Συνήθως προσβάλλει άτομα ηλικίας 45 έως 65 ετών, σε αντίθεση με το Αλτσχάιμερ που επηρεάζει άτομα άνω των 65. Η μετωποκροταφική άνοια εμφανίζεται όταν νευρικά κύτταρα στους μετωπιαίους λοβούς του εγκεφάλου πεθαίνουν. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η εκφύλιση του μετωποκροταφικού λοβού μπορεί να προκαλέσει έως και 10% όλων των περιπτώσεων άνοιας.

Όπως αναφέρουν οι ειδικοί, τα συμπτώματα συνίστανται σε έντονη λειτουργική έκπτωση, στερώντας σταδιακά από τους πάσχοντες βασικές λειτουργίες όπως η σκέψη, η ομιλία, η βάδιση και η κοινωνική επαφή.

Στα πρώιμα στάδια εμφανίζεται ένας τύπος συμπτωμάτων, όσο όμως η ασθένεια εξελίσσεται εμφανίζονται και άλλοι τύποι, καθώς επηρεάζονται περισσότερες περιοχές του εγκεφάλου.

Η διάγνωση της νόσου στην χώρα μας φαίνεται να καθυστερεί ιδιαίτερα όταν η έναρξη  της αφορά συμπτώματα συμπεριφοράς και προσωπικότητας, τα οποία συχνά παρανοούνται, προκαλώντας ένταση και συγκρούσεις. Για παράδειγμα ένα άτομο με συμπεριφορική μετωποκροταφική εκφύλιση μπορεί να παραμελεί την προσωπική του υγιεινή ή να κάνει μικροκλοπές. Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι οι άνθρωποι με αυτές τις διαταραχές δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους ή άλλα συμπτώματα.

Ο ρυθμός εξέλιξης των συμπτωμάτων και η διάρκεια της ασθένειας διαφέρουν σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε γενικές γραμμές κάθε τύπος μετωποκροταφικής εκφύλισης ακολουθεί ένα πρότυπο, όπου τα συμπτώματα που εμφανίζονται στο αρχικό στάδιο γίνονται πιο έντονα και προκαλούν αναπηρία σε μια πορεία 8-10 χρόνων.

Στο τελικό στάδιο της νόσου συνήθως είναι απαραίτητη 24ωρη φροντίδα είτε στο σπίτι, είτε σε κάποιο ίδρυμα. Η σωματική έκπτωση που παρατηρείται σε όλες τις φάσεις της ασθένειας γίνεται ακόμα πιο έντονη. Τελικά το άτομο με μετωποκροταφική εκφύλιση μπορεί να έχει μεγάλη δυσκολία στην κατάποση, μάσηση και στον έλεγχο της κύστης και του εντέρου.

Ο θάνατος από μετωποκροταφική εκφύλιση προκαλείται από τις συνέπειες της έκπτωσης των σωματικών λειτουργιών, συνήθως μολύνσεις στους πνεύμονες, το δέρμα και το ουροποιητικό σύστημα. Παρότι υπάρχει έντονη διακύμανση, ο χρόνος από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων μέχρι την κατάληξη είναι συνήθως οκτώ χρόνια ενώ ο χρόνος από τη στιγμή που τίθεται η διάγνωση είναι κατά μέσο όρο περίπου πέντε χρόνια.

Σήμερα δεν υπάρχει θεραπεία για τη μετωποκροταφική εκφύλιση παρά μόνο φάρμακα για τη συμπτωματολογία. Ωστόσο μέσα από την έρευνα βελτιώνεται η γνώση και η κατανόησή της. Η πρόοδος αυτή ανοίγει πόρτες για καλύτερη διάγνωση, βελτιωμένη φροντίδα και εν τέλει πιθανές νέες θεραπείες.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Νέα στοιχεία για τη σχέση ουλίτιδας – νόσου Αλτσχάιμερ

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πιο κοφτερό το μυαλό και η μνήμη των ηλικιωμένων που δεν μένουν σωματικά αδρανείς

ΜΗ ΧΑΣΕΤΕ: Κοινός ιός ενοχοποιείται για το 50% των κρουσμάτων νόσου Αλτσχάιμερ