Από το σαλόνι του σπιτιού της –ή ένα από τα σαλόνια της τέλος πάντων– ντυμένη κάζουαλ όπως θα ανέμενε κανείς στην περίοδο του εγκλεισμού, η Γιάννα Αγγελοπούλου μας γέμισε όλο αυτό το διάστημα με φωτογραφίες «δουλειάς».

Διότι η πρόεδρος της Επιτροπής «Ελλάδα 2021» δεν άφησε το χρόνο να πάει χαμένο. Σειρά οι τηλεδιασκέψεις πότε με τον τάδε, πότε με τον δείνα, για να μην νομίσουμε, λες και δεν είχαμε άλλη έγνοια τέτοιες μέρες, ότι κάθεται και δεν μεριμνά για το καλό μας.

Άλλωστε, όπως έγραψε κι η ίδια «Μένουμε σπίτι και γιατί θέλουμε να είμαστε όλοι παρόντες στην Ελλάδα του 2021». Κι ας τόλμησαν να πουν μερικοί, ότι εδώ καράβια πνίγονται εκείνη τα πανηγύρια της κι ότι καλά θα έκανε να δώσει τα χρήματα για την αντιμετώπιση της επιδημίας… Εκείνη έκανε απλώς, ότι δεν άκουσε.

Αλλά και δεν είδε; Δεν διάβασε; Δεν κατάλαβε, ότι η υπόθεση ξεφεύγει από τα χέρια της; Κλεισμένη στην υπερπολυτελή βίλα της, με την ανησυχία του κορωνοϊού, ναι, αλλά χωρίς τα συνοδευτικά του, όπως την ουρά στο σούπερ μάρκετ ή τη «βόλτα» στο μπαλκόνι του 1Χ2 των περισσότερων Αθηναίων, η κυρία Αγγελοπούλου απομακρύνεται με ταχύτητα από την πραγματικότητα και δεν το αντιλαμβάνεται καν.

Ερασιτεχνισμοί και προχειρότητες, αμετροέπειες και προσωπικές φιλοδοξίες, όλα αυτά μαζί, που ξεπηδούν κάθε τόσο μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα «Ελλάδα 2021» δίνουν ένα μήνυμα, διόλου κολακευτικό έως και ανησυχητικό, για την ίδια. Γιατί δείχνουν, ότι η κάποτε σιδηρά κυρία, που είχε τον έλεγχο και την επίβλεψη των πάντων, που εκείνη αποφάσιζε και άλλοι εκτελούσαν, που απαιτούσε να είναι όλα στη θέση τους και στην ώρα τους, δεν υπάρχει πια.

Έχουν περάσει βέβαια, 15 και πλέον έτη από την διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι άνθρωποι αλλάζουν, δεν διατηρούν πάντα τις ίδιες δυνάμεις, διότι ο χρόνος πανδαμάτωρ είναι και αδυσώπητος. Και στην περίπτωση της κυρίας Αγγελοπούλου δεν μπορούσε να υπάρξει εξαίρεση. Τα αδιαμφισβήτητα τότε προσόντα της χλόμιασαν σημαντικά. Η πολυθρυλούμενη αποτελεσματικότητά της μοιάζει πλέον ανύπαρκτη. Και η πυγμή που την διέκρινε, αναζητείται αλλά δεν ευρίσκεται, ακολουθώντας την ίδια μοίρα της φθοράς με τα ολυμπιακά έργα.

Αλλιώς δεν θ’ ανεχόταν τα παρατράγουδα, που συμβαίνουν κάτω απ’ τη μύτη της. Τους συνεργάτες της, που δεν την υπολογίζουν και κάνουν του κεφαλιού τους, έτσι ώστε να αναγκάζεται να ζητάει η ίδια δημοσίως συγγνώμη, όπως στην περίπτωση της συμπερίληψης των δικτατόρων μαζί με τους ηγέτες του ελληνικού κράτους, πρώτο φάουλ που ξάφνιασε δυσάρεστα το πανελλήνιο.

Για ακολουθήσει και δεύτερο κτύπημα από μέλος της Επιτροπής της, που χαρακτήριζε τον Καποδίστρια ως δικτάτορα, επιπόλαια μετρώντας το 1821 με όρους σημερινούς. Και τώρα πάλι, το ίδιο μέλος να κρεμάει την αθυροστομία του Καραϊσκάκη σαν σεντόνι μπουγάδας με τα μανταλάκια, λες και δεν την ξέραμε ή λες και επηρέασε με όποιον τρόπο αυτό, τον Αγώνα.

Για να είμαστε δίκαιοι η επιτυχία ή αποτυχία δεν εξαρτάται μόνον από κάποια προκλητικά ή έστω ατυχή και ανιστόρητα άρθρα. Εξαρτάται όμως από το γεγονός, ότι απουσιάζουν τα στιβαρά χέρια, οι γνώσεις περί του αντικειμένου, η ικανότητα ελέγχου και παρέμβασης. Απουσιάζει δηλαδή η ισχυρή κεφαλή. Και η πρόεδρος της «Ελλάδας 2021» αδυνατεί να παίξει αυτόν τον ρόλο.