Νέον έργον: Η Δικαιοσύνη στα μανταλάκια σε σκηνοθεσία Αλέξη Τσίπρα. Ο Παππάς ως Ντρέιφους και ο Κατρούγκαλος στο ρόλο του Ζολά

Πολύ καλά έκανε ο Παππάς που διαμαρτυρήθηκε για την καταδίκη του από το Ειδικό Δικαστήριο. Είναι σωστά πράγματα αυτά; Είναι συμπεριφορά αυτή του δικαστικού σώματος προς έναν αφοσιωμένο στις δημοκρατικές αξίες λειτουργό, που πάσχισε με όλες του τις δυνάμεις για το καλό του κράτους;

Κατ΄αρχάς ο άνθρωπος υπήρξε πρωτοπόρος στην Ελλάδα. Ποιος άλλος εκτός απ΄αυτόν θα μπορούσε να συλλάβει το μέγα σχέδιο της επικράτησης του κόμματος στα Μέσα Ενημέρωσης και δη στην τηλεόραση, αλλά και να κινηθεί για να το βάλει σε εφαρμογή.

Ποιος θα είχε τη δύναμη να επιστρατεύσει πολιτικές και κυρίως οικονομικές δυνάμεις για την εκπλήρωσή του. Ποιος θα είχε πειθώ σαν την δική του, να τους παρασύρει όλους αυτούς. Και βέβαια ποιος θα είχε το ταλέντο να οργανώσει ολόκληρο διαγωνισμό για να δώσει τηλεοπτικές άδειες, με αδρό αντίτιμο ασφαλώς.

Αλλά και να ανταποκριθούν κάποιοι…

Μιλάμε για μεγαλειώδη πράγματα, που ο κοινός νους ημών των πτωχών, συμπεριλαμβανομένων των 13 δικαστών, δεν μπορεί να τα συλλάβει. Κατόπιν αυτών, είναι να μην τον πνίγει το δίκιο; Μόνον ο Κατρούγκαλος αντιλήφθηκε την υπόθεση σε όλο της το εύρος και θύμισε σε όλους εμάς τους ανιστόρητους, τι είχε συμβεί με τον Ντρέιφους, που όταν κρίθηκε ένοχος τον υπερασπίστηκε η Αριστερά.

Πράγματι, η παρομοίωση του Παππά με τον Γάλλο λοχαγό, ο οποίος υπήρξε το θύμα σε μία από τις μεγαλύτερες δικαστικές πλάνες της ιστορίας είναι εξόχως ενδιαφέρουσα. Ένας ο Ντρέιφους και άλλος ένας ο Παππάς! Για το ρόλο του Ζολά μάλλον βλέπει τον εαυτό του. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται!

Πάντως τον καταλαβαίνω, όταν λέει, ότι είναι αθώος και ότι έπραξε το καθήκον του. Έπεσε υπέρ κόμματος, αυτό εννοεί. Ως στρατιώτης στη μάχη, κατόπιν διαταγής του στρατηγού από τα μετόπισθεν. Φυσικά και δεν θα τον κατονομάσει και δεν χρειάζεται άλλωστε. Εξάλλου, παρ΄ ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν περίμενε τέτοια εξέλιξη –ήταν κι εκείνη η αθωωτική πρόταση της εισαγγελέως, που τους έκανε επευφημούν προ του τέλους- ανασυντάχθηκε γρήγορα.

Αφού έκανε ταχεία κοστολόγηση της ζημιάς και είδε τι τον συμφέρει, βγήκε μπροστά για να υπερασπιστεί τον σύντροφο και στενό συνεργάτη του (άγνωστο σε πόσα σχέδια, που είτε έγιναν γνωστά είτε όχι). Μόνο, που αν μαζί τα σχεδίαζαν –και με άλλους ενδεχομένως- ο ένας πληρώνει, σ΄ αυτόν μένει η ρετσινιά. Τώρα πώς θα πάνε οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν έναν άνθρωπο με τέτοιο …βιογραφικό, πραγματικά με ξεπερνάει. Αλλά, δικό τους θέμα.

Από την άλλη και για να είμαστε δίκαιοι, έχουμε δει πολλούς ενόχους στην πολιτική να παραδέχονται τα παραπτώματά τους;

Απάντηση δεν χρειάζεται. Αλλά οπωσδήποτε δεν έχουμε δει κανέναν, για την ακρίβεια κανένα κόμμα, να μας λέει, ότι την απονομή αλλά και την κριτική(!) της δικαιοσύνης θα την αναλάβει ο λαός. Μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα δίνονται τέτοιες «υποσχέσεις» για δίκες και καταδίκες δια βοής σε λαϊκά δικαστήρια. Κι είναι γνωστό, τι σημαίνουν. Αλλά δεν πέφτει κανείς και από τα σύννεφα με τον ΣΥΡΙΖΑ…

Ο Πολάκης ήταν, που έλεγε, ότι «τη δεύτερη φορά Αριστερά ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσλάβει δικαστές, προκειμένου να ανανεώσει το δικαστικό σώμα και να οδηγήσει σε εθελουσία έξοδο όλους τους λειτουργούς της Δικαιοσύνης που είναι πάνω από 55 ετών»! Κι η Τασία Χριστοδουλοπούλου, που έδινε οδηγίες «για να μην έχουμε εχθρικό περιβάλλον στη Δικαιοσύνη». Τα σχέδια δηλαδή, είναι έτοιμα. Και το ερώτημα είναι, θέλει κανείς να τα ξαναδοκιμάσει;

Διαβάστε επίσης:

Ο Κοκλώνης και η «επόμενη μέρα» στην Barking Well, οι πανηγυρισμοί των καναλαρχών για τον Παππά, η απομάκρυνση του Βαρδινογιάννη από τον Alpha και πόσο Open είναι η Τρέμη