαύσεις, μόλις στα 24 και στα 30 σου χρόνια! Τι καλό κάρμα!

Και μια και είπαμε για την Λίντσεϊ Λόχαν πως να μη μιλήσουμε και για την εγχώρια εκδοχή της σε λάμψη και διασημότητα. Για την Κατερίνα Καινούργιου! Η Κατερίνα μας, πάντα ολοκαίνουργια, γυρνά με τις φίλες της τα νησιά και βγάζει παντού φωτογραφίες. Τόσο λαμπερή, με βλεφαρίδες γυαλιστερές, μοντέρνα κραγιόν και άψογο χτένισμα στις παραλίες του Αιγαίου! Σα να μη την πιάνει η θάλασσα και η αλμύρα της! Σαν αδιάβροχη!