Ο Τσίπρας, οι Γάλλοι αποικιοκράτες, οι Έλληνες φαντάροι στην Αφρική και μία κυρία Τζούφη

«Γιε μου πού πας; «Μάνα θα πάω στο Σαχέλ…». «Και πού είναι αυτό;», θα μπορούσε να ξαναρωτήσει η δόλια μάνα, αλλά ο Καββαδίας δεν το πρόβλεψε.

Στην εποχή του, το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί, ήταν να πάει ένας γιος στα καράβια… Επίσης  όμως, δεν θα μπορούσε να προβλέψει, ότι χρόνια μετά, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε παντιέρα του το Σαχέλ, που μεταξύ μας, όλοι ψάχνονταν για να βρουν, τι είναι, και επιπλέον γιατί …ερεθίζει τόσο πολύ την αξιωματική αντιπολίτευση, ώστε να καταψηφίσει την συμφωνία με τη Γαλλία…

Διότι, άμα αρνείσαι κάτι, που είναι τόσο οφθαλμοφανώς συμφέρον για τη χώρα σου, πρέπει να έχεις και κάποιες γερές δικαιολογίες. Επί του προκειμένου όμως, άνθρακες τα επιχειρήματα. 

Έψαξαν λοιπόν,  έψαξαν… κι ήρθε μια Τζούφη, που ως δια μαγείας έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: «Τα εκστρατευτικά σώματα της Γαλλίας έχουν μακρά ιστορική παράδοση αποικιοκρατικών, δραματικών γεγονότων σε μία σειρά από χώρες της Αφρικής», μας αποκάλυψε η βουλευτής. Αυτό ήταν!

Διότι αυτοί οι κατάπτυστοι Γάλλοι, φουλ ιμπεριαλιστές, που πίνουν το αίμα των φτωχών λαών και θέλουν να μας πάρουν μαζί τους και να μας κάνουν σαν τα μούτρα τους, πρέπει να παταχθούν. Πώς; Εύκολο. Όταν εμείς τους χρειαζόμαστε, φερ’ ειπείν για να υπερασπιστούμε τα νησάκια μας, αυτοί  θα έρχονται ευχαρίστως. Αν έστω και υπάρξει όμως, μία πιθανότητα να ζητήσουν τη συνδρομή μας κάπου, εμείς φυσικά και θα αρνηθούμε! 

Αλλοπρόσαλλη αντιπολίτευση

Δεν ξέρω, πώς ο κ. Τσίπρας και η κυρία Μερόπη Τζούφη εξ Ιωαννίνων -κι οι άλλοι βέβαια που τον σιγοντάρισαν, εκόντες άκοντες, διότι δεν μπορεί να μην κατάλαβαν τον παραλογισμό της υπόθεσης – φαντάζονται τις διακρατικές συμφωνίες. Μου φαίνεται παράξενο επίσης, που δεν αντιλαμβάνονται, ότι τέτοια μακρινά, υποθετικά σενάρια, μόνον τα γέλια προκαλούν. Και ότι, ναι μεν είναι κόμμα του λαϊκισμού, αλλά δεν μπορεί να πίστεψαν, έστω και για λίγο, ότι αυτό το επιχείρημα θα τους δώσει ψήφους…

Προφάσεις εν αμαρτίαις φυσικά. Κιτρίνισαν από το κακό τους για την επιτυχία της συμφωνίας και δεν θα περίμενε κανείς, ότι θα το παραδεχτούν. Αλλά το να βάζουν το κομματικό συμφέρον πάνω από τη χώρα κάνοντας μια τέτοια αλλοπρόσαλλη αντιπολίτευση είναι κάπως… Ούτε καν, που οι Τούρκοι θορυβήθηκαν τους ένοιαξε, και ότι ακόμη, έδωσαν τα εύσημα στον Τσίπρα για την …αντίστασή του.

Εξάλλου η γιατρός Μερόπη Τζούφη το είπε σαφώς: «Άμα γίνουμε κυβέρνηση δεν θα στέλνουμε έλληνες στρατιώτες στο εξωτερικό. Έλληνες στρατιώτες δεν θα πηγαίνουν σε εκστρατευτικά σώματα». Ή αλλιώς τα δικά μας, δικά μας και τα δικά σας, πάλι δικά μας! Μάλλον αγνοεί όμως, ότι ως πρωθυπουργός ο Τσίπρας είχε συμφωνήσει με το  Ευρωπαϊκό Συμβούλιο όταν αποφασίσθηκε να υποστηριχθούν οι χώρες του Σαλέχ κατά της τρομοκρατίας.

Απορώ κατόπιν αυτών με το θράσος της άγνοιας για το τι σημαίνει μια διακρατική συμφωνία. Θαυμάζω τα επιλεκτικά κενά μνήμης, που επιτρέπουν σε κάποιον να ξεχνά σε ποια περιπέτεια είχε οδηγηθεί η χώρα με τα καμώματα του ΣΥΡΙΖΑ, άρα να μην έχει καθόλου ενοχές. Και εν τέλει με αφήνουν πάντα έκπληκτη οι αιθεροβάμονες, που ούτε τα σημάδια βλέπουν ούτε τα ποσοστά, αλλά κυβέρνηση ονειρεύονται.

Τα όνειρα βεβαίως είναι τσάμπα. Αλλά πραγματικότητα δύσκολα γίνονται.  Πρώτον, γιατί δεν μπορούμε να μιλάμε στα σοβαρά για δεύτερη φορά ΣΥΡΙΖΑ (όχι Αριστερά, το διευκρινίζω) για τα επόμενα …πολλά χρόνια. Όχι ότι δεν θα υπάρχει το κόμμα, αλλά άμα καταποντιστεί, και το όνομα θα του αλλάξουν -βλέπε ΠΑΣΟΚ-  και τον Τσίπρα θα αλλάξουν (αλλά αυτό δεν είναι της παρούσης).

Και δεύτερον, γιατί -αν και εφ’ όσον λέμε τώρα-  θα τους πέσει πολλή δουλειά, όπως διατυμπανίζουν με κάθε ευκαιρία, αφού θα σκίζουν μνημόνια, θα διαγράφουν διεθνείς και διακρατικές συμφωνίες, θα καταργούν νόμους, τα πάντα!

Κι ύστερα βέβαια θα ξυπνήσουν. Και το Σαχέλ εκεί κάτω στην υποσαχάρια Αφρική θα έχει ξεχαστεί ως μία ακόμη κακοστημένη παράσταση, από τις πλέον ατυχείς εμπνεύσεις της αντιπολίτευσης.

Διαβάστε ακόμη:

Καιρός: Η «Αθηνά» φέρνει βροχές και καταιγίδες στο μεγαλύτερο μέρος της χώρας