Η πρόσφατη τραγωδία με την «Δημήτρη της Λέσβου», που θάφτηκε ως «αγνώστων στοιχείων», φέρνει στην επιφάνεια ένα μείζον κοινωνικό ζήτημα, που εμφανίζεται όλο και πιο έντονα στα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας.

Σοροί συνανθρώπων μας παραμένουν επί μήνες στα αζήτητα, στα ψυγεία νοσοκομείων και νεκροτομείων, μέχρι να τις αναζητήσει κάποιο συγγενικό πρόσωπο ή να ολοκληρωθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες και να ενταφιασθούν.

Το πρόβλημα έχει λάβει, πλέον, μεγάλες διαστάσεις, καθώς, όπως αναφέρουν σχετικές πληροφορίες του Healthstories, υπάρχουν σοροί, που μπορεί να μην αναζητηθούν μέχρι και έξι μήνες!

Οι κίνδυνοι για την δημόσια υγεία είναι προφανείς, ωστόσο το… «επιτελικό κράτος» είναι ουσιαστικά άφαντο. Δεν υπάρχει κεντρικό σύστημα καταγραφής των σορών, που δεν έχουν αναζητηθεί, με αποτέλεσμα οι συγγενείς, που αναζητούν κάποιο οικείο πρόσωπο, να απευθύνονται ξεχωριστά σε κάθε ένα νοσοκομείο – νεκροτομείο σε ολόκληρη την επικράτεια!

Ο ενταφιασμός μια επίπονη διαδικασία

Ακόμα πιο δύσκολη, όμως, είναι η διαδικασία ενταφιασμού, που αναλαμβάνουν οι υπηρεσίες των νοσοκομείων – νεκροτομείων, όταν μία σορός είτε δεν αναγνωρίζεται, είτε κανείς από τους συγγενείς δεν αναλαμβάνει τα έξοδα της κηδείας.

Πρόκειται για έναν «γραφειοκρατικό Γολγοθά», που καλούνται να περάσουν οι αρμόδιοι υπηρεσιακοί παράγοντες των νοσοκομείων. Να συνεργαστούν με τους δήμους και με την αστυνομία, αλλά και να διεκπεραιώσουν ακόμη και φορολογικά ζητήματα, προκειμένου να γίνει ο ενταφιασμός.

Διαβάστε περισσότερα στο healthstories.gr