Σε κάποια στιγμή της ζωής του, το 80% του σεξουαλικά δραστήριου πληθυσμού θα έρθει σε επαφή με τον ιό HPV.

Η μετάδοσή του γίνεται κυρίως μέσω της σεξουαλικής επαφής και η εκδήλωσή του δημιουργεί καταρχήν θηλώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.

Ο ιός των ανθρώπινων θηλωμάτων έχει πάνω από 100 διαφορετικούς τύπους.

Ποιο είναι το προφίλ του ιού HPV;

  • Ο HPV δημιουργεί καταρχάς θηλώματα σε διάφορα μέρη του σώματος.
  • Μερικοί τύποι μολύνουν το πρόσωπο και το λαιμό, ενώ άλλοι τύποι τα άκρα του σώματος.
  • Οι περισσότερες λοιμώξεις με HPV δεν οδηγούν σε κακοήθεια. Μερικοί τύποι μπορεί να δημιουργήσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
  • Πάνω από 40 τύποι του ιού δρουν στην περιοχή των έξω και έσω γεννητικών οργάνων.
  • Ο εμβολιασμός μπορεί να εμποδίσει σε μεγάλο βαθμό τη λοίμωξη των γεννητικών οργάνων από τον ιό.

Τι σύμπτωμα προκαλεί ο HPV στα γεννητικά όργανα;

«Στις περισσότερες των περιπτώσεων το αμυντικό σύστημα του οργανισμού καταπολεμά από μόνο του τον εισβολέα HPV. Τα κονδυλώματα είναι δερματικές αλλοιώσεις που παρουσιάζονται συνήθως στο αιδοίο και στον πρωκτό. Μπορεί να προκαλέσουν πόνο, φαγούρα ή και να μας κάνουν να αισθανόμαστε άβολα», αναφέρει ο κ. Στυλιανός Ίβρος, Διευθυντής Μονάδας Γυναικολογικής Ογκολογίας του Metropolitan Hospital.

Πώς μολυνόμαστε;

Ο HPV μεταφέρεται, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, με τη σεξουαλική επαφή. Υπάρχουν και περιπτώσεις μόλυνσης του νεογνού από τη μητέρα κατά τη διάρκεια του φυσιολογικού τοκετού, εάν η επίτοκος έχει κονδυλώματα. Η εμφάνιση θηλωμάτων στο μωρό γίνεται στην περιοχή του ανώτερου αναπνευστικού ή στα γεννητικά του όργανα.

Υπάρχουν παράγοντες κινδύνου;

Υπάρχουν και είναι οι εξής:

  1. Ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων: όσο πιο μεγάλος ο αριθμός τους, τόσο αυξάνεται στατιστικά η περίπτωση μόλυνσης από τον ιό.
  2. Η ηλικία: σε ηλικίες 20-30 ετών είναι πολύ συχνή η λοίμωξη, αλλά με μεγάλα ποσοστά αυτοΐασης.
  3. Δερματικές βλάβες.
  4. Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα λόγω λοίμωξης από τον ιό HIV ή λόγω λήψης φαρμάκων για καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος.
  5. Ακόμη και η απλή επαφή με κονδυλώματα αυξάνει τον κίνδυνο μόλυνσής μας.

Με ποιον τρόπο μπορώ να μάθω αν έχω κολλήσει τον ιό HPV;

Υπάρχει η δυνατότητα ανίχνευσης του ιού με το test-pap, δηλαδή τη λήψη κυττάρων από τον τράχηλο της μήτρας. Οι κυτταρολόγοι μπορούν να εντοπίσουν μικροσκοπικές αλλοιώσεις των κυττάρων από τον HPV. Επίσης, με τη βοήθεια του HPV-DNA test μπορούμε να αναγνωρίσουμε επικίνδυνα στελέχη του ιού που μπορεί να δημιουργήσουν κακοήθεια τραχήλου μήτρας.
Το test αυτό προτείνεται σε γυναίκες άνω των 30 ετών, ως συμπλήρωμα του test-pap. Επίσης, για παρακολούθηση της ασθενούς μετά από λοίμωξη με τον HPV.

Προτεινόμενη θεραπεία

  • Η θεραπεία των κονδυλωμάτων είναι η αφαίρεσή τους με διαθερμία, laser ή κρυοπηξία, χειρουργικές μεθόδους που δίνουν άμεσα λύση στο πρόβλημα.
  • Μπορούμε επίσης να καταφέρουμε να τα εξαφανίσουμε με τη χρήση κρέμας τοπικά.
  • Όσον αφορά τον τράχηλο της μήτρας, σε προκαρκινικές αλλοιώσεις, μια τοπική εκτομή ή θεραπεία με laser, δίνουν σχεδόν πάντα οριστική λύση. Παραμένει όμως ο κίνδυνος της επαναλοίμωξης.
  • Σε αρχόμενο στάδιο κακοήθειας τα ποσοστά ίασης είναι πολύ υψηλά, χάρη στη χρήση σύγχρονων μη ακρωτηριαστικών τεχνικών, που διατηρούν τη γονιμότητα.
  • Όταν διαγνωσθούν προκαρκινικές αλλοιώσεις στον τράχηλο της μήτρας, πρέπει να εξατομικευθεί η θεραπεία σύμφωνα με την ηλικία, το βαθμό των ενδοεπιθηλιακών αλλοιώσεων και με βάση τον οικογενειακό προγραμματισμό.
  • Η θεραπεία, τις περισσότερες φορές, είναι μια μικρή τοπική εκτομή των βλαβών ή η εξάχνωση των αλλοιώσεων με laser. Η θεραπεία αυτή είναι συνήθης και οριστική, σε περιπτώσεις αρχόμενης κακοήθειας.
  • Υπάρχουν σύγχρονες τεχνικές, μη ακρωτηριαστικές, που οδηγούν στην ίαση με διατήρηση της γονιμότητας.
  • «Όλα αυτά αφορούν την δευτερογενή πρόληψη. Όσον αφορά την πρωτογενή πρόληψη υπάρχει ο εμβολιασμός. Μπορούμε να αρχίσουμε σε μικρές ηλικίες (από τα 9 έτη), μειώνοντας την περίπτωση μετάδοσης του ιού καθώς τα εμβόλια δεν παρουσιάζουν παρενέργειες» καταλήγει ο κ. Ίβρος.
Ο κ. Στυλιανός Ίβρος, Διευθυντής Μονάδας Γυναικολογικής Ογκολογίας του Metropolitan Hospital

Διαβάστε επίσης:

Καρκίνος λεπτού εντέρου: Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση: Πώς πρέπει να αντιμετωπίζεται;