«Η κυρία Αλίκη Βουγιουκλάκη ανεχώρησεν δια Παρισίους δια καλλιτεχνικήν ενημέρωσιν», έγραφαν παλιά οι στήλες των εφημερίδων με την φωτογραφία της εθνικής σταρ στη σκάλα του αεροπλάνου να χαιρετά τα υποτιθέμενα πλήθη με ανθοδέσμη ανά χείρας. Η σκηνή θα επαναλαμβανόταν μέρες αργότερα, με την άφιξη της Αλίκης και τις πρώτες δηλώσεις για τα νέα, καλλιτεχνικά της σχέδια. Τι συνειρμούς κάνει όμως κανείς, ψάχνοντας στα αρχεία…

Διότι μπορεί να έχει περάσει μισός αιώνας και βάλε από τότε, όμως η πόλη του φωτός παραμένει πόλος έλξης δι΄ άπαντες. Καλλιτέχνες και μη, διανοούμενους και τεχνοκράτες, κυνηγημένους κι ελεύθερους, ερωτευμένους και όχι. («Θα έχουμε πάντα το Παρίσι», όπως ήταν επική ατάκα του Χάµφρεϊ Μπόγκαρτ στην Ίνγκριντ Μπέργκµαν, στην  αριστουργηματική «Καζαμπλάνκα»).

1

Δεν γνωρίζω όμως, τι ώθησε τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ στο συντομότατο ταξίδι του στη γαλλική πρωτεύουσα –εδώ δεν ξέρουν οι δικοί του- αλλά αυτό το «επαγγελματικοί λόγοι», που αμηχάνως  προτάθηκε ως αιτιολογία,  προκειμένου να κουκουλώσουν τα πράγματα οι αποσβολωμένοι εναπομείναντες στην Αθήνα σύντροφοι, σε παλιές εγχώριες σταρ παραπέμπει. Μόνο που εκείνες απέφυγαν να πάρουν μαζί τους σύζυγο και κατοικίδια.

Εδώ κι ο Τσίπρας ακόμη, που εσχάτως έχει πεταχτεί μια – δυο φορές στο Παρίσι, τόσο κρυψίνους δεν είναι, αν και γι άλλους λόγους αυτός, μην και τον ξεχάσουν όλοι εκεί στα ξένα, όπου δεν είχε αφήσει και τις καλύτερες εντυπώσεις ως γνωστόν, τώρα που ο Κασσελάκης αλωνίζει στα μίντια.

Και όχι μόνο, αφού ο διάδοχος ετοιμάζεται να σαρώσει και το εξωτερικό, αμέσως μόλις ακούσει τα κάλαντα στην Κουμουνδούρου,  αφού ταξιδέψει σε ΗΠΑ οικογενειακώς και αφού φτάσει και στο Φανάρι για τα Θεοφάνεια, όπου από εκεί τουλάχιστον, περιμένουμε  κάποιο ενσταντανέ. Δεν ξέρω βέβαια, αν μπορώ να ελπίζω και για μια βουτιά στον Κεράτιο κατά την τελετή αγιασμού των υδάτων, που θα ήταν το ιδανικό, καθώς θα επιβεβαίωνε τη μετάβαση  -μετάλλαξη- του ΣΥΡΙΖΑ σε μιαν νέα εποχή (όποια κι αν είναι αυτή), όμως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

Και αφού τελειώσει με όλα αυτά, η κατάκτηση της Αυστραλίας είναι ο επόμενος στόχος, όπου προφανώς και φαντάζεται, ότι οι ομογενείς περιμένουν με λαχτάρα να ακούσουν τον πολιτικό λόγο (επίσης όποιος κι αν είναι αυτός) του προέδρου. Αν και το βέβαιο είναι, ότι δεν πρόκειται να περιέχει αναλύσεις, αγωνιστικές διακηρύξεις και διάφορες «σάλτσες», αφού αυτά είναι για τους «άλλους» αριστερούς, τους οποίους βδελύττεται. Όπως και εκείνοι αυτόν, φυσικά.

Άγνωστο όμως, αν στην μακρινή ήπειρο έχουν φθάσει όλα αυτά, εξ ου και ο κίνδυνος είναι ορατός, να πιστέψουν οι άνθρωποι, ότι η μητέρα πατρίδα τους έστειλε κάποιο περιοδεύον σώου αλά παλαιά, προς τέρψη και ψυχαγωγία. Φρονώ, ότι επιβάλλεται ως εκ τούτου, να ενημερωθούν τάχιστα, διότι δεν είναι πρέπον να υποστούν τέτοια δοκιμασία.

Τέλος, αν σειρά προς άγραν ψηφοφόρων πρόκειται να πάρουν ο Βόρειος Πόλος με τις φώκιες του και η Ανταρκτική με τους πιγκουίνους -μόνιμους κατοίκους της, αυτό αναμένεται να ανακοινωθεί προσεχώς. Αδημονώ, όπως καταλαβαίνετε…

Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, κάποιος πρέπει να μένει πίσω, για να φυλάει τη Τζάκρη. Όχι, δεν θα του φύγει, όσο είναι ακόμη αρχηγός από δίπλα θα είναι, αλλά ως διακατεχόμενη από το σύνδρομο «δεν ξέρει η αριστερά, τι ποιεί η δεξιά» – κυριολεκτικά – και έχοντας ήδη δώσει δείγμα γραφής ψηφίζοντας άλλα αντ΄ άλλων στις τελευταίες ψηφοφορίες στη Βουλή για τον προϋπολογισμό και τις αμυντικές δαπάνες, χρήζει προσοχής το άτομο.

Διότι κάποια στιγμή, θα έρθει και το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που είναι θέμα κομματικής πειθαρχίας για τον Κασσελάκη η υπερψήφισή του. Σκεφτείτε λοιπόν, να ταχθεί η Θεοδώρα με τους ψεκασμένους της «Νίκης», που θα ωρύονται, όπως τώρα χριστουγεννιάτικα στη Βουλή, για «καλικατζάρους»  που ανεβαίνουν στη γη και για τις «πύλες της κολάσεως απ΄όπου  βγαίνουν τα δαιμόνια που πειράζουν τον λαό του Θεού».(Ακριβής απόδοση και αμαρτίαν ουκ έχω).

Διαβάστε επίσης:

Ο Όλιβερ, ο Πίνατ και το τέρας της διπλανής πόρτας

Tαξιδιωτικό ισοζύγιο: Ρεκόρ στις εισπράξεις 10μήνου – Σχεδόν 20 δισ. ευρώ

Εορταστικό ωράριο: Πώς θα λειτουργήσουν τα καταστήματα μέχρι και την Κυριακή