Μα να μην υπάρχουν αρχαία στα Εξάρχεια… Στο κέντρο της Αθήνας ως και στην Πανεπιστημίου ακόμη, αν σκάψει κανείς, όλο και κάτι θα βρει. Αλλά στα Εξάρχεια τίποτε.

Δεν το είχαν προβλέψει οι αρχαίοι αυτό. Διότι αν βρίσκονταν αρχαία στην πλατεία θα χρειάζονταν πάνω από δέκα – δεκαπέντε χρόνια για να γίνει ο σταθμός του μετρό. Επιτυχία εξασφαλισμένη! Μόνον τις προσφυγές να σκεφτεί κανείς, που θα έκαναν οι δήθεν προστάτες της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, τις υπογραφές, τις συνεντεύξεις και τα πύρινα άρθρα ε, …περνάει ο καιρός.

1

Το παράδειγμα του μετρό Θεσσαλονίκης, όπου τα αρχαία του σταθμού Βενιζέλος αναγορεύτηκαν στο μείζον μνημείο της Ελλάδας και όπου ακούστηκε όποια παραδοξολογία περνάει από το μυαλό καθενός, θα εύρισκε σπουδαία εφαρμογή.

Ας μη ξεχνάμε τον Τσίπρα έλεγε πως η απόσπαση αρχαιοτήτων του σταθμού θα ήταν καταστροφή ισοδύναμη με τον βομβαρδισμό του Παρθενώνα από τον Μοροζίνι το 1687!

Μπορώ λοιπόν να φανταστώ την εξέλιξη. Ούτε πανό θα χρειάζονταν, ούτε πορείες –τρόπος του λέγειν βέβαια, αν είναι πορεία καμιά πενηνταριά άτομα που περπατούν φωνάζοντας– ούτε διαμαρτυρίες, ούτε και ΜΑΤ βεβαίως, ούτε τίποτε.

Δεν θα χαλούσαν έτσι την ησυχία τους και τα παλικάρια που είναι αραγμένα νυχθημερόν στα σκαλάκια των πολυκατοικιών σε μόνιμη διαβούλευση για τις …αυθαιρεσίες του κράτους με στοίβες τα κουτιά μπύρας γύρω τους, που πρέπει να κάνεις  διαρκώς άλματα για να περάσεις από πάνω τους.

Ούτε θα ματαιωνόταν η επόμενη κατάληψη, ούτε η σύσκεψη για τη όποια νέα «μαζική» κινητοποίηση, ούτε θα ακυρώνονταν κάτι δοσοληψίες τρίτων – όλα τα «προϊόντα» θα πουλιόταν κανονικά – και, βρε παιδί μου θα υπήρχε και μια άνεση προετοιμασίας «πολεμοφοδίων», έτσι για να βρίσκονται…

Φευ όμως…  Στο  «άγιο» χώμα της πλατείας Εξαρχείων πολιτιστικού ενδιαφέροντος ευρήματα δεν προβλέπονται.

Η ιστορία της περιοχής είναι σχετικά φρέσκια, από τα μέσα προς τέλη του 19ου αιώνα συγκεκριμένα, και ασφαλώς πολύ ενδιαφέρουσα. Αυτό δεν σημαίνει όμως, ότι επειδή έχει ιστορία απαγορεύεται να έχει και μετρό. Πώς συγκρούονται αυτά τα δύο μόνον οι μπαχαλάκηδες της πλατείας και ένας κύριος, πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ μπόρεσε να συνδυάσει. «Με πρόσχημα την κατασκευή του ΜΕΤΡΟ καταστρέφεται μια ιστορική γειτονιά», είπε ο κ. Βερναρδάκης –περί αυτού πρόκειται– αφήνοντας το ακροατήριο αποσβολωμένο από το τρομερό επιχείρημα. Πόσο μάλλον, που με την ευκαιρία του έργου στα Εξάρχεια ζήτησε την παραίτηση της κυβέρνησης. (Απορώ δηλαδή, πώς η ΝΔ σκέφτηκε καν να απαντήσει).

Φυσικά τίποτε και κανείς δεν μπορεί να φθάσει την ανυπέρβλητη ανακοίνωση του ΜέΡΑ25 και του Βαρουφάκη, που επιστράτευσε «τα φαντάσματα του Άσιμου, της Γώγου και του Παύλου Σιδηρόπουλου», που θα «λιώσουν κάτω από την ανάπτυξη» ή τα «ανειρήνευτα πνεύματα του Γύζη, του Σουρή, του Λαπαθιώτη», προκαλώντας ανατριχίλα καλοκαιριάτικα.

Σε ποιους όμως ανήκουν τα Εξάρχεια; Σ΄ αυτούς που έχουν κάνει κατάληψη στην πλατεία και στα γύρω στενά –πόσοι να είναι αυτοί–  σε όσους έρχονται από άλλες περιοχές της Αθήνας γιατί εκεί είναι το στέκι τους, με ό,τι σημαίνει αυτό, στους περαστικούς ή στους μόνιμους κατοίκους και σε όσους εργάζονται εκεί;

Και εν τέλει σ΄αυτούς που θέλουν τη γειτονιά ένα άβατο – κάποτε ζητούσαν και ταυτότητες αν θυμάμαι καλά_ ή σε όσους επιθυμούν να ζουν σε μία συνοικία όπως όλες οι άλλες;

Ας μη στενοχωρήσουμε όμως τα παιδιά, αλλά οι μόνιμοι κάτοικοι των Εξαρχείων εκτός από την κανονικότητα που αποζητούν εδώ και πολλά χρόνια, τη μείωση της εγκληματικότητας και της διακίνησης ναρκωτικών, τσιγάρων κλπ, καθώς και την αναβάθμιση της περιοχής τους από την παρακμή στη οποία έχει περιέλθει, ζητούν σταθμό τρένου εδώ και δεκαετίες.

Και δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το προφανές, αφού οι σταθμοί της Ομόνοιας και της Βικτώριας είναι αρκετά μακριά.  Όπως δεν χρειάζεται καν να αναφερθούν οι ευεργετικές  συνέπειες για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και το Επιγραφικό Μουσείο, για το Πολυτεχνείο και για τον πολιτιστικό χώρο του «Ακροπόλ», καθώς η νέα δυνατότητα πρόσβασης μπορεί να τους προσδώσει σημαντικά οφέλη.

Μήπως όμως όλα αυτά είναι πολύ ωραία για να είναι αληθινά; Οι σκεπτικιστές λένε, ότι δεν αρκεί ένας σταθμός για ν΄ αλλάξει άρδην η υπάρχουσα κατάσταση, ότι το πολύ πολύ να βλέπουμε και το σταθμό μονίμως βανδαλισμένο ή σε κατάληψη! Άλλωστε κάποιοι μπορεί να κάνουν σχέδια από τώρα… Μένει να αποδειχθεί.

Διαβάστε επίσης:

Ο Ουμπέρτο Έκο, οι καλλίπυγες υπάρξεις της Μυκόνου και η Πελόζι με μπικίνι