Βέβαια μην ξεχνάμε και τον κλασικό ανόητο ανταγωνισμό με αντίστοιχες ηλεκτρονικές υπηρεσίες με τον ΕΟΠΥΥ.
Σε μια περίοδο με σχεδόν στάσιμο τον προϋπολογισμό στην υγεία, με τις ελλείψεις φαρμάκων να εξακολουθούν να υπάρχουν και με την ανάγκη να υπάρχει διαφάνεια στο τι συνταγογραφείται και για ποιον λόγο, είναι πραγματικό αδύνατο με τις τόσες ψηφιακές δυνατότητες, που υπάρχουν, να μη δίνονται λύσεις.
Ο τσαμπουκάς φαρμακαποθηκάριος Θεόδωρος Σκυλακάκης
Μιας και αναφερθήκαμε στο θέμα των ελλείψεων, να σταθούμε λίγο και στα όσα ειπώθηκαν σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου του Πανελλήνιου Συλλόγου Φαρμακαποθηκάριων. Εκεί ο ιδιαίτερα έντονος σαν άνθρωπος Γενικός Γραμματέας Θεόδωρος Σκυλακάκης αναφέρθηκε στο ότι οι φαρμακαποθηκάριοι ήταν εκείνοι που κατήγγειλαν πριν από 2 μήνες 9 πολυεθνικές, αλλά ακόμη δεν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα από τους ελέγχους.
Τόνισε ότι δεν ευθύνονται οι φαρμακαποθήκες για τις ελλείψεις. Και δεν έχει άδικο, όταν μιλάμε για τις μεγάλες φαρμακαποθήκες οι οποίες τηρούν την νομοθεσία και όταν κάνουν εξαγωγές, αυτές είναι νόμιμες.
Εκείνο, για το οποίο, όμως, δεν έχουμε απάντηση, είναι γιατί δεν υπάρχει έλεγχος στις πωλήσεις, που κάνουν οι φαρμακαποθήκες. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ένα σύστημα, που να καταγράφει τουλάχιστον τις πωλήσεις μιας φαρμακαποθήκης σε μια άλλη. Και δεν είναι δικαιολογία οι εκατοντάδες κωδικοί. Συνήθως αυτό γίνεται, όταν η φαρμακαποθήκη που αγοράζει, το κάνει για να εξαγάγει τα σκευάσματα.
Φυσικά τώρα οι παράλληλες εξαγωγές είναι απαγορευμένες. Αλλά οι νόμιμες; Οι παράνομες; Θα μαζευτούν ποτέ;
Σε μια χώρα, που έχει 130 φαρμακαποθήκες, θα έπρεπε και ο εν λόγω κλάδος να αυτορυθμιστεί. Και για να λέμε και το δίκαιο, οι φαρμακαποθήκες κάνουν μια ιδιαίτερα σημαντική δουλειά και το κέρδος τους είναι μόλις 4,5% (περίπου) στο βασικό κομμάτι της δουλειάς, που είναι τα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Ο κλάδος είναι, μεν, ανελαστικός όπως λέμε και με οικονομικούς όρους, καθώς πάντα υπάρχει δουλειά, αλλά είναι και πολύ χαμηλό το περιθώριο κέρδους.
Από την άλλη, όμως, θα πρέπει να υπάρχει διαφάνεια σε όλες τις συναλλαγές, που αφορούν στα φάρμακα.
Να πούμε ότι δεν έχει ευθύνη ο ΕΟΦ; Όχι, δεν θα το πούμε. Έχει και, μάλιστα, πολύ μεγάλη!
Στα κάγκελα ο Σπύρος Φιλιώτης
Αν και φυσιογνωμικά δείχνει ιδιαίτερα φιλήσυχος και χαμηλών τόνων άνθρωπος, ο Σπύρος Φιλιώτης, Αντιπρόεδρος και Γενικός Διευθυντής της Φαρμασέρβ – Λίλλυ, δεν μπορεί να καταλάβει γιατί το Υπουργείο Υγείας και δη η Επιτροπή Αξιολόγησης δεν τον αφήνει να βγάλει από τη Θετική Λίστα, δηλαδή από την αποζημίωση, ένα πασίγνωστο αντιβιοτικό, το οποίο, μάλιστα, ήταν για κάποιες βδομάδες σε έλλειψη.
Το εν λόγω φάρμακο είναι ιδιαίτερα φτηνό λόγω της διαδικασίας τιμολόγησης στην Ελλάδα και επίσης από τότε, που είναι αναγκαστική η διανομή του μόνο με συνταγή, μόνο προβλήματα δημιουργεί στην εταιρεία, αφού οι πωλήσεις του την «βάζουν μέσα». Αφενός δημιουργούν επιπλέον clawback, αφετέρου σαν σκεύασμα έτσι κι αλλιώς δεν έχει κανένα κέρδος.
Θα πείτε, φάρμακο είναι και δεν πρέπει να το βλέπουμε κερδοσκοπικά. Όμως αν θέλουμε να παραμείνει στα ελληνικά φαρμακεία, θα πρέπει να το δούμε λίγο διαφορετικά.
*Η στήλη αποτελεί πνευματική ιδιοκτησία του Healthstories. Δημοσιεύεται αυτούσια και στο Mononews.
