Κωνσταντίνος Μιτζάλης

O πολιτικός μηχανικός από τη Θεσσαλονίκη και διευθύνων σύμβουλος σήμερα της εταιρείας Avax γνωρίζει τον κλάδο της κατασκευής και εποπτείας μεγάλων τεχνικών έργων de profundis.

Είναι συχνό φαινόμενο τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο οι ελληνικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό, όσο και μεμονωμένα Έλληνες επαγγελματίες, να καταφέρνουν να αναδείξουν τις δυνατότητες τους, ακόμη και σε σχετικά αντίξοες συνθήκες ή εν μέσω μεγάλου ανταγωνισμού. Αντίστοιχα, οι ίδιες εταιρίες, οι ίδιοι άνθρωποι, στη χώρα μας δεν βλέπουμε τις προσπάθειες μας να αποδίδουν τους ίδιους καρπούς. Το όραμα της Ελλάδας της επόμενης πενταετίας λοιπόν, θα πρέπει να εστιάζει στην εξάλειψη των παθογενειών που δεν επιτρέπουν στις δυνατότητες του ανθρώπινου και επιχειρηματικού κεφαλαίου της να απελευθερωθούν. Δεν επανεφευρίσκουμε τον τροχό εάν διαπιστώσουμε πως τα μεγαλύτερα μας προβλήματα είναι η έλλειψη σταθερής, μακροχρόνιας προοπτικής που να βασίζεται στα πραγματικά μας προτερήματα, η πλημμελής αξιοποίηση των ευκαιριών ανάπτυξης και οι μεγάλες καθυστερήσεις στη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού.

Άμεσα λοιπόν θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την έλλειψη συντονισμού, ταχύτητας, οργάνωσης και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού που διέπει τη χώρα μας. Πέρα από την πολιτική βούληση που απαιτεί κάτι τέτοιο, ώστε, για παράδειγμα, η αλλαγή μιας κυβέρνησης ή ενός υπουργού να μη φέρνει αλλαγή και στο σχεδιασμό ή τις προτεραιότητες όπως αυτές έχουν τεθεί, χρειάζεται επίσης και δραστική μείωση της γραφειοκρατίας με την αξιοποίηση της τεχνολογίας και των άμεσων τομών που αυτή μπορεί να προσφέρει.

"Εθνική συνεννόηση και δημιουργία ενός μακρόπνοου αναπτυξιακού σχεδίου τα αναγκαία βήματα για την Ελλάδα της επόμενης πενταετίας"

Παράλληλα, θα πρέπει όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές με την εμπειρία και την εξειδίκευση τους να έχουν λόγο και ρόλο στο σχεδιασμό και τη λήψη αποφάσεων. Ο ιδιωτικός τομέας, οι επενδυτές και οι τράπεζες οφείλουν να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη, καθώς αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της πορείας προς την ανάπτυξη. Όλοι μαζί θα πρέπει να βρούμε τις λύσεις για τα προσωρινά και μακροχρόνια προβλήματα της οικονομίας και της χώρας γενικότερα ώστε να τεθούν βάσεις για ένα μακρόπνοο, στέρεο και ρεαλιστικό σχεδιασμό. Πιο συγκεκριμένα, για τον κλάδο των υποδομών για τον οποίο έχουμε πλήρη και εμπεριστατωμένη εικόνα, απαιτείται ενεργοποίηση του ιδιωτικού τομέα μέσω ΣΔΙΤ και παραχωρήσεων, μοντέλα τα οποία έχουν υπάρξει και στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς, απολύτως επιτυχημένα. Οι ΣΔΙΤ όπως είναι παγκοσμίως γνωστό, αποτελούν μοχλό ανάπτυξης, εργαλεία άμεσης καταπολέμησης της ανεργίας, εξεύρεσης κεφαλαίων και τόνωσης της αγοράς ενώ, γενικότερα, η υλοποίηση έργων βρίσκεται σε όλες τις χώρες του κόσμου στον πυρήνα των προσπαθειών για την ενίσχυση της οικονομίας.

Η εφαρμογή των παραπάνω στην πράξη, καθώς και τα αποτελέσματα που σιγά σιγά θα αποφέρουν, θα είναι τα πρώτα επιχειρήματα της χώρας ώστε να αρχίσει να πείθει τους χιλιάδες Έλληνες που αναγκάστηκαν τα τελευταία χρόνια να αναζητήσουν ευκαιρίες σε πιο οργανωμένες, ‘ορθολογικές’ αγορές, πως μπορεί να τους προσφέρει ασφαλή επαγγελματική προοπτική. Είναι ένα μεγάλο στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε καθώς η εμπειρία και το ταλέντο τους είναι πολύτιμα για να χτίσουμε την Ελλάδα της επόμενης μέρας.

Δεν απαιτείται λοιπόν κάποια ριζοσπαστική ιδέα ή μαγική λύση. Οι ελλείψεις και οι παθογένειες της χώρας μας σε σχέση με αντίστοιχες χώρες του εξωτερικού είναι γνωστές και ξεκάθαρες. Πρέπει άμεσα να δουλέψουμε όλοι μαζί, πιο γρήγορα και με προσυμφωνημένη στόχευση. Στο πλαίσιο ενός Εθνικού Σχεδίου με μακροχρόνια προοπτική για την οικονομία της χώρας γενικότερα αλλά και για τις υποδομές που μας αφορούν πιο άμεσα. Ενός σχεδίου με προτεραιότητες, με διαφοροποίηση πόρων, χρηματοδότηση, συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, μετρήσιμους στόχους και φυσικά που θα παραμένει ανεξάρτητο και ανεπηρέαστο από τις πολιτικές εξελίξεις.