Αγνοώ τη μορφή του, το χρώμα, το μέγεθος …όλα. Αγνοώ αν μοιάζει με θερμόμετρο, πιεσόμετρο, μετρητή βημάτων και καρδιακών παλμών, με τον μετρητή της ΔΕΗ ή με μετρητή γόνιμων ημερών… Φρονώ όμως, ότι ο πρόεδρος οφείλει τάχιστα να δώσει τις απαραίτητες εξηγήσεις, ώστε αυτό το αριστερόμετρο που κρατάει, όπως λέει στην τσέπη του, και δεν το δίνει πουθενά «γιατί αυτό πάει να πει Αριστερά», να λάβει σάρκα και οστά.

Προσωπικά ουδέποτε μπορούσα να φανταστώ, ότι η Αριστερά χωράει στην τσέπη ενός παντελονιού – αν και σοβαροί αναλυτές για το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ μου λένε, ότι δεν είναι διόλου απίθανο – ωστόσο, κι επειδή ένα fair play επιβάλλεται, προκειμένου περί εσωκομματικών αντιπάλων, αξίζει να γνωρίζουν οι άνθρωποι από τι κινδυνεύουν. Ήτοι, να τους κολλάει το αριστερόμετρο στο κούτελο ο Κασσελάκης και αμέσως να βγαίνει το αποτέλεσμα: Φίλης ίσον ξινίλας. Ξυδάκης ό,τι λέει τ΄ όνομα. Τσακαλώτος, εγγλέζικη στρυχνίνη. Αχτσιόγλου, ημεδαπή τσούχτρα κλπ.

Το τελεσίγραφο άλλωστε, ακολουθώντας την αρπαγή του κόμματος, έχει ήδη σταλεί. Κι όποιος θέλει να κάνει «χαζομάρες» κατά τον πρόεδρο -λες και βρίσκονται σε παιδικό σταθμό- καλείται να σταματήσει. Αλλιώς, τιμωρία. Όρθιος στο τοίχο να μετρά τα χαμένα χρόνια και να αυτομαστιγώνεται, που δεν κατάλαβε εγκαίρως κατά πού φυσάει ο άνεμος.

Γιατί κάποιοι άλλοι με γρήγορα αντανακλαστικά έχουν περάσει προ πολλού το τεστ μετ΄επαίνων -ή για τους ακατάσχετους επαίνους τους, κάτι σαν αρρώστια – βλέπε Παύλος Πολάκης ο μέγας και Θεοδώρα Τζάκρη η θεάρα! Τόση δουλειά έχουν κάνει κι οι δυο τους. Τσάμπα έχει πάρει η γυναίκα στη σειρά τα κανάλια, αποθεώνοντας τον Στέφανο, που είναι «ένα πολιτικό κεφάλαιο για την Ελλάδα» (παρά τρίχα να έλεγε και για το άλλο Κεφάλαιο, αν το ήξερε βέβαια)… Ή, που είναι «ένας πολιτικός που δεν έχει προηγούμενο» (εδώ μέσα έπεσε αλλά δεν το κατάλαβε…).

Όσο για την παρομοίωσή του όμως, με τον Ιώβ, που έκανε υπομονή μέσα στην κοιλιά του κήτους (!), άδικος κόπος νομίζω, η χλεύη που εισέπραξε. Έχει γλυτώσει από άλλα κι άλλα η Θεοδώρα, θα την πτοήσουν τώρα κάτι τύποι από την Παλαιά Διαθήκη κι ένα πεινασμένο παλιόψαρο, που ό,τι εύρισκε στη θάλασσα το κατάπινε… Όχι βέβαια! Άλλωστε τα μαργαριτάρια ουδέποτε έλειψαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ρεσιτάλ στα χαλαρά έδινε ο πρώην, αν θυμάστε, και πολύ μας διασκέδαζε το άτομο. Αλλά και τα δικά της, σειρές ολόκληρες Νοτίων Θαλασσών!

Με κορυφαίο φυσικά –ποιος να το ξεχάσει- εκείνο το «άπατρις και διεθνιστής», που κατηγορούσε τον Μητσοτάκη, διατελούσα προφανώς σε παντελή άγνοια και πλήρη σύγχυση εγκεφάλου. Ή το άλλο, όταν συνέκρινε τους νεκρούς της πανδημίας με αυτούς του Εμφυλίου, προκαλώντας την μεγίστη ανατριχίλα στα παλαιά στελέχη του κόμματος.

Μια κατηγορία από μόνη της όμως η Τζάκρη κι ας λένε ό,τι θέλουν. Απολιτίκ, ανιστόρητη και με περίσσιο θράσος ήρθε και ταίριαξε σετάκι με τον νέο αρχηγό, που μας ζητάει μία πίστωση χρόνου μερικών μηνών, όπως λέει, για να γίνει ξεφτέρι. Σε τι ακριβώς, αγνοώ. Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι; Ή μήπως στην ελληνική άνευ διδασκάλου; Γιατί στην πολιτική, αποκλείεται.

Τα έργα και ημέρες του άλλωστε, συνεχιζόμενα ως καθημερινό σήριαλ για όλη την οικογένεια, όσο πάνε και λιγότερο γούστο έχουν. Και αυτό πολύ με λυπεί. Διότι οι κωμωδίες έχουν εξαφανιστεί γενικώς, έτσι το θέαμα-ακρόαμα Στέφανου, Τάιλερ και Φάρλι είναι μια κάποια λύσις. Κι αν το χάσουμε κι αυτό, τι θα μείνει… Μόνη ελπίδα μας πλέον να τον δούμε φαντάρο, έστω για ένα εικοσαήμερο, του πυροβολικού όπως μαθαίνω, άδοντα «το πυροβολικό, το πυροβολικό, πόσο το αγαπώ»… Έτσι, για μια νότα γέλιου -και γελοίου- αντίδοτο στη σκοτεινιά των ημερών.

Διαβάστε επίσης:

Πώς θα αλλάξει ο χάρτης της Μέσης Ανατολής – Οι κίνδυνοι για την Ελλάδα

Γκουτέρες: «Ακόμη και οι πόλεμοι έχουν κανόνες»

Μητσοτάκης: Δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα αλλά με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο – Τι είπε για τις μεταναστευτικές ροές