Διπλή χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση δύο σοβαρών παθήσεων με υψηλό επίπεδο επικινδυνότητας, πραγματοποιήθηκε με απόλυτη επιτυχία στο Metropolitan General.

Ασθενής, ηλικίας 70 ετών, με βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό (καρκινοπαθής από επταετίας) και πολλαπλά παράλληλα σοβαρά προβλήματα υγείας, υποβλήθηκε πρώτα σε λαπαροσκοπική χολοκυστεκτομή και στην συνέχεια σε αντιμετώπιση ανευρύσματος κοιλιακής αορτής με τοποθέτηση ενδοαγγειακών μοσχευμάτων, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο.

1

Οι δύο επεμβάσεις διενεργήθηκαν από την επικεφαλής χειρουργό και συντονίστρια κ. Ελένη Καραφώκα-Μαύρου Γενική Χειρουργό, Διευθύντρια της Β’ Κλινικής Ρομποτικής Χειρουργικής & Χειρουργικής Ογκολογίας του Metropolitan General και την ομάδα της, τον κ. Μάριο Παπαχρυσοστόμου, Επιμελητή Χειρουργικής και την κ. Μαρία Ψαρρού Αναισθησιολόγο, σε συνεργασία με τον υπεύθυνο της αγγειοχειρουργικής ομάδας, τον κ. Νικόλαο Πατέλη και τον συνεργάτη Αγγειοχειρουργό κ. Ιωάννη Τσάγκο. Η συγκεκριμένη διπλή χειρουργική  επέμβαση είχε μεγάλο βαθμό δυσκολίας και προσθετικό επίπεδο επικινδυνότητας. Για την πραγματοποίηση του εγχειρήματος επιστρατεύθηκε όλη η διαθέσιμη (και για τις δύο ειδικότητες) σύγχρονη βιοϊατρική τεχνολογία.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της επέμβασης απασχολήθηκαν συνολικά 10 άτομα, γιατροί, νοσηλευτικό προσωπικό, τεχνολόγος ακτινολογικού μηχανήματος και  άτομο εκπαιδευμένο στην διαχείριση εξειδικευμένων χειρουργικών υλικών.

Όλοι οι συμμετέχοντες αναγνώρισαν εξ αρχής τις ιδιαίτερες απαιτήσεις και τον μεγάλο βαθμό δυσκολίας του συγκεκριμένου εγχειρήματος. Οι δύο χειρουργικές ομάδες συντονίστηκαν πλήρως στην επιλογή και προετοιμασία της χειρουργικής αίθουσας, στην επιλογή εξοπλισμού, εργαλείων και ειδικών υλικών και στην ενημέρωση και τον συντονισμό του εξειδικευμένου βοηθητικού προσωπικού και για τις δύο επεμβάσεις. Η συνεργασία ξεκίνησε από τη διάγνωση, την αναγνώριση  και τη διαχείριση των κινδύνων και των ιδιαίτερων αναγκών και ολοκληρώθηκε με την αυστηρή μετεγχειρητική παρακολούθηση και διαχείριση του ασθενούς.

Η περιεγχειρητική πορεία του ασθενούς υπήρξε ομαλή και χωρίς συμβάματα. Δεν απαιτήθηκε νοσηλεία στην μονάδα, κάτι που σίγουρα θα γινόταν αν τα δύο χειρουργεία γίνονταν με την ανοικτή μέθοδο. Μετά το χειρουργείο ανένηψε καλώς και μεταφέρθηκε στο δωμάτιο του, ενώ την επομένη σιτίσθηκε και κινητοποιήθηκε κανονικά. Αφού έλαβε εξιτήριο τη 2η μετεγχειρητική ημέρα, επέστρεψε με οδηγίες στον τόπο κατοικίας του εκτός Αθηνών.

«Η χρήση σύγχρονων χειρουργικών τεχνικών και εξελιγμένων εργαλείων, αποτελεί ένα ακόμη θεραπευτικό «όπλο» στηn φαρέτρα των χειρουργών της νέας χιλιετίας. Οι δυνατότητες αυτές βρίσκουν πρόσφορο πεδίο εφαρμογής στην αντιμετώπιση ασθενών με σύνθετες παθήσεις, υψηλό επίπεδο επικινδυνότητας και δυσκολία στην ιεράρχηση προτεραιοτήτων, ως προς τη σειρά με την οποία θα πρέπει να αντιμετωπισθούν. Η συνύπαρξη εξειδικευμένων χειρουργικών ομάδων στον ίδιο ασθενή, στον ίδιο χειρουργικό χρόνο, μειώνει το κόστος και τους χρόνους νοσηλείας, βελτιώνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα αλλά και το ψυχολογικό και συναισθηματικό φορτίο του ασθενούς και της οικογένειας του» καταλήγει η κ. Καραφώκα – Μαύρου.

Διαβάστε επίσης:

Μαγιορκίνης για νόσο Χ: Σενάριο με στόχο την προετοιμασία για την επόμενη πανδημία

Νέα μέθοδος μπορεί να προβλέψει εάν οι γνωστικά υγιείς ηλικιωμένοι θα αναπτύξουν νόσο Αλτσχάιμερ

──────────────────