Σιγά το σπίτι… Τι το κάνετε θέμα… (Και θέαμα.)  Ένα διαμέρισμα είναι εκεί, όπως όλα τα ελληνικά σπίτια: Δίπατο, με bar, master bedroom -και άλλα bedrooms-, dressing room, jacuzzi, τα συνηθισμένα δηλαδή. Κι αν βρέθηκε στο Κολωνάκι, ας όψεται η ανάγκη, που πρέπει να πηγαίνει γρήγορα στη Βουλή – αν και όποτε εκλεγεί βεβαίως. Εν ολίγοις, ένα σπίτι για να ΄χουν ένα κεραμίδι πάνω από τα κεφάλια τους οι άνθρωποι είναι, όπως ονειρεύεται κάθε νιόπαντρο ελληνικό ζευγάρι.

Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, το λες και κεραμίδα, η οποία για άλλους νέους μπορεί αντιθέτως, να έχει την έννοια του σοκ, όταν ψάχνουν για ενοίκιο… Αλλά ο Στέφανος είναι μεγαλοαστός, δεν τον αγγίζουν αυτά και δεν το κρύβει. Ούτε δήλωσε ποτέ οπαδός του «Σπίτι μου σπιτάκι μου / Και φτωχοκαλυβάκι μου», όπως τραγουδούσε νοσταλγικά σε άλλες εποχές η Νάνα Μούσχουρη. (Ή «Home! Sweet Home!» κατά τους φίλους του Αμερικάνους).

Και ούτε επιθυμεί να κρύψει τον πλούτο του, όπως είθισται να πράττουν οι ευγενείς άνθρωποι αλλά και ορισμένοι  κατέχοντες αξιώματα μεταξύ αυτών, μη θέλοντας να προκαλούν το κοινό αίσθημα (Τι λέω κι εγώ τώρα…)

Ως εκ τούτου προσβλέπω και σε νέες παρουσιάσεις προσεχώς, όταν θα μπουν οι καναπέδες, τα χαλιά και οι κουρτίνες, οι κονσόλες και τα τραπέζια, η φωλιά της Φάρλι, τέτοια. Μεγαλεία έχουμε να ζήσουμε, για τα οποία και αδημονώ. Για βιβλιοθήκες και έργα τέχνης όμως, δεν μπορώ να υποσχεθώ –άντε το πολύ πολύ να του κρεμάσουν κανένα κάδρο στον τοίχο- γιατί η πενία, που έχει ο πρόεδρος επί του προκειμένου, βγάζει μάτι.

Αλλά τον καταλαβαίνω.  Με τόση σκληρή δουλειά στη ζωή του, αν και δεν μας έχει διευκρινίσει ακόμη, πού και πώς, μας το αφήνει για έκπληξη –κατ΄άλλους καχύποπτους, θέλουν χρόνο τα μαγειρέματα- πού να βρεθεί χρόνος για τα υπόλοιπα…

Από την άλλη, ένα στούντιο για τα γυρίσματα του TikTok  είμαι βεβαία, ότι ήδη στήνεται. Επαγγελματικά πράγματα, αντάξια ενός τέτοιου φυσικού ταλέντου μπροστά στην κάμερα, κι ας προκαλούν ίλιγγο οι ακατάσχετες μπουρδολογίες και οι μεγαλοφυώς ανερμάτιστες ιδέες, που εκτοξεύονται ακαταπαύστως προς το φιλοθεάμον κοινό. Άλλωστε θα έχει και τα χαριτωμένα του, όχι μόνον τα βαρετά πολιτικά, αν μη τι άλλο έχω εμπιστοσύνη στην φαντασία του ατόμου.

Τι παραπάνω έχουν δηλαδή, οι ξένοι influencers και οι TikTokers, που ακολουθεί ο κόσμος κατά εκατομμύρια. (Την Κιμ Καρντάσιαν έχω στο μυαλό μου ως εξέχον παράδειγμα προς μίμηση.) Γιατί άμα μπορείς να δεχθείς με άνεση, ακόμη και περιποίηση προσώπου στα όρθια από φιλότιμη μακιγιέζ για να μη γυαλίζεις στο φακό -στους ψηφοφόρους δεν λέμε ποτέ όχι- αυτό συνιστά τεράστιο προσόν. Μπορεί εύκολα να σε οδηγήσει σε μια καριέρα διεθνή. Πόσο, μα πόσο μακριά από τον αντίπαλό του, τον Ανδρουλάκη, που ένα TikTok έκανε, κι αυτό με κοχλιούς μπουρμπουριστούς και τη μαμά του. Αιώνες πίσω.

Απορώ εν τέλει, τι την θέλει την πολιτική. Που κάθεται και σκάει και μαδάει τις μαργαρίτες,  «Μ’ αγαπά… Δεν μ’ αγαπά.  Μ’ αγαπά… Δεν μ’ αγαπά» – είναι και στο φόρτε τους τώρα – αλληθωρίζοντας κατά τους Δελφούς, όπου ο ποιητής Τσίπρας έριξε το σιβυλλικό, ότι «Η πολιτική δεν είναι μόνο TikTok», μαραίνοντας την καρδιά του διαδόχου. Αλλά για όσο καιρό νομίζει ακόμη, ότι σ’ έχει ανάγκη Αλέξη, θα προσποιείται, ότι δεν καταλαβαίνει. Μετά… σιγά μην σε αφήσει να του τραβάς το χαλί και να κάνεις το σοφό γέροντα. Έρχεται κι εσένα η ώρα σου.

Αλλά τι μας νοιάζει εμάς, αφού ο Στέφανος θα μας έχει κάνει όλους πλούσιους ως τότε και θα τρώμε με χρυσά κουτάλια. Πού θα τα βρούμε, δεν έχει σημασία. Οι υποσχέσεις είναι για να δίνονται, όχι για να τηρούνται. Και το περίεργο είναι, πως όσες και να μας δίνουν, ποτέ δεν χορταίνουμε.

Διαβάστε επίσης:

Ο Κασσελάκης στο Ναυτικό, τα πανηγύρια στο Αιγαίο και ο ναύαρχος παιδονόμος

Ο συνταξιούχος Αλέξης, ο αριστερο-καπιταλιστής Στέφανος και οι κλώνοι του

Ψωμί κι ελιά με Κασσελάκη αγκαλιά