Έχει περάσει και η εποχή, τουλάχιστον στον δυτικό κόσμο και τουλάχιστον σ’ ένα βαθμό, που μια ωραία γυναίκα περίμενε την επιβράβευση όσων της χάρισε η φύση μέσα από έναν «καλό γάμο». Αλλά και είναι σπουδαίο ότι μπορεί να διακριθεί μια γυναίκα στον επαγγελματικό στίβο, ανεξαρτήτως σωματικών προσόντων. Επιπλέον το παλιό δόγμα «όμορφη αλλά χαζή», μόνον ως κακεντρέχεια μπορεί να νοηθεί σήμερα, αποσκοπώντας στη ζηλόφθονη μείωσή της. Σε καμία περίπτωση βεβαίως δεν αφορά αυτό την κυρία Αχτσιόγλου, διότι διαθέτει όλο το πακέτο. Και ωραία είναι, και έξυπνη και μορφωμένη. Και πλέον στην υψηλότερη θέση της κομματικής κλίμακας, αμέσως μετά τον πρόεδρο Τσίπρα. Αν αυτό δεν είναι επιτυχία, τότε τι;
«Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή», έλεγε μία αρχαία παροιμία, διότι οι σοφοί πρόγονοι θεωρούσαν πως ο ανθρώπινος χαρακτήρας αντανακλά στη όψη. Δυστυχώς όμως δεν διευκρίνιζαν τίποτε περί των ικανοτήτων του ανθρώπου. Για παράδειγμα ένας ωραίος άντρας θα ήταν οπωσδήποτε και καλός ρήτορας ή ποιητής ή στρατηγός; Και σε αντιστοιχία, στη σημερινή εποχή: Μια ωραία γυναίκα είναι οπωσδήποτε και ικανή; Μια δύσκολη εξίσωση, μια πρόκληση ουσιαστικά σε μια νέα πίστα αναμέτρησης. Διότι, για παράδειγμα η Αχτσιόγλου, με τις καλές πράγματι σπουδές της και με την πολιτικοποίησή της από νεαρή ηλικία, όπως και τη συμμετοχή της σε διάφορους κοινωνικούς φορείς, παρ΄όλα αυτά, πού ακριβώς δοκιμάστηκε και πέτυχε;
Από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας προέκυψε ως γνωστόν, δεν πάλεψε στην εκλογική αρένα όπως άλλοι. Όσο για την θητεία της σε διάφορες υπουργικές θέσεις και δη στις διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, μάλλον δεν μπορεί να θεωρηθούν επιτυχίες τα προαποφασισμένα αποτελέσματα. Έτσι δεν είναι; Άλλωστε δεν θυμάμαι να ύψωσε ποτέ τη φωνή της και να υπερασπίστηκε τα δίκια του λαού, όπως τότε, που έμπλεη επαναστατικού ενθουσιασμού προέτρεπε τους ακολούθους της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να ανατρέψουν τα Μνημόνια και να σηκώσουν ψηλά το κεφάλι, κατατροπώνοντας τους Τροϊκανούς…
Δεν βαριέστε, κοριτσίστικες επιπολαιότητες… Γι΄ αυτό και εγκαταλείφθηκαν τάχιστα. Και γι’ αυτό άλλωστε ο Αλέξης Τσίπρας τη διάλεξε ως υποτιθέμενη διάδοχό του. Με την Αχτσιόγλου θα έχει το κεφάλι του ήσυχο, όταν βρεθεί και πάλι στην αντιπολίτευση και υπάρξει ανάγκη ανασύνταξης. Δεν έχει να φοβάται τίποτε από εκείνη. Από τον Μητσοτάκη έχει να φοβάται, και το ξέρει. Κι από τον Ανδρουλάκη, που του μπήκε σφήνα, επίσης. Ως εκ τούτου προνοεί.
Όσο για την ίδια, «ό,τι πει το κόμμα». Σοφή τακτική, η οποία πολύ την ωφέλησε ως τώρα κι ας λένε ότι ο ρόλος του συζύγου της και γραμματέα του κόμματος Δημήτρη Τζανακόπουλου υπήρξε καταλυτικός για να την ψηφίσουν «δαγκωτό». Στο κάτω κάτω για οικογενειοκρατίες και ευνοιοκρατίες θα μιλάμε τώρα… Έχουμε χάσει το λογαριασμό, εκπαιδευτήκαμε άριστα στο θέμα επί ΣΥΡΙΖΑ, που ειδικεύεται στον παλαιοκομματισμό, επιθυμώντας να κρατά τις «παραδόσεις».
Διαβάστε επίσης
Η νέα Κεντρική Επιτροπή ΣΥΡΙΖΑ: Πρώτη η Αχτσιόγλου – Καθίζηση Τσακαλώτου