Ο «εμφύλιος» στον ΕΟΦ καλά κρατεί. Νέο κεφάλαιο φαίνεται να έχει ανοίξει ανάμεσα στον Δημήτρη Φιλίππου και στον Γιάννη Σωτηρίου (ΕΟΦ-ΙΦΕΤ), τη στιγμή που ο Υπουργός Υγείας κάνει τα πάντα, ώστε να κερδίσει ψήφους και ο πρωθυπουργός δεν παρακολουθεί καν.

«Εμφύλιος» στον ΕΟΦ: Φιλίππου vs Σωτηρίου

Αν και έχει συμβεί εδώ και κάποιες μέρες, σαν βόμβα έσκασε χθες η είδηση ότι και πάλι ο Εθνικός Οργανισμός Υγείας επιτίθεται στο «παιδί» του, το ΙΦΕΤ. Αυτή τη φορά το θέμα έχει να κάνει με το πεδίο των έκτακτων εισαγωγών καινοτόμων φαρμάκων.

Η αντιπαράθεση ανάμεσα σε μητρική και θυγατρική, με τη θυγατρική να δείχνει και πιο μαζεμένη, μόνο «επί προσωπικού» δικαιολογείται.

Σύμφωνα με πληροφορίες, εδώ και μέρες έχει σταλεί έγγραφο από τον ΕΟΦ προς το ΙΦΕΤ, στο οποία σημειώνεται ότι το Ινστιτούτο θα πρέπει να σταματήσει να προμηθεύεται φάρμακα, τα οποία δεν κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, από θυγατρικές πολυεθνικών στη χώρα.

Το ΙΦΕΤ, προκειμένου να εξασφαλίσει θεραπείες για πολύ ειδικές περιπτώσεις ασθενών, οι οποίες δεν κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, προχωρά στην αναζήτηση αυτών σε ξένες αγορές. Μέσω αυτής της διαδικασίας εταιρείες, οι οποίες είναι θυγατρικές πολυεθνικών, μπορούν να προμηθεύσουν το φάρμακο στο ΙΦΕΤ.

Εκεί κάπου φαίνεται να δημιουργήθηκαν παρεξηγήσεις. Γιατί μια εταιρεία να μην έχει φέρει το φάρμακο στην Ελλάδα και θα πρέπει να το φέρει μέσω ΙΦΕΤ; Φταίει η εταιρεία ή το όλο πλαίσιο για την έγκριση και τιμολόγησή του εδώ;

Αυτό, βεβαίως, δεν είναι θέμα, το οποίο προέκυψε τώρα, ανέκαθεν υπήρχε. Όμως για κάποιο λόγο ο πρόεδρος του ΕΟΦ φαίνεται ότι το ανακινεί.

Ο πρόεδρος του ΕΟΦ κύριος Δημήτρης Φιλίππου μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να επιβάλει αποφάσεις του στην θυγατρική του. Το γεγονός, όμως, ότι αυτό συμβαίνει τώρα, δείχνει τις τεταμένες σχέσεις ΕΟΦ – ΙΦΕΤ. Και δεν είναι η πρώτη φορά. Και φυσικά δημιουργεί την αίσθηση ότι υπάρχει και κάτι πέρα από αυτό. Δηλαδή, φαίνεται σαν να υπάρχει μία διαπροσωπική κόντρα ανάμεσα στον κύριο Φιλίππου και στον κύριο Σωτηρίου.

Χαζεύοντας τα αποτελέσματα των εκλογών του ‘19

Μια χαρά δραστήριος Υπουργός Υγείας για την κυβέρνηση Μητσοτάκη αναδεικνύεται ο Θάνος Πλεύρης, νομοθετώντας και εφαρμόζοντας πολλά.

Νομοθετεί με τις ευλογίες του Μαξίμου, με γνώμονα και την κοινωνική αποδοχή και με τον τρόπο αυτό προσπαθεί φυσικά να μαζέψει και «πόντους».

Έτσι από τη μια έχει καταφέρει πράγματα, που δεν είδαμε ποτέ από άλλον Υπουργό και τα οποία ανταποκρίνονται σε αιτήματα ευπαθών ομάδων και από την άλλη πιέζει πολύ το Κεφάλαιο. Ειδικά τις πολυεθνικές του φαρμάκου.

Να πούμε εδώ, βέβαια, και κάποιες πολιτικές «ισορροπίες».

Όπως διαπιστώσαμε, ο κ. Πλεύρης στις εκλογές του 2019 βγήκε τρίτος στην Α’ Αθήνας, σε σύνολο 7 βουλευτών που είχε η ΝΔ. Όμως και ο 4ος (Νικήτας Κακλαμάνης) και ο 5ος (Άγγελος Συρίγος) ήταν πολύ κοντά του σε σταυρούς.

Στην επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση σίγουρα μπορεί να κινδυνεύσει να μην εκλεγεί, ειδικά αν μπουν στο σχετικό ψηφοδέλτιο άλλα πρόσωπα και με δεδομένο ότι η ΝΔ δεν θα έχει πάνω από 5 Βουλευτές στη συγκεκριμένη Περιφέρεια.

Και φυσικά να μην ξεχνάμε ότι, δυστυχώς, η υπουργεία του συνδέεται – αντικειμενικά αδίκως – με τη χειρότερη φάση της επιδημίας στην περιοχή της Αττικής. Σε αντίθεση με τον δημοφιλέστερο Βασίλη Κικίλια, που τον είχε περάσει κατά πολύ σε ψήφους το 2019.

Όσο να πει κανείς, ένα άγχος το ‘χει.

ΥΓ. Η κα Γκάγκα δεν ξέρουμε αν και πού θα είναι υποψήφια. Μπορεί και να μην είναι τελικά. Μια κούραση η πολιτική της την προσέδωσε… Ή μήπως πάλι στο Επικρατείας;

Η Υγεία του… Κυριάκου

Όχι, δεν υπονοούμε κάτι για την υγεία του πρωθυπουργού. Μια χαρά και φαίνεται και είναι. Απλά ο τομέας Υγεία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχει περάσει πλέον σε δεύτερο επίπεδο.

Εξωτερική πολιτική και οικονομία τον καίνε πολύ.

Όμως αυτό αφήνει και ακάλυπτα κενά. Το Υπουργείο Οικονομικών χρειάζεται δική του έγκριση, για να μπορέσει να ξεκλειδώσει κάποιες «ενέσεις» για τον προϋπολογισμό των φαρμάκων.

Ναι, μεν, Σκυλακάκης – Πλεύρης καταφέρνουν πολλά στη μείωση του clawback, αλλά ανακύπτουν σοβαρά ζητήματα.

Ένα από αυτά αφορά στα βιολογικά φάρμακα γ’ σφαιρίνες και ηπαρίνες – όπως μας τα επεσήμαναν. Στη, μεν, πρώτη περίπτωση υπάρχει παγκόσμια έλλειψη και πρέπει να δώσουμε πολλά για να τις εξασφαλίσουμε, στη, δε, δεύτερη το θέμα είναι αποκλειστικά ζήτημα clawback.

Μάλιστα οι εταιρείες με ηπαρίνες (οι οποίες είναι απόλυτα απαραίτητες τουλάχιστον για μια χειρουργική επέμβαση) αισθάνονται εξαπατημένες.

Μάλλον μόνο μέσω πρωθυπουργού μπορούν αυτά να λυθούν…

Απορία: Ο κ. Πολάκης τώρα εκτιμά τη δουλειά των δημοσιογράφων και στέλνει δελτία τύπου, ενώ όταν ήταν Υπουργός δεν ήθελε καν να τους δει;