Ο Τσίπρας, τα πειραματόζωα και το κοκορέτσι

Η λογική του παραλόγου

Ο παααλιατζής!!! Όοοολα τα παλιά αγοράζω! Ο παααλιατζής! Δεν ξέρω αν τον θυμάστε, τον συγκεκριμένο ή άλλο, από τη δική μου γειτονιά πάντως εξακολουθεί και περνάει.  Χρησιμότατος ο άνθρωπος. Ξεφορτώνεσαι ό,τι παλιό, στοίβες από περιοδικά ας πούμε, και ησυχάζεις.

Όχι, εμβόλια δεν παίρνει. Και να έπαιρνε δηλαδή, εμείς πού να τα βρούμε; Μόνον ο Τσίπρας ξέρει. Τα έχει στοκάρει, σου λέει, ο Μητσοτάκης κι αντί να φωνάξει …παλιατζή, άνοιξε την πλατφόρμα για τους τριαντάρηδες.  Κοινώς τα έχει -και τους τα έχει, βεβαίως- για πέταμα, αφού κατά τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα φορτώσει αυτά τα άχρηστα και επικίνδυνα σκευάσματα στους νέους της χώρας.

Οφείλει να ομολογήσει κανείς, ότι η λογική της εν λόγω …συλλογιστικής δεν έχει προηγούμενο. Πώς θα αισθάνεται δηλαδή τώρα ένας τριαντάρης; Ότι γίνεται πειραματόζωο, επειδή περίσσεψαν εμβόλια στον Μητσοτάκη; Κι ότι η δική του ζωή δεν μετράει, αφού θα εμβολιαστεί με τη σαβούρα;  Ή ότι …ευτυχώς, που μας το είπε ο Τσίπρας και τι θα πηγαίναμε να κάνουμε…

Αστεία πράγματα. Άλλωστε το μόνο, που ενδιαφέρει τον κ. Τσίπρα είναι αν οι νέοι -και όλοι τέλος πάντων- στραφούν με όποιο τρόπο, θεμιτό ή αθέμιτο και για όποιο λόγο, υπαρκτό ή ανύπαρκτο εναντίον της κυβέρνησης. Κι ούτε καν μπορεί να διανοηθεί ότι τέτοιες κουβέντες ενίοτε γυρίζουν μπούμερανγκ. Γιατί έτσι έγινε.

Παρά τη σημαία της αντίστασης, που σήκωσε μια ακόμη φορά, όλοι μικροί και μεγάλοι, του γύρισαν την πλάτη, σπεύδοντας κατά χιλιάδες στα εμβολιαστικά κέντρα. Δεδομένου μάλιστα, ότι πλείστα όσα εξωφρενικά έχουν ακουστεί κατά καιρούς ως αντιπολιτευτικές ρουκέτες, χωρίς να βρίσκουν στόχο, η όποια εμπιστοσύνη στον αρχηγό γίνεται όλο και πιο τρωτή. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Όταν έλεγε, ότι το εμβόλιο για τον κορωνοϊό ήταν ανύπαρκτο κι ότι ο Μητσοτάκης πουλούσε ψεύτικες ελπίδες! Μετά, ότι δήθεν δεν θα είχαμε επαρκή αριθμό εμβολίων. Πριν λίγο καιρό, ότι ο ρυθμός εμβολιασμών είναι τόσο χαμηλός που θα χρειαζόμασταν πάνω από χρόνο (!) για ανοσία. (Ήδη έχουν φθάσει τα 3 εκατομμύρια).  Ότι τα self test είναι ανεφάρμοστα και άχρηστα κλπ. κλπ.

Μα, δεν είναι αφόρητα βαρετά όλα αυτά; Αν δεν ήταν επικίνδυνα βέβαια. Γιατί αν δεν είχαμε 10.000 θανάτους, αν δεν είχε καταστραφεί η οικονομία, τότε δεν θα είχαν σημασία. Τώρα έχουν όλα! Κι αν εκείνος θέλει να παίζει παιχνίδια με την πανδημία, οι άνθρωποι αγαπούν τη ζωή τους και δεν την αφήνουν σε ανεύθυνα χέρια.

Άλλος για κοκορέτσι

Πάσχα στο χωριό; Πώς είναι δυνατόν! Χρόνια πίσω, αν έλεγες ότι θα πας στο χωριό σου για Πάσχα, οι «Αθηναίοι» θα σε κοίταζαν με μισό μάτι και θ’ έφευγαν γρήγορα γρήγορα, μήπως και κολλήσουν το μίασμα. Γιατί απλώς δεν θα ήσουν «δικός τους». Η ύπαιθρος μπορεί να έφερνε μνήμες περασμένες, από χωριάτες παππούδες και γιαγιάδες, που δεν ήθελαν καν να θυμούνται. Διαδρομές στις εθνικές οδούς με μικρομεσαία αυτοκίνητα ή με τα πούλμαν του ΚΤΕΛ ούτε που υπήρχαν στη συζήτηση. Και το σουβλιστό αρνί, αφού δεν ήταν στα μενού των πανάκριβων εστιατορίων της μόδας, τότε απλώς δεν γινόταν αποδεκτό. Βούλιαζε η Μύκονος, ο πιο hot προορισμός στην Ελλάδα, αφού όλη η Αθήνα ήθελε να μετακομίσει εκεί _ μπορούσε, δεν μπορούσε_ ενώ άλλοι είχαν από νωρίς κανονίσει τα ταξίδια τους σε μέρη εξωτικά. Στις Μαλδίβες, στο Μπαλί, στην Ταϊλάνδη, στις Σεϋχέλλες. Καιροί ευδαιμονίας και ασυγκράτητης σπατάλης, που όλοι πια γνωρίζουμε πού οδήγησαν. 

 Πόσα χρόνια πέρασαν έτσι; Αρκετά. Καλομάθαμε νομίζοντας, ότι όλη η ζωή έτσι θα ήταν. Εύκολο χρήμα, δεξιώσεις και ξενύχτια με αφρώδεις οίνους να ρέουν και αηδούς να τραγουδούν μόνον για πάρτη μας, weekend στο Μιλάνο για ψώνια και στη Ρώμη για καφέ, εξαήμερα ειδικής χαλάρωσης σε πολυτελή ξενοδοχεία, που πουλούσαν για χρυσάφι τις «θεραπείες» με φύκια (κυριολεκτικά). 

 Το πάρτι όμως τέλειωσε άγαρμπα. Εκείνο το «μνήσθητι καιρόν λιμού εν καιρώ πλησμονής, πτωχείαν και ένδειαν εν ημέραις πλούτου», δεν μας το έμαθε κανείς. Κι ο αέρας που φύσηξε, μας πήρε και μας σήκωσε. Δέκα χρόνια μνημόνια και από δίπλα κορωνοϊός δεν την λες και μικρή δοκιμασία…

 Τώρα κάνουμε ουρές στα διόδια και σοφιζόμαστε  απίστευτα τεχνάσματα και δικαιολογίες για να πάμε στο χωριό και να φάμε το κάποτε μπανάλ κοκορέτσι. Να βάλαμε μυαλό άραγε; Ποιος ξέρει… Η συνέχεια θα δείξει.

Διαβάστε ακόμη:

Εστίαση: «Πυρετώδεις προετοιμασίες» ενόψει της επανεκκίνησης – Τα 2 ορόσημα για την χαλάρωση των περιορισμών 

Εμβόλια: Από σήμερα τα ραντεβού για τους πολίτες της ηλικιακής ομάδας 45-49