Βαδίζοντας προς την αφιλόξενη είσοδο του Εφετείου Αθηνών, συναντά κανείς στα αριστερά του μια αποικία με αξιαγάπητες γάτες διαφορετικών χρωμάτων και ηλικιών. Όλες παρατηρούν με προσοχή τους διερχομένους και καταναλώνουν ευχαρίστως την τροφή που κάποιοι φιλόζωοι τους αφήνουν. Πρόσφατα μάλιστα, η αποικία εμπλουτίστηκε με τέσσερα νεαρά γατιά, που η μάνα τους εμφάνισε στον έξω κόσμο αφούτα μεγάλωσε σε αυτοσχέδια κρύπτη στο εσωτερικό μιας εξωτερικής κολόνας που χάσκει στην βάση της. Ο αναγνώστης του νέου τεύχους των NC θα αναρωτηθεί: Τι σχέση μπορεί να έχουν οι γάτες του Εφετείου με την ποινική δικηγορία; Νομίζω πως έχουν. Ο ποινικολόγος μπορεί πράγματι να «αντιγράψει» αρετές των χαρισματικών αιλουροειδών. Ιδού μερικές: Εγρήγορση και προσεκτική παρατήρηση του περιγύρου: Σε όλη την διάρκεια της ποινικής δίκης ο συνήγορος πρέπει να παρακολουθεί με την μέγιστη δυνατή προσοχή την λεκτική και σιωπηρή επικοινωνία όλων των παραγόντων της δίκης.

Επιλογή του στόχου, προσεκτικός σχεδιασμός και ακριβής εκτέλεση των ενεργειών που οδηγούν στην επίτευξή του: Η αποτελεσματική υπεράσπιση απαιτεί την εκπόνηση ολοκληρωμένου σχεδίου και προσήλωση στο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα χωρίς άσκοπες κινήσεις και πρωτοβουλίες.

Εναλλακτικό σχέδιο «επιβίωσης» αν το αρχικό σχέδιο δεν ευδοκιμεί και η επιχείρηση επίτευξης του στόχου απειλείται με ναυάγιο: Ο συνήγορος πρέπει να είναι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αναθεωρήσει την στρατηγική του αν το αρχικό υπερασπιστικό σχέδιο αποδεικνύεται ατελέσφορο.

Και τέλος: Ψυχραιμία, αθόρυβη ευελιξία και, κυρίως, αυτοπεποίθηση και κυριαρχία τον χώρο. Ας αφήσουμε λοιπόν τις γάτες του Εφετείου να μας διδάξουν!

Γράφει  ο ποινικολόγος  Ηλίας Γ.  Αναγνωστόπουλος:  Πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων. Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό “novacriminalia” της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων