Συνήθως όταν μιλάμε για την αιμοδοσία ρίχνουμε το βάρος στα συναισθήματα του ανθρώπου που δέχεται το «δώρο» του αίματος που τόσο έχει ανάγκη – είτε πρόκειται για το θύμα ενός σοβαρού τροχαίου, είτε για κάποιον με χρόνια πάθηση, είτε για ένα παιδί που το έχει ανάγκη. Ο καθένας μας θα μπορούσε άλλωστε να βρεθεί σε αυτή τη θέση, έτσι δεν είναι; Και πολλοί από μας είτε έχουμε βρεθεί σε αυτή τη θέση είτε έχουμε ζήσει μία τέτοια κατάσταση με κάποιον φίλο ή συγγενή μας.
Ας δούμε όμως αυτή τη φορά την αιμοδοσία από την πλευρά του αιμοδότη. Γιατί όλα όσα προαναφέραμε δεν μπορούν να περιγράψουν το συναίσθημα του αιμοδότη, ένα συναίσθημα που δεν μπορεί εύκολα να αποδοθεί με λέξεις. Ένα συναίσθημα που ξεκινά από αυτό το ανεπαίσθητο τσίμπημα της βελόνας (που πολλοί από μας φοβόμασταν ότι θα μας πονέσει, και μετά γελούσαμε με τη χαζομάρα μας) και στα δέκα λεπτά περίπου που διαρκεί ολοένα και γιγαντώνεται. Δε νιώθεις, φυσικά, το αίμα να φεύγει από μέσα σου. Όμως κλείνοντας τα μάτια, έχεις πλέον το δικαίωμα να πάρεις το γλυκό συναίσθημα της προσφοράς. Αρχίζεις να σκέφτεσαι: Πού θα καταλήξει αυτό το αίμα, το δικό μου αίμα; Από ποια καρδιά θα περάσει; Θα είναι άνδρας; Γυναίκα; Νέος ή ηλικιωμένος; Μήπως είναι παιδί;
Και είναι αυτή η σκέψη ότι κάποιοι χτύποι της καρδιάς του άλλου θα είναι και δικοί σου, που δεν μπορεί να μη σε κάνει να χαμογελάσεις. Θα σε έχει στα κύτταρά του ένας συνάνθρωπός σου, θα κυλάς μέσα του.
Είναι ένα μυστήριο τόσο μεγάλο και τόσο όμορφο, όσο η ζωή. Είναι σαν να έχεις απλώσει το χέρι σε κάποιον που πέφτει, σαν να τραβάς από το νερό έναν άνθρωπο που κινδυνεύει να πνιγεί. Σαν να δίνεις το φιλί της ζωής, εκείνη την αναπνοή που δίνει αέρα στους πνεύμονες και χτύπο στην καρδιά. Και όλα αυτά, χωρίς να σου κοστίσει τίποτα. Μονάχα μισό λίτρο αίμα, το 10% της συνολικής ποσότητας αίματος που κυλά μέσα σου, που πολύ γρήγορα ο οργανισμός σου θα το αναπληρώσει.
Η αιμοδοσία είναι μία καλή πράξη, όχι μόνο προς τον συνάνθρωπο, αλλά και προς τον ίδιο μας τον εαυτό. Η αιμοδοσία είναι κάτι σπουδαίο. Σπουδαίο είναι επίσης όταν ένα τέτοιο πολύτιμο δώρο προφέρεται από χιλιάδες άτομα μαζί, όπως κάνουν και εργαζόμενοι του Ομίλου ΟΤΕ, που από το 1976 χαρίζουν στον εαυτό τους το μοναδικό συναίσθημα του αιμοδότη, έχοντας διαθέσει μέχρι σήμερα παραπάνω από 27.000 φιάλες από την εταιρική τράπεζα αίματος. Δύο φορές κάθε χρόνο, οι εργαζόμενοι του Ομίλου συμμετέχουν στο πρόγραμμα εθελοντικής αιμοδοσίας, συγκεντρώνοντας 2.000 φιάλες αίματος ετησίως.
Η αιμοδοσία διαρκεί περίπου είκοσι λεπτά. Στην πραγματικότητα είναι μία βαθιά διαδικασία στοχασμού και σκέψεων πάνω στη ζωή, στην προσφορά και στην ανθρώπινη δύναμη. Θα σου αφήσει για λίγη ώρα και ένα μικρό τσιρότο στο χέρι. Αλλά και θα πάρει από μέσα σου ένα βάρος. Θα αισθανθείς πιο ανάλαφρος. Πιο χαρούμενος. Είναι η χαρά που περιγράφεται μόνο με χαμόγελο. Την ώρα που θα πίνεις χυμό και θα μασουλάς κρακεράκια νιώθεις καλύτερος άνθρωπος. Είσαι καλύτερος άνθρωπος. Και πόσοι τρόποι υπάρχουν, αλήθεια, για να το πετύχεις αυτό;