Σε διμέτωπο αγώνα δρόμου αποδύεται τις τελευταίες ημέρες η κυβέρνηση προσπαθώντας να αλλάξει το κλίμα και να κλιμακώσει την επικοινωνιακή αντεπίθεση απέναντι στα πυρά που δέχεται η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ. Κορυφαία στελέχη από κυβέρνηση και κόμμα έχουν καθημερινές εμφανίσεις σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα, αρθρώνοντας έναν πολιτικό λόγο, που κάποιες φορές ξεπερνά κάθε όριο λαϊκισμού, με επιχειρήματα που δημιουργούν την αίσθηση πως απευθύνονται σε κοινό χαμηλής νοημοσύνης.

Αποκορύφωμα οι σημερινές δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά στον ΑΝΤ1 και του βουλευτή Νίκου Φίλη στον Σκάι.

Σε μια κορυφαία στιγμή της επιχειρηματολογίας του υπέρ της συμφωνίας, ο Νίκος Κοτζιάς παρομοίασε την όλη υπόθεση με τον καβγά ενός ζευγαριού για το όνομα που θα δώσουν στον πρωτότοκο γιο τους.

«Ο άλλος πάει και παντρεύεται και αναρωτιέται αν κάνει το σωστό. Έχουμε μια μανία στο Νότο της Ευρώπης. Ερωτεύεται μια νεαρά έναν νεαρό και παντρεύονται. Και κάνουν και παιδί και μετά έρχεται ο καβγάς. Ο γιος ποιανού παππού το όνομα θα πάρει; Φτάνουν μέχρι και το διαζύγιο. Τελικά αν δεν βρουν λύση, καταλήγουν στην σύνθετη ονομασία. Και του ενός παππού και του άλλου» είπε παίρνοντας ως δεδομένο ότι το κοινό που τον άκουγε μπορεί να κατανοήσει την πολυπλοκότητα της εθνικής αυτής υπόθεσης ανάγοντάς την σε ψιλοκουβέντα μεταξύ γειτόνων την ώρα που σκουπίζουν τις αυλές τους.

Εξάλλου, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας, αναφερόμενος στο θέμα της αποδοχής που έχει στον Έλληνες η συμφωνία, επικαλέστηκε αγνώστων στοιχείων δημοσκοπήσεις, οι οποίες -σύμφωνα με τον υπουργό- αποδεικνύουν πως η πλειονότητα του κόσμου στηρίζει τη συμφωνία που υπογράφηκε πριν από τρεις ημέρες στις Πρέσπες.

Αφενός ο κύριος υπουργός δεν έδωσε κανένα στοιχείο για τις δημοσκοπήσεις αυτές, αφετέρου θα πρέπει να θυμηθεί άλλες δηλώσεις του, πολύ πρόσφατες, ότι η εξωτερική πολιτική δεν καθορίζεται από τα γκάλοπ. Ή αυτό ισχύει μόνο όταν τα γκάλοπ δεν βολεύουν;

Μετά ήρθε και ο Νίκος Φίλης, που έχει τη φήμη ότι δεν μασάει τα λόγια του. Μιλώντας στον Σκάι ενημέρωσε τον ελληνικό λαό ότι το όνομα της γειτονικής χώρας άλλαξε «χωρίς πόλεμο».

Δύο είναι τα προβλήματα σε αυτή τη φράση. Το πρώτο, η προσπάθεια που κρύβει να τρομοκρατήσει τα πλήθη ότι θα μπορούσαμε να είχαμε πάει σε πόλεμο με την ΠΓΔΜ, τον οποίο αποφύγαμε χάρη στη διαπραγματευτική δεινότητα του Νίκου Κοτζιά.

Το δεύτερο πρόβλημα η εξής ανακολουθία: Μέχρι τώρα είχαμε το κυβερνητικό επιχείρημα πως η ΠΓΔΜ είναι μια χώρα μικρή και αδύναμη, με λίγο πληθυσμό και μικρό κατά κεφαλήν εισόδημα, ανήμπορη να μας απειλήσει, και γι’ αυτό μας συμφέρει να την προστατεύσουμε.

Τελικά, τι από τα δύο ισχύει; Η μικρή και αδύναμη αυτή χώρα θα μπορούσε να μας είχε πάει σε πόλεμο ή όχι;

Εξάλλου ο Νίκος Φίλης σήμερα είπε και το άλλο, ότι η στάση του Πάνου Καμμένου είναι στάση ευθύνης, γιατί δεν ρίχνει την κυβέρνηση. Την περασμένη εβδομάδα έλεγε ότι ο Πάνος Καμμένος πρέπει να παραιτηθεί. «Όταν σε ένα κορυφαίο ζήτημα ένας κορυφαίος υπουργός διαφωνεί δεν μπορεί να παραμένει στην κυβέρνηση» είχε πει χαρακτηριστικά.

Ας αποφασίσουν τελικά.