Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Aarhus ανακάλυψαν ότι ασθενείς με διαταραχή συμπεριφοράς κατά τον ύπνο REM (σύνδρομο RBD) στερούνται ντοπαμίνης και έχουν μια μορφή φλεγμονής στον εγκέφαλο, καταστάσεις που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον, αργότερα στη ζωή τους.

Προγενέστερη έρευνα από τον Καναδά έδειξε πρόσφατα ότι το σύνδρομο RBD αποτελεί το ισχυρότερο σημάδι των νευροεκφυλιστικών παθήσεων (Πάρκινσον, άνοια κ.ά.), το οποίο μπορεί μάλιστα να εκδηλώνεται έως και 15 χρόνια πριν την εμφάνιση των κλασικών συμπτωμάτων των ασθενειών αυτών.

Στη νέα μελέτη, η ερευνητική ομάδα εξέτασε την κατάσταση των νευρικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη και αυτών  που συμμετέχουν στο ανοσοποιητικό σύστημα του εγκεφάλου ατόμων που πάσχουν από διαταραχή ύπνου.

Τα ευρήματα καταδεικνύουν ότι οι ασθενείς που πάσχουν από σύνδρομο RBD διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νόσου Πάρκινσον, επειδή ήδη υπάρχει έλλειψη ντοπαμίνης στον εγκέφαλό τους. Είναι γνωστό ότι η νόσος Πάρκινσον εμφανίζεται ακριβώς επειδή η ομάδα των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου που παράγουν ντοπαμίνη σταματά να λειτουργεί. Ωστόσο η μελέτη αυτή προσέφερε και μια νέα πληροφορία, καθώς οι ερευνητές ανακάλυψαν για πρώτη φορά ότι υπάρχει μια μορφή φλεγμονής του εγκεφάλου σε ασθενείς που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη νόσο.

«Αυτοί οι ασθενείς έχουν μια φλεγμονή στον εγκέφαλό τους, στην περιοχή όπου βρίσκονται τα νευρικά κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη», λέει ένας από τους ερευνητές της μελέτης, ο Morten Gersel Stokholm από το Πανεπιστήμιο Aarhus και το Κέντρο PET στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Aarhus.

Το σύνδρομο RBD χαρακτηρίζεται από αυξημένη κινητικότητα στο στάδιο REM του ύπνου, όταν φυσιολογικά το άτομο θα έπρεπε να βλέπει όνειρα και να είναι εντελώς ακίνητο. Οι άνθρωποι που πάσχουν από τη διαταραχή ζουν τα όνειρά τους και μπορούν να χτυπήσουν, να κλοτσήσουν και να φωνάξουν ενώ κοιμούνται. Επηρεάζει συχνότερα τα άτομα ηλικίας 50-70 ετών και εμφανίζεται με μεγαλύτερη συχνότητα στους άνδρες απ’ ό,τι  στις γυναίκες.

 «Με αυτή τη μελέτη, έχουμε αποκτήσει νέες γνώσεις σχετικά με τις διεργασίες της νόσου στον εγκέφαλο στα πρώιμα στάδια. Στόχος είναι η γνώση αυτή να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να προσδιοριστεί το ποιοι ασθενείς με διαταραχή ύπνου αναπτύσσουν αργότερα  τη νόσο του Πάρκινσον. Ταυτόχρονα, αυτή είναι και η γνώση που μπορεί να βοηθήσει στην ανάπτυξη φαρμάκων που μπορούν να σταματήσουν ή να επιβραδύνουν την ανάπτυξη της ασθένειας», εξηγεί ο Morten Gersel Stokholm.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση The Lancet Neurology.

 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Ρομποτική χειρουργική:  Τα πλεονεκτήματά της και οι νέες εφαρμογές

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Αυχενικό σύνδρομο: Ποιοι είναι ο πιο… αδύναμος κρίκος

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Ανοσο-Ογκολογία: Η νέα θεραπευτική στρατηγική κατά του καρκίνου