Περιεχόμενα
Ποιος εκδότης καλείται να πληρώσει 600.000 ευρώ για δυσφήμιση;
Άλλη μια βόμβα έσκασε στον εκδοτικό χώρο με την εκδίκαση του αστρονομικού ποσού των 600.000 ευρώ για συκοφαντική δυσφήμιση εις βάρος εκδότη λαϊκίστικης ημερήσιας εφημερίδας. Σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης πρόκειται για απόφαση βρετανικού δικαστηρίου, το οποίο υποχρεώνει τον εκδότη να καταβάλει δόση 200.000 ευρώ στις 18 Αυγούστου 2017, δηλαδή την επόμενη Παρασκευή.
Συμπτωματικώς, ο εκδότης δεν πλήρωσε το προσωπικό του για το μήνα Απρίλιο παρά το ότι δεσμεύτηκε ότι κάτι τέτοιο θα το έπραττε ήδη από την προηγούμενη Παρασκευή.
Τώρα Γιάννη, θα πρέπει οι δύο επιχειρηματκές δυνάμεις που σε συμπαθούν να βοηθήσουν. Διαφορετικά βλέπω να συνεχίζουν να την πληρώνουν οι εργαζόμενοι!
Τα προαπαιτούμενα της ντροπής
Όποιος διαβάσει τον μακρύ κατάλογο με τα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης θα σκύψει το κεφάλι και θα κοκκινίσει ελαφρώς. Γιατί;
Γιατί περιλαμβάνουν πράγματα που είναι αυτονόητα εδώ και χρόνια στις περισσότερες χώρες του πολιτισμένου κόσμου. Πράγματα που για να τα προχωρήσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα έπρεπε να δεθεί χειροπόδαρα με τρία απανωτά μνημόνια.
Πάρτε για παράδειγμα την απαίτηση σύμφωνα με την οποία “οι αρχές θα πρέπει να διασφαλίσουν πως μέχρι τον Δεκέμβριο ο ΕΦΚΑ θα μπορεί να διατηρεί αυτόματα ηλεκτρονικά αρχεία για το ιστορικό υπηρεσίας των συνταξιούχων”. Όπως γνωρίζουν όσοι έχουν πάρει σύνταξη, σήμερα απαιτούνται χρόνια μέχρι “να μετρήσουν τα ένσημα” οι υπηρεσίες των ασφαλιστικών ταμείων.
Ενίοτε χρειάζονται και “τυράκι” για να επιταχύνουν. Μάλιστα προ ημερών η κυβέρνηση θεσμοθέτησε υπερωρίες ώστε οι υπάλληλοι να προχωρήσουν στην ταχύτερη έκδοση των συντάξεων.
Στα προαπαιτούμενα της τρίτης αξιολόγησης περιλαμβάνεται και ο επανυπολογισμός και η έκδοση του 30% των νέων συντάξεων που αφορούν την περίοδο μετά το νόμο Κατρούγκαλου έως τον Ιούνιο του 2018.
Όποιος πιστεύει πως μέχρι τον Δεκέμβριο μπορεί ο ΕΦΚΑ να έχει δημιουργήσει το ηλεκτρονικό σύστημα, ας ρίξει μια ματιά στη χαοτική βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε με τη λειτουργία του ενιαίου φορέα. Μεγάλος αριθμός εργαζομένων εμφανίζεται να έχει πιάσει πρώτη φορά δουλειά στην τρίτη Γυμνασίου!
Όσο για τα άλλα προαπαιτούμενα, όπως η αναμόρφωση του συστήματος με τις συντάξεις αναπηρίας, ο οικογενειακός γιατρός, κλπ, δεν τα γράφουμε για να μη στενοχωρηθούμε περισσότερο αυτές τις γιορτινές ημέρες.
Τα αυτονόητα έγιναν μνημόνια. Και ακριβώς αυτά δεν εφαρμόζονται. Η σπουδή των υπευθύνων περιορίζεται στα φορομπηχτικά μέτρα για να χρηματοδοτούνται οι κομματικοί στρατοί στο δημόσιο.
Με το ένα πόδι εκτός Ελλάδας η Eldorado Gold
Η ακύρωση της τελετής εγκαινίων στην Ολυμπιάδα, που είχε προγραμματιστεί για τις 15 Σεπτεμβρίου από τη διοίκηση της Eldorado Gold δείχνει πως οι Καναδοί ετοιμάζονται να σηκώσουν πάλι τους τόνους.
Αφορμή ήταν η τελευταία συνάντηση που είχαν με τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη ο οποίος τους είπε πως το δημόσιο προσφεύγει στη διαιτησία.
Οι Καναδοί, που αναγκάστηκαν προ μηνών να φύγουν όπως – όπως από την κινεζική αγορά, έπειτα από πολυετή κόντρα, φαίνεται πως έχουν αγριέψει πάλι με την κυβέρνηση. Βέβαια, τα Μεταλλεία Κασσάνδρας είναι από τα “φιλέτα” που δεν εγκαταλείπεις εύκολα.
Την ίδια στιγμή, όμως, φαίνεται πως δεν απέδωσε η προσπάθεια που κατέβαλλαν τους τελευταίους μήνες ώστε να αποφευχθεί η προσφυγή του δημοσίου στη διαιτησία.
Το σίγουρο είναι πως κάποιοι θα βγάλουν αρκετά λεφτουδάκια (η βιομηχανία της διαιτησίας είναι κλάδος ταχύτατα αναπτυσσόμενος στην Ελλάδα!) και η επένδυση θα καθυστερήσει.
Από την άλλη πλευρά, το σχέδιο αξιοποίησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας ήταν ναρκοθετημένο από την εποχή που η κυβέρνηση Σημίτη τα πώλησε έναντι πινακίου φακής (11 εκατ. ευρώ!) σε σχήμα που δεν είχε ιδέα πως να λειτουργεί ορυχεία.
Αφού έβγαλαν υπεραξίες εκατοντάδων εκατομμυρίων, τα φόρτωσαν στους Καναδούς που τώρα τρέχουν. Ελπίζουμε πως οι νέες ανακοινώσεις είναι άλλο ένα διαπραγματευτικό παιχνίδι και πως δεν θα τα μαζέψουν από τη χώρα.
Η ML εξηγεί γιατί η bad bank δεν είναι λύση για την Ελλάδα
Στην τελευταία (όχι και τόσο κολακευτική) έκθεση για τις προοπτικές των ελληνικών τραπεζών η Merill Lynch εξηγεί γιατί η λύση της bad bank δεν αρκεί από μόνη της για την επίλυση του προβλήματος με τα κόκκινα δάνεια στη χώρα μας.
Οι αναλυτές της ML υποστηρίζουν πως στην περίπτωση της Ιρλανδίας (NAMA) και της Ισπανίας (Sareb) μεταφέρθηκαν στις δύο bad banks περιουσιακά στοιχεία που συνδέονταν με ακίνητα (συνεπώς μπορούσαν να απομονωθούν εύκολα) και σε τιμές πολύ χαμηλότερες της λογιστικής αξίας. Αντίθετα στην Ελλάδα το 60% των κόκκινων δανείων είναι επιχειρηματικά.
Έτσι δεν είναι εύκολο να απομονωθούν και να μεταφερθούν σε μια bad bank αφού οι τράπεζες έχουν ευρύτερη σχέση με την επιχείρηση (δάνεια, καταθέσεις, πληρωμές μισθών και προμηθευτών, κλπ).
Κατά την ML, και στην Ελλάδα χρειάζεται μια bad bank που θα πάρει δάνεια κοντά στη λογιστική αξία και συνεπώς θα είναι δύσκολο να βρεί αγοραστές στη συνέχεια. Στην έκθεση δε μας λέει, όμως, τι άλλο χρειάζεται!