Λαμβάνουμε έναν αστακό -ή και δύο, μην κάνουμε τώρα τσιγκουνιές- φρέσκο και ζωντανό κατά προτίμηση και αναλόγως της φιλευσπλαχνίας μας ακολουθούμε έναν εκ των τριών τρόπων προετοιμασίας του προς βρώσιν… Δεν τους περιγράφω…

Εν συνεχεία προχωρούμε στην αφαίρεση της πανοπλίας του και την εκτέλεση της συνταγής μας: Αστακός «thermidor», Αστακός με σοκολάτα, Αστακός «a la nage». (Υπάρχει και πιο μοντέρνα εκδοχή: αστακός σε κάλτσα, όπως διαφημίστηκε αυτοπροσώπως και δι’ επιδείξεώς της από τον Κασσελάκη, που ξέρει να τιμά το ψωμί που βγάζει σαν γνήσιο τέκνο της εργατιάς που είναι)

Διότι… πτωχοί Έλληνες, που έχετε μείνει στην αστακομακαρονάδα, λες και είναι κανένα σοβαρό επίτευγμα υψηλής γαστρονομίας, ο Στέφανος θα σας μάθει, πώς να αξιοποιείτε αυτό το ευγενές μαλακόστρακο με τρόπους φίνους και εξεζητημένους παραλλήλως, όπως απαιτεί το είδος του.

Γιατί αν δεν μάθεις από τον επαΐοντα, είτε πούλησε είτε όχι τα αστακοκάραβά του, είτε και τα βούλιαξε – ποσώς με ενδιαφέρει – για να μην τα μετράνε οι αντίπαλοί του και τον δακτυλοδείχνουν, τότε από πού; Κι ας λένε μερικοί, πως σιγά τα καράβια, κάτι παλιοκαΐκια είναι -από τη ζήλια τους φρονώ- κι ας θυμούνται την εθνική μας Αλίκη – Μανταλένα πώς αρμένιζε περήφανα κι ατρόμητα στη θάλασσα μ’ ένα πλεούμενο από τα λίγα.

Αλλά αν όχι στην αλιεία του αστακού, καθ’ όσον είναι «επικίνδυνο πράγμα» κατά δήλωσή του, αντίθετα στην απόλαυσή του, μια γνώση θεωρώ, ότι την έχει. «Εγώ θέλω όλη η Ελλάδα να διαπρέψει και να τρώει αστακούς όποτε θέλει», διακηρύσσει άλλωστε μεγαλόψυχα, κάτι σαν «Δώστε τους αστακούς στο λαό» σε ελεύθερη απόδοση, οπότε βασίμως να υποθέσω, ότι μπορούμε να ελπίζουμε και σε αστακοεπιδόματα.

Κοσμογυρισμένο γαρ και καλοαναθρεμμένο το «παιδί της ομογένειας» -κι όχι όπως πήγαιναν παλιά οι έλληνες μετανάστες στην Αμερική για χωθούν στην λάντζα – διανύοντας ήδη εν Θήβαις τις πρώτες από τις ελάχιστες συνολικά ώρες της θητείας του, κάτι θα πρέπει να προσφέρει στη μαμά πατρίδα. Κι αν αυτό έχει να κάνει με επεισόδιο master chef για αρχαρίους, κανένα πρόβλημα.

Ό,τι μπορεί ο καθένας. Εξάλλου και όπως είναι γνωστό, αν η ζωή σου δίνει λεμόνια φτιάχνεις λεμονάδα, αν σου δίνει αστακούς κάνεις πάρτι. (Κάτι κιτρίνου τύπου σχόλια, ότι το πάρτι εσκεμμένα λαμβάνει χώραν πάνω στ’ απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ ελέγχονται αλλά και καταγράφονται).

Ο Κιμ Γιονγκ Ουν αίφνης, έκανε μάχη! Οδήγησε ένα τανκ -ίσα που ξεπρόβαλλε το κεφάλι του από το σιδερένιο κλουβί- και όρμησε εναντίον των …κακών, δηλαδή όλου του κόσμου!

Δεν έχω όμως την απαίτηση, και μην παρεξηγηθώ ότι κάνω συγκρίσεις, να δώσουν και στον Κασσελάκη κανένα Leopard και να τρέχει στον κάμπο… Είναι και ακριβά αυτά απ’ όσο έχω ακούσει, δεν είναι για νεοσύλλεκτους και περαστικούς, αν και μετά την πείρα που απέκτησε ο νιος φαντάρος με τα τρακτέρ, ένα …βηματάκι παραπέρα είναι…

Ουδείς φόβος περί αυτού ωστόσο υπάρχει, σύμφωνα με αρμόδια ενημέρωση, αφού σε άλλα όπλα, του πυροβολικού θα εκπαιδευτεί (;) ο Στέφανος επιλέγοντας Θήβα και ύστερα από προσεκτικό ρεπεράζ, προς κατάταξή του.

«Ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε» ήτο εξάλλου, η εύστοχη και αθώα παρατήρηση πολιτών, που υποδέχθηκαν τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ με τιμές ήρωα τηλεοπτικής σαπουνόπερας, δαφνοστεφανομένο νικητή σε ριάλιτι, μέγα σταρ του Τik-Τok και του Instagram, έναν jeune premier που έχασε το Χόλιγουντ αλλά επαξίως κέρδισε η ελληνική πολιτική ζωή. Μεγαλεία.

Μια φορά στα εκατό χρόνια τέτοια ταλέντα, σου λέει, τρανή απόδειξη η σαρωτική ερμηνεία του προέδρου, υπομένοντα την κουρά, ως είθισται για τους υποψήφιους προς στράτευση.

Μία υπερπαραγωγή θεάματος – ακροάματος με τον πρωταγωνιστή ακομπλεξάριστο και ατρόμητο μπροστά στο ψαλίδι του κουρέα, τα τζελ και τους αφρούς, τις πομάδες και τις κρέμες. Μα τι δύναμη ψυχής χρειάζεται ο άνθρωπος, τι σθένος για να τ’ αντέξει όλα αυτά. Πλην ιερός ο σκοπός, παρακαταθήκη στους φαν, προς τέρψιν και παρηγορίαν για τις μέρες απουσίας από το μιντιακό στερέωμα του αγαπημένου ινδάλματος.

Μόνη ελπίς η 25η Μαρτίου, ημέρα της εθνικής μας παλιγγενεσίας. Μια παρέλαση Κασσελάκη θα μας σώσει, φαιδρός επίλογος πολιτικής φαρσοκωμωδίας.

Διαβάστε επίσης: 

Το «κούρεμα» του Νεμπή στον ΟΤΕ, τι θα κάνει ο Μαρινάκης με την «Ελευθεροτυπία, ο απολογισμός του Κοκλώνη και η «προχώ» Ναταλία Γερμανού

Πλεύρης για Κασσελάκη: Θέλει να γίνει ο στρατός επαγγελματικός, νομίζει ότι συνορεύουμε με Λουξεμβούργο

Κασσελάκης: Πέρασε την πύλη του στρατοπέδου νεοσυλλέκτων της Θήβας