Τώρα εσείς, αν έπρεπε να διαλέξετε μεταξύ Τσίπρα και Κασσελάκη, ποιον θα λέγατε;

Προσωπικά τον Τάιλερ. Και δεν υπεκφεύγω του διλήμματος, κάθε άλλο. Παρακολουθώντας όμως, την κυρία Παγώνη –ως δηλωμένη φαν της από την αλήστου μνήμης εποχή του κορωνοϊού- της αποδίδω τα εύσημα, που εντόπισε πρώτη τις δυνατότητες του ντροπαλού, χαμογελαστού νέου, με τις εξαιρετικές επιδόσεις νοσηλευτού στο Αμέρικα και την ειλικρινή πρόθεσή του να βοηθήσει την Ελλάδα.

Χωρίς να θέλω να σπείρω διχόνοιες, τουλάχιστον ο άνθρωπος ξέρει στα σίγουρα μια δουλειά να κάνει. Απλή, χειροπιαστή και χρήσιμη. Επιπλέον ούτε διαγραφές, ούτε καταγγελίες, ούτε «ξέρεις πόσο αριστερός είμαι εγώ» ή «τι ξέρεις εσύ από αγώνες», ούτε αυτό το δημόσιο ξεκατίνιασμα νυχθημερόν και σε ρυθμό πολυβόλου. Θα μου πείτε, δεν ξέρει από πολιτική. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; θα απαντήσω.

Δεν τους προλαβαίνουμε βέβαια, το έχετε αντιληφθεί. Καθ΄ εκάστην νέον έργον, που έλεγαν παλιά τα θερινά. Κοιμάσαι με Φίλη βρυχώμενο και ξυπνάς με Σκουρλέτη ωρυόμενο. Εκεί που μετράς τα χειρουργεία του Πολάκη και θαυμάζεις τη σεμνότητα του ανδρός, που αρκείται μόνο στα λόγια και δεν μας τα δείχνει και σε βίντεο –δεν είναι βέβαιο ότι τα γλυτώσουμε μέχρι τέλους – να έχεις τον Σπίρτζη να μιλάει για «ΣΥΡΙΖΑ σταλινική συμμαχία» και να δείχνει με το δάχτυλο τον πρόεδρο σε στιλ πατερούλη, όταν έκανε τις εκκαθαρίσεις των εχθρών του στη Μόσχα.

Κι εκείνα τα «σκοτεινά παράκεντρα» από την άλλη, τα σιχαμερά «τρολς του διαδικτύου», που …μόλις ανακαλύφθηκαν από τις αθώες περιστερές του κόμματος, τι σας λένε. Τόσα χρόνια σκορπίζοντας ολόγυρα βρώμα και δυσωδία, ούτε τα είχε δει κανείς τους, ούτε τα είχε ακούσει… Έπρεπε να γυρίσουν εναντίον τους για να νιώσουν, τι σημαίνει να σε ρίχνουν στην αρένα με τα λιοντάρια.

Ο Κασσελάκης εν τω μεταξύ κοιμάται κι ονειρεύεται και βλέπει πως παντρεύεται, που έλεγε κι η γιαγιά μου. Επειδή όμως ο γάμος έγινε, πάμε σε δεύτερη ονειροφαντασία: Να γίνει πρωθυπουργός. Πώς θα επιτευχθεί αυτό, δεν το διάβασε στον ονειροκρίτη, δεν του έδωσαν και κανέναν της προκοπής εκεί στην Κουμουνδούρου, που όλο τον μαλώνουν, τον κοροϊδεύουν και τον βρίζουν οι σύντροφοι. Γιατί τον ζηλεύουν ασφαλώς. Τέτοια προσωπικότητα ούτε στους χειρότερους εφιάλτες τους. Να είναι ολημερίς-ακόμη και απών από την Ελλάδα- στα κανάλια, να γίνεται πρωτοσέλιδο και το παραμικρό βηχαλάκι του, πόσο μάλλον οι βαρύγδουπες δηλώσεις του κι αυτοί να πρέπει να μπαίνουν στη σειρά για κομματικό έλεγχο προτού μιλήσουν.

Αλλά αυτά έχουν τα νέα ήθη. Στην αρχή ήταν το αριστερόμετρο, τώρα ήρθε και το καναλόμετρο. Πρώτα θα μετριέται η αριστεροσύνη κι ύστερα, αναλόγως του βαθμού θα δίνεται το πάσο για την τηλεοπτική αποθέωση. Τόσο, μα τόσο δημοκρατικό μέτρο. Και να μην το εκτιμούν…

Έχει όμως και τα δίκια του. Να τους διαγράφει και να μην διαγράφονται; Τι συστήματα κομμουνιστικά είναι αυτά, με επιτροπές δεοντολογίας και σαχλαμάρες… Στην Αμερική απέλυε μ΄ένα μήνυμα και δεν άνοιγε μύτη. Διότι, τι πρόεδρος είναι, άμα δεν μπορεί να διώξει τους αντιπάλους του. Όξος και χολή στάζουν τα χείλη τους κι αυτός θα κάθεται και θα τους υπομένει;

Κι όχι τίποτε άλλο, έχει εξαφανιστεί κι ο Τσίπρας για να προσφέρει τα φώτα του. Κάπου λέει, τον είδαν αδιάκριτα βλέμματα, μαζί με τον άλλο πρώην, Γιώργο Παπανδρέου, να σβήνουν τον πόνο τους σε μπαρ του εξωτερικού. Τι ζωή κι αυτή, που περνάνε οι άνθρωποι. Σκληρή και αδυσώπητη, πώς αντέχουν…

Διαβάστε επίσης:
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν διαμηνύει πως είναι έτοιμος να διατάξει «περαιτέρω δράση» μετά τις επιθέσεις οργανώσεων προσκείμενων στο Ιράν

Ράνια Ράγκου: «Το θαύμα ίσως είναι αυτό που ζούμε», άραγε;

Πρόσω ολοταχώς για την πρόωρη αποπληρωμή των 5,3 δισ. – Στενά τα περιθώρια για νέα έκδοση