Τις θέσεις της για τη συμμετοχή της γυναίκας στην οικονομική και πολιτική ζωή μεταφέρει στο mononews.gr, η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Νάντια Γιαννακοπούλου στο πλαίσιο του αφιερώματος «Μάχη με τα στερεότυπα».

Σύμφωνα με τη Νάντια Γιαννακοπούλου όλο και περισσότερες γυναίκες αναζητούν την πλήρη ισότητα. Ωστόσο, η συμμετοχή τους στα κοινά δεν είναι ισότιμη με εκείνη των ανδρών, καθώς πολλές «εργάζονται στον ίδιο χώρο με μικρότερους μισθούς ή ότι πέφτουν θύματα σεξιστικών συμπεριφορών».

1

Ειδικότερα στον χώρο της πολιτικής, η βουλευτής παρατηρεί ότι «ούτε το 1/3 του Ελληνικού Κοινοβουλίου δεν αποτελείται από γυναίκες», ενώ στην τοπική αυτοδιοίκηση το ποσοστό των Δημάρχων γυναικών αγγίζει το 6,6%, χωρίς να υπάρχει έστω μία γυναίκα περιφερειάρχης. Εντούτοις, αναφέρει ότι «οι ποσοστώσεις στα ψηφοδέλτια ή οι ποσοστώσεις στην εκλογή κομματικών οργάνων λειτούργησαν κατ’ αρχήν θετικά».

Με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας, η Νάντια Γιαννακοπούλου δηλώνει ότι αν «είσαι κορίτσι, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα».

-Υπάρχει ισότητα μεταξύ των φύλων; Δίνονται ίσες ευκαιρίες και η κοινωνία αντιμετωπίζει το ίδιο γυναίκες και άντρες; Αν όχι, πού οφείλεται αυτό;

Ν.Γ.: Η πραγματικότητα καταδεικνύει πως ακόμη και σήμερα η έμφυλη ανισότητα παραμένει. Ο δρόμος για την κατάκτηση της ουσιαστικής ισότητας μοιάζει ακόμα μακρύς. Και παρόλο που η νέα γενιά, στην πλειοψηφία της τουλάχιστον, μεγαλώνει με περισσότερη ελευθερία γύρω από την ταυτότητα του φύλου και το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, δεν είναι λίγα αυτά που πρέπει ακόμα να γίνουν σε μία κοινωνία, που έχει αφομοιώσει σε βάθος την πατριαρχική δομή της.

Η προσπάθεια να ξεπεραστούν, έως ότου εξαλειφθούν, τα στερεότυπα και οι κοινωνικές διακρίσεις, έχει ξεκινήσει εδώ και δεκαετίες. Η αλήθεια είναι ότι  υπάρχει κάθε χρόνο πρόοδος, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η πρόοδος αυτή, ήταν και συνεχίζει να είναι, επικίνδυνα αργή. Η συμμετοχή της γυναίκας στην οικονομική και πολιτική ζωή, ακόμα δεν είναι ισότιμη με εκείνη των ανδρών.

–Κατά πόσον οι ίδιες οι γυναίκες αποδέχονται και συναινούν σε πλαίσια που τις αδικούν και τις μειώνουν χωρίς να το συνειδητοποιούν (ή και συνειδητοποιώντας το);

Ν.Γ.: Προφανώς και γυναίκες, αρκετές γυναίκες αποδέχονται την ανισότητα παθητικά, ως κάτι το φυσιολογικό και αδιαμφισβήτητο. Αυτή όμως η μοιρολατρία, η αποδοχή της κρατούσας κατάστασης και των κυρίαρχων προτύπων μειώνεται όλο και περισσότερο. Η τάση είναι όλο και περισσότερες γυναίκες να αναζητούν ισότητα, πλήρη ισότητα. Αν δε ξεφύγουμε από τα ελληνικά ή τα δυτικά πρότυπα, βλέπουμε γυναίκες σε χώρες που διεκδικούν ακόμα και το δικαίωμα να μπορούν να μορφωθούν ή να ντύνονται χωρίς περιορισμούς και μαστιγώνονται ή φυλακίζονται γιατί δεν φοράνε μαντήλες ή μπούργκες.

Νάντια Γιαννακοπούλου

-Μήπως η ανισότητα γεννιέται μαζί με τις γυναίκες και μεγαλώνει από τον τρόπο που μαθαίνουν να σκέφτονται, εγκλωβίζοντάς τες στον δεύτερο ρόλο;

Ν.Γ.: Η ανισότητα δεν είναι κάτι το γονιδιακό. Αφορά στην εξέλιξη της ανθρωπότητας και την κυριαρχία πατριαρχικών μοντέλων. Το μοντέλο αυτό αμφισβητείται όλο και περισσότερο, γίνονται όλο και πιο σημαντικά βήματα. Ας σκεφτούμε ότι μέχρι πριν λίγες δεκαετίες οι γυναίκες δεν είχαν καν δικαίωμα ψήφου. Η ανθρωπότητα όμως προχωράει, δικαιώματα κατακτούνται και έρχεται και η ίδια η πρόοδος που επιβάλλει την ισότητα.

–Για ‘σάς είναι αποδεκτή η ίδια συμπεριφορά από άνδρες και γυναίκες στον επαγγελματικό χώρο; Διεκδικούν, θυμώνουν, συγκρούονται το ίδιο;

Ν.Γ.: Το πρόβλημα δεν είναι αν συμπεριφέρονται το ίδιο σωστά ή όχι άνδρες και γυναίκες. Το πρόβλημα είναι ότι η  συμμετοχή της γυναίκας στην οικονομική και πολιτική ζωή, ακόμα δεν είναι ισότιμη με εκείνη των ανδρών. Έχει υπολογιστεί παγκοσμίως ότι οι εργαζόμενες γυναίκες είναι λιγότερες σε σχέση με τους άνδρες. Είναι δεδομένο ότι πολλές γυναίκες εργάζονται στον ίδιο χώρο με μικρότερους μισθούς ή ότι πέφτουν θύματα σεξιστικών συμπεριφορών και παρενοχλήσεων.

-Θεωρείτε ότι η γυναίκα οφείλει να είναι πιο προσεκτική και επιλεκτική σε ό,τι αφορά την ερωτική της ζωή ή συμπεριφορά σε σχέση με τον άνδρα; Θεωρείτε ότι αυτή η πλευρά της συνδέεται και επηρεάζει την αξία και την εικόνα της στα μάτια των άλλων;

Ν.Γ.: Ας ξεκινήσουμε από κάτι απλό. Η κάθε γυναίκα όπως και ο κάθε άνδρας έχουν τα δικά τους κριτήρια για τις σχέσεις τους ή την  ερωτική τους ζωή. Δεν ζούμε στην εποχή που έφερναν τον γαμπρό έτοιμο σπίτι , ούτε πως για να βγεις πρέπει να έχεις αρραβωνιαστεί ή να έχεις άδεια. Αυτό είναι άλλο και άλλο η ποιότητα των επιλογών που είναι κάτι υποκειμενικό. Και σ΄ αυτό το θέμα η ποιότητα των επιλογών, όπως και σε άλλα θέματα επηρεάζει την γνώμη ή την εκτίμηση. Εσύ όμως διαλέγεις, δεν κάνεις δημοψήφισμα στην κοινωνία.

-Είναι πιο εύκολο για μια γυναίκα να ανταποκριθεί στις ευθύνες του σπιτιού και, επομένως, της αναλογούν περισσότερες ή μήπως έτσι έχουμε μάθει και αυτό περιμένουμε όλοι;

Ν.Γ.: Μιλάτε σε μια γυναίκα, παντρεμένη, μητέρα τριών παιδιών και με πολιτική δραστηριότητα που πρέπει να ανταποκρίνεται ταυτόχρονα σε όλους τους ρόλους. Αυτό απαιτεί μεγάλη προσπάθεια και καθημερινό μόχθο. Δεν μπορείς να ανταποκριθείς, αν δεν υπάρχει πραγματική σχέση και μοιρασιά των δουλειών του σπιτιού και των διαφόρων υποχρεώσεων που απορρέουν από τις οικογενειακές ανάγκες. Ασφαλώς και αυτές οι υποχρεώσεις δεν είναι υπόθεση μόνο μιας γυναίκας.

-Η γυναίκα ενδιαφέρεται περισσότερο από τους άνδρες για την εικόνα της και τι θα πουν οι άλλοι για τις επιλογές της;

Ν.Γ.: Νομίζω ότι αυτό υπάρχει ως ένα βαθμό και δεν είναι κάτι εξ ορισμού άσχημο. Πολλοί πια, άνδρες και γυναίκες, ενδιαφέρονται για την εμφάνισή τους, για το προφίλ που οικοδομούν για την απήχηση της δραστηριότητας τους. Άλλο ο υπολογισμός των αντιδράσεων της κοινωνίας ή και η αποδοχή και άλλο η καταπιεστική συχνά επιβολή υποχρεωτικών συμπεριφορών.

-Ο χώρος της πολιτικής αλλά και της νομικής, δίνει ίδιες ευκαιρίες ανέλιξης σε άντρες και γυναίκες; 

Ν.Γ.: Όχι. Η  παρουσία των γυναικών σε πολιτικές θέσεις εξουσίας είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Στο Ελληνικό Κοινοβούλιο για παράδειγμα, ούτε το 1/3 δεν αποτελείται από γυναίκες. Το ποσοστό των γυναικών Δημάρχων είναι μόλις 6.6 %.Μιλάμε για 22 γυναίκες Δημάρχους και βέβαια για καμία Περιφερειάρχη. Και ας μην ξεχνάμε, ότι και η κα Κατερίνα Σακελλαροπούλου, ως γυναίκα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δέχτηκε αρκετές, μερικές μάλιστα πολύ χυδαίες σεξιστικές επιθέσεις. Επίσης, στατιστικές αποδεικνύουν ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν περιστατικά βίας σε μεγαλύτερο βαθμό από τους άνδρες.

-Το φύλο σας ήταν ποτέ λόγος για να αντιμετωπίσετε στερεοτυπικές συμπεριφορές ή κάποια προκατάληψη; Είναι εύκολο να αποδεχθούν τη γυναικεία ηγεσία άντρες υφιστάμενοι;

Ν.Γ.: Βεβαίως και υπήρχαν και τίποτα δεν είναι εύκολο. Νομίζω ότι χρειάζεται σοβαρή προσπάθεια για αυτή την αποδοχή. Είναι κάτι που δεν επιβάλλεται, ούτε και αρκεί η απλή επίκληση της ανάγκης πλήρους ισότητας. Χρειάζεται και η αξιοσύνη, η ανάδειξη της ικανότητας και των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της γυναικείας ηγεσίας, όπως η ευαισθησία, η φαντασία, η δημιουργικότητα.

Νάντια Γιαννακοπούλου

-Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα με στόχο την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών στη δημόσια σφαίρα. Θεωρείτε ότι είναι απαραίτητο να υπάρχει ποσόστωση; Έχει σημασία για την αξία μιας εταιρείας, ενός κόμματος ή γενικότερα ενός οργανισμού η παρουσία γυναικών;

Ν.Γ.: Μιλήσαμε για την παρουσία των γυναικών στην Πολιτική και πρέπει επιπλέον να πούμε ότι οι ποσοστώσεις στα ψηφοδέλτια ή οι ποσοστώσεις στην εκλογή κομματικών οργάνων λειτούργησαν κατ΄ αρχήν θετικά. Ας δούμε τι γίνεται στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Παρόλο, που ο όρος «Γυναικεία Ηγεσία» τα τελευταία χρόνια έχει έρθει στο προσκήνιο, τα ευρήματα των ερευνών για την γυναικεία επιχειρηματικότητα και ηγεσία εντοπίζουν με ακρίβεια τα θετικά χαρακτηριστικά της γυναίκας ηγέτιδας. Σε ένα κόσμο που ψάχνει ηγέτες με ενσυναίσθηση και ανθρωποκεντρική προσέγγιση, οι γυναίκες αναδεικνύονται ως καλύτερες στην κάλυψη των προσδοκιών των εργαζομένων, δομούν καλύτερες σχέσεις, επικροτούν την ομαδικότητα και τη συνεργασία. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την παγκόσμια έρευνα της Grant Thornton «Γυναικείο Επιχειρείν 2023: Έμφαση στην ίση εκπροσώπηση», στην Ελλάδα, το ποσοστό των γυναικών που βρίσκονται σε ανώτερες διοικητικές θέσεις κατέγραψε σημαντική άνοδο κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες το 2023, στο 37% έναντι 28% το 2022, σκαρφαλώνοντας στο υψηλότερο επίπεδο που έχει σημειωθεί ποτέ, από τότε που ξεκίνησε η καταγραφή των σχετικών στοιχείων.

 -Υπάρχει κατά τη γνώμη σας γυάλινη οροφή; Υπάρχει όριο στο πόσο ψηλά στην ιεραρχία μπορεί να  φτάσει μια γυναίκα;

Ν.Γ.: Απαντάω με όχι στα όχι. Όχι στα όρια και στις « γυάλινες οροφές». Η γυναίκα μπορεί να διεκδικήσει αξιοποιώντας τις γνώσεις και τις δεξιότητές της, τις ικανότητές της ψηλά και φιλόδοξα. Δεν είναι εύκολο, ίσως χρειάζεται περισσότερη δουλειά, αλλά ας κρατήσουμε το μπορεί.

-Τι θα συμβουλεύατε νέες γυναίκες που θέλουν να ανελιχθούν επαγγελματικά αλλά και στην πολιτική; Ποια είναι τα μεγαλύτερα εμπόδια που θα πρέπει να αντιμετωπίσουν;

Ν.Γ.: Θα τους έλεγα ότι στις ημέρες μας, ολοένα και περισσότερες γυναίκες οικοδομούν έναν άκρως δυναμικό χαρακτήρα, αποκτούν υψηλή μόρφωση και έχουν όλα τα απαραίτητα εφόδια που απαιτεί η σύγχρονη εποχή, η καθημερινότητα και οι προκλήσεις της ζωής, όπως διαμορφώνονται πλέον στον δυτικό κόσμο. Αυτό να μη το ξεχνάνε. Αν λοιπόν το αξίζουν, αν θέλουν να ανοίξουν τις φτερούγες τους ας προχωρήσουν με αυτοπεποίθηση, γνωρίζοντας ότι ο δρόμος δεν είναι εύκολος, αλλά ότι έτσι κι αλλιώς τίποτα δεν είναι εύκολο. Μπορούν να πετύχουν τους στόχους τους, πιστεύοντας στον εαυτό τους και υπερβαίνοντας εμπόδια και προκαταλήψεις.

Θα τους πως αυτό που λέω κάθε πρωί στις κόρες μου πριν πάνε στο σχολείο: «Είσαι κορίτσι, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα».

Ανακαλύψτε το αφιέρωμα «Μάχη με τα στερεότυπα»