FT: Έως 60% περισσότεροι οι θάνατοι από την πανδημία σε σχέση με τα επίσημα νούμερα

Στη διάρκεια της πανδημίας οι θάνατοι από οποιαδήποτε αιτία αυξήθηκαν κατά 60% στο Βέλγιο, κατά 51% στην Ισπανία, κατά 42% στην Ολλανδία και κατά 34% στη Γαλλία.

Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων του κορονοϊού μπορεί να είναι σχεδόν 60% μεγαλύτερος από τις επίσημες στατιστικές παγκοσμίως, σύμφωνα με ανάλυση των «Financial Times» για 14 χώρες, η οποία λαμβάνει υπόψη της τους αυξημένους συνολικούς θανάτους στη διάρκεια της πανδημίας. Ανάλογο δημοσίευμα είχε κάνει πρόσφατα και ο «Economist».

Τα έως τώρα στατιστικά στοιχεία για τους θανάτους από οποιαδήποτε αιτία σε αυτές τις 14 χώρες δείχνουν περίπου 122.000 παραπάνω θανάτους σε σχέση με το μέσο όρο των προηγούμενων ετών 2015-2019, αριθμός σημαντικά υψηλότερος από τους 77.000 θανάτους που έχουν επίσημα αποδοθεί στη νόσο Covid-19 στις ίδιες χώρες και την ίδια περίοδο Μαρτίου και Απριλίου 2020.

Με βάση αυτή την «ψαλίδα», η βρετανική εφημερίδα εκτιμά ότι, αν μια ανάλογη «υπερβάλλουσα θνησιμότητα» υπάρχει σε όλο τον κόσμο, τότε ο πραγματικός αριθμός θανάτων που σχετίζονται με την Covid-19 και σήμερα αγγίζει τις 207.000, θα είναι αρκετά μεγαλύτερος, πάνω από 318.000.

Σε όλες τις χώρες, πλην της Δανίας, οι υπερβάλλοντες συνολικοί θάνατοι υπερβαίνουν τα επίσημα στατιστικά θανάτων από κορονοϊό. Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα, στη διάρκεια της πανδημίας οι θάνατοι από οποιαδήποτε αιτία αυξήθηκαν κατά 60% στο Βέλγιο, κατά 51% στην Ισπανία, κατά 42% στην Ολλανδία και κατά 34% στη Γαλλία.

Στη Λομβαρδία της Ιταλίας τα στατιστικά συνολικών θανάτων περιλαμβάνουν περισσότερους από 13.000 έξτρα θανάτους από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, ενώ οι επίσημοι νοσοκομειακοί θάνατοι από κορονοϊό στην ίδια περιοχή είναι 4.348 – μια αύξηση περίπου 155%. Στο Μπέργκαμο η υπερβάλλουσα θνησιμότητα από οποιαδήποτε αιτία είναι η μεγαλύτερη παγκοσμίως φθάνοντας το 464% πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα, ενώ στη Νέα Υόρκη είναι 200% και στη Μαδρίτη 161%.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες η «ψαλίδα» μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη. Για παράδειγμα, σε μια επαρχία του Ισημερινού αναφέρθηκαν 245 επίσημοι θάνατοι από Covid-19 μεταξύ 1ης Μαρτίου και 15ης Απριλίου, αλλά τα στατιστικά συνολικής θνησιμότητας δείχνουν ότι το ίδιο χρονικό διάστημα πέθαναν περίπου 10.200 περισσότεροι άνθρωποι από ό,τι σε ένα τυπικό έτος στο παρελθόν – μια αύξηση κατά 350%. Στην πρωτεύουσα της Ινδονησίας Τζακάρτα ο αριθμός των έξτρα θανάτων από οποιαδήποτε αιτία σε σχέση με το παρελθόν είναι κατά 15 φορές μεγαλύτερος σε σχέση με τους επίσημους θανάτους από Covid-19.

Ένα ποσοστό των έξτρα θανάτων εν μέσω πανδημίας πιθανώς οφείλονται στο ότι αρκετοί άνθρωποι που έχουν άλλες παθήσεις, αποφεύγουν να πάνε στο νοσοκομείο από φόβο για τον κορονοϊό, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν από το υποκείμενο νόσημά τους (π.χ. καρδιοπάθεια).

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η υπερβάλλουσα (σε σχέση με τα ιστορικά «φυσιολογικά» επίπεδα) θνησιμότητα είναι μεγαλύτερη στις χώρες όπου η πανδημία έχει τη μεγαλύτερη έξαρση, κάτι που πιθανώς υποδηλώνει ότι οι περισσότεροι έξτρα θάνατοι σχετίζονται με τον κορονοϊό, παρά απλώς με τις παρενέργειες του lockdown.

Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ Ντέιβιντ Σπιγκελχάλτερ δήλωσε ότι οι ημερήσιοι επίσημοι θάνατοι από Covid-19 στη Βρετανία «είναι υπερβολικά χαμηλοί», επειδή λαμβάνουν υπόψη μόνο τους θανάτους εντός νοσοκομείου. «Υπάρχουν τόσες πολλές ερωτήσεις σχετικά με την αύξηση που έχουμε δει στους θανάτους που δεν αναφέρουν την Covid-19 στο πιστοποιητικό θανάτου και οι οποίοι έχει κανείς την αίσθηση ότι αναπόφευκτα συνδέονται με κάποιο τρόπο με την επιδημία», ανέφερε.

«Αν θέλουμε να κατανοήσουμε τους τρόπους που οι διάφορες χώρες ανταποκρίθηκαν στην πανδημία και πόσο αυτή επηρέασε την υγεία του πληθυσμού τους, ο καλύτερος τρόπος είναι να μετρήσουμε τους έξτρα θανάτους», δήλωσε ο καθηγητής επιδημιολογίας Ντέιβιντ Λέον της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου. Κάτι που, σύμφωνα με τους ειδικούς, αφορά ιδιαίτερα τους θανάτους σε οίκους ευγηρίας.