Κτήμα Νάσιουτζικ: Αυθαιρεσίας το ανάγνωσμα κι ένα μουσείο λίγο απ’ όλα 

Αυθαιρεσίας το ανάγνωσμα

Κτήρια 5.000 τ.μ. όλα αυθαίρετα, δεν είναι και μικρό γεγονός… Το αντίθετο, θα πει κανείς, όταν για 20 τετραγωνικά -για παράδειγμα- το κράτος βάζει βαριά πρόστιμα.

Το Κτήμα Νάσιουτζικ όμως, στα Σπάτα, έτσι πορεύτηκε επί δεκαετίες, από τη δημιουργία του ως χώρος πολιτισμού, με την ίδρυση ενός ιδιωτικού μουσείου και στη συνέχεια κοινωνικών εκδηλώσεων, πολυδιαφημισμένο και συνδεδεμένο με εγχώρια ονόματα της showviz, αλλά και με κάποιες διεθνείς προσωπικότητες, όταν ακόμη ζούσε ο Γιώργος Νάσιουτζικ.

Γαμήλιες δεξιώσεις, επιχειρηματικά πάρτι, φιλανθρωπικά γεγονότα, συνέδρια, ακόμη και χοροί μεταμφιεσμένων λάμβαναν χώρα εντός και κυρίως εκτός, στους τεράστιους κήπους του δηλαδή, φροντισμένους με ιδιαίτερη καλαισθησία και χλιδή, ανάλογη κάθε φορά με το budget των ενδιαφερομένων.

Αλλά νομιμοποίηση καμία. Εξάλλου και όπως αποδεικνύεται σήμερα, τα 38 στρέμματα του κτήματος, που βρίσκεται στην περιοχή του Γυαλού δεν ήταν καν οικοδομήσιμα, καθώς η περιοχή είναι αγροτική -με αμπέλια παλαιότερα- και δασική.

Πώς είχε επιτραπεί αυτή η αυθαιρεσία τόσα χρόνια είναι απορίας άξιον. Πώς δηλαδή ο Νάσιουτζικ, που αγόραζε επί χρόνια λίγα λίγα κτήματα, έκτιζε αυτά τα αυθαίρετα -τα περισσότερα στην δεκαετία 2000- 2010-  χωρίς να εφαρμόζονται οι νόμοι; Η  μόνη απάντηση που μπορεί να δοθεί εδώ είναι, ότι εντάσσεται κι αυτό στα κατορθώματα της λειτουργίας του πολεοδομικού συστήματος της χώρας.

Με το θάνατο του Γιώργου Νάσιουτζικ το 2013, όμως, όλα αυτά ήρθαν στην επιφάνεια. Με το Μουσείο Μπενάκη, στο οποίο κληροδοτήθηκε από τον Νάσιουτζικ το κτήμα και ό,τι περιλαμβάνει, να έχει αναλάβει πλέον την νομιμοποίηση και τακτοποίηση των αυθαιρέτων. Μόνο που πολλά μένει ακόμη να γίνουν.

Ένα μουσείο λίγο απ’ όλα

Συλλέκτης και ιδρυτής του δικού του μουσείου, το οποίο στεγάσθηκε σε ένα από τα τέσσερα συγκροτήματα κτηρίων, ο Γιώργος Νάσιουτζικ είχε συγκεντρώσει σ’ αυτό ικανό αριθμό αντικειμένων και έργων τέχνης γενικά. Από βυζαντινές εικόνες και κειμήλια, όχι πάντα εγνωσμένης αυθεντικότητας, ως  παραδοσιακά αντικείμενα από την Ελλάδα και τα Βαλκάνια γενικότερα, από την Ανατολή και από αλλού.

Ακόμη και για την ανέγερση των παλαιότερων κτηρίων μάλιστα είχαν χρησιμοποιηθεί σε δεύτερη χρήση υλικά, τόσο από τα παλιά σπίτια των Σπάτων ή από εργοστάσια καπνού στην Καβάλα, όσο όμως και από αρχοντικά της Καστοριάς και από το Άγιο Όρος!

Το σύνολο, κτίσματα και περιεχόμενο του μουσείου, χαρακτηριζόταν τουλάχιστον ως ετερόκλητο και επί της ουσίας όχι ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, πλην λίγων ίσως αντικειμένων.

Ανάμεσά τους και έργα σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, που είχε αρχίσει να συλλέγει ο Νάσιουτζικ τα τελευταία χρόνια πριν πεθάνει. Προφανώς και θεωρούσε πάντως ο ίδιος ότι το Μπενάκη ήταν το καταλληλότερο να τα διαχειριστεί, είναι γνωστό άλλωστε ότι το μουσείο έχει δεχθεί πολλές δωρεές σχετικές, είτε έργων είτε και ακινήτων, όπως για παράδειγμα το σπίτι του Πάτρικ Λη Φέρμορ στην Καρδαμύλη. Από την άλλη βέβαια, διοργανωτής γαμήλιων δεξιώσεων ή ό,τι άλλο σχετικό δεν υπήρξε ποτέ, δεδομένου ότι πρόκειται για ίδρυμα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.

Η λύση πάντως φαίνεται ότι βρέθηκε: Πολιτιστικές δραστηριότητες  και παράλληλα χρήσεις ήπιου τουρισμού προβλέπονται πλέον για το κτήμα. Μία πρόταση που υποβλήθηκε στο υπουργείο Περιβάλλοντος, το οποίο και εξέδωσε προέγκριση ειδικού πολεοδομικού σχεδίου, που επιτρέπει μάλιστα και τη δόμηση επιπλέον 3.500 τ.μ  στο μη δασικό του τμήμα, φυσικά.

Μουσειακές και γενικότερα πολιτιστικές δράσεις θα αναπτυχθούν ως εκ τούτου σε ένα μέρος των κτισμάτων, όπου θα εκτεθούν και έργα του Μουσείου Μπενάκη ενώ έμφαση θα δοθεί στην ανάδειξη της τοπικής κληρονομιάς, που έχει να κάνει με το αμπέλι, το κρασί και το λάδι και σε ό,τι μπορεί να σχετίζεται με αυτά. Το τουριστικό σχέδιο από την άλλη περιλαμβάνει νέα, σύγχρονα καταλύματα υψηλών προδιαγραφών και επίσης χώρους συνεδρίων κλπ.

Πότε θα γίνουν όλα αυτά, άγνωστο. Άγνωστο επίσης πώς εξελίχθηκε η υπόθεση του εξωδίκου που είχε στείλει πριν από ένα χρόνο ο ανιψιός και συνεργάτης του Νάσιουτζικ, Νίκος Νάσιουτζικ, στο Μουσείο, κατηγορώντας το ότι έχει εγκαταλείψει το κτήμα -είναι κλειστό από το 2018- και ότι εξεδίωξε τον ίδιο από τη θέση του διευθυντή. 

Διαβάστε ακόμη:

Δημοπρασία έργων Ελλήνων καλλιτεχνών από το Μουσείο Μπενάκη

Κρασιά, γαλακτοκομικά και ξενοδοχείο στο Τατόι – Συνεργασία Δημοσίου με ιδιώτες