Έχει ρεύμα η Ζωή;

Από τον ΣΥΡΙΖΑ στη Λαϊκή Ενότητα, και από εκεί στη δική της «Πλεύση Ελευθερίας», η πορεία της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην πολιτική μέχρι σήμερα έχει υπάρξει το λιγότερο ταραχώδης. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανήκει σε αυτήν την πολύ διακριτή κατηγορία πολιτικών που προκαλούν έντονα συναισθήματα, που είτε τους λατρεύεις είτε τους μισείς – δεν υπάρχει μέση κατάσταση. Κάθε φορά που ως βουλευτής φώναζε για την αντισυνταγματικότητα σχεδόν όλων των νομοσχεδίων ή για την απαρέγκλιτη τήρηση της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, κάθε φορά που ως πρόεδρος της Βουλής ταλαιπωρούσε ανελέητα τους βουλευτές με τα καπρίτσια της και εκστόμιζε φαρμακερές ατάκες όποτε της δινόταν η ευκαιρία, προκαλούσε μεγάλη ικανοποίηση σε αυτούς που εκτιμούσαν τη μαχητικότητά της, την αποφασιστικότητά της, τις αστείρευτες νομικές της γνώσεις και το κοφτερό της μυαλό, και παράλληλα προκαλούσε απίστευτη οργή σε εκείνους που δεν άντεχαν τη νομικίστικη μανία της, τη δηλητηριώδη ειρωνεία της, το… γαϊδουρινό πείσμα της.

Μάλιστα, όπως συμβαίνει συνήθως με αυτό το είδος πολιτικού, που είτε τον λατρεύεις είτε τον μισείς (ένα άλλο καλό παράδειγμα είναι ο Άδωνις Γεωργιάδης), όλα αυτά που κάνει για να προκαλεί έντονα συναισθήματα δεν είναι για το θεαθήναι, αλλά επειδή έτσι είναι σαν άνθρωπος – ισχυρή προσωπικότητα.

Όταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου αποφάσισε να σηκώσει το λάβαρο της επανάστασης κατά του ΣΥΡΙΖΑ, πολλοί σκέφτηκαν ότι θα έβρισκε αρκετούς οπαδούς στο πλευρό της, ως επί το πλείστον πρώην ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν απογοητευμένοι από τη μνημονιακή στροφή του κόμματος του Αλέξη Τσίπρα και θα δελεάζονταν εύκολα από τη ρητορική της περί διαγραφής του χρέους (ουσιαστικά την ίδια ρητορική που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ προτού ανέλθει στην εξουσία).

Κι όμως: αν και πρωταγωνίστησε στην προεκλογική εκστρατεία της Λαϊκής Ενότητας, με το περίφημο αυτοσαρκαστικό σποτ με το σκασμένο λάστιχο, η παρουσία της στο κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν ήταν αρκετή για να το ανεβάσει στο 3%, κι έτσι έμεινε εκτός Βουλής.

Αυτό από μόνο του κάτι λέει για τη Ζωή Κωνσταντοπούλου: ότι ίσως και αυτοί που τη βλέπουν θετικά είναι διστακτικοί στο να της δώσουν την ψήφο τους. Γιατί είναι σίγουρο ότι οι ψηφοφόροι που συμπαθούν την πρώην πρόεδρο της Βουλής δεν είναι λιγότεροι από 3 στους 100. Κακά τα ψέματα: η Ζωή έχει ρεύμα.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι θέσεις της περί ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη δεν έχουν ρεύμα. Όσο κι αν βλέπει κανείς θετικά το μαχητικό της πνεύμα, όταν έρθει η ώρα να ψηφίσει θα σκεφτεί και την τσέπη του – και εκεί θα δει ότι είναι μάλλον ριψοκίνδυνο να στηρίξει ένα κόμμα που ανοιχτά στηρίζει την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, με δεδομένο βέβαια ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τάσσεται υπέρ της διατήρησης του ευρώ.

Τι μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε από το νέο κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, με το πρωτότυπο όνομα «Πλεύση Ελευθερίας»; Λογικά, όχι και πολλά. Σίγουρα θα βρει κάποιους υποστηρικτές (πιθανότατα όχι νέους, αλλά αυτούς που ήδη από πριν συμπαθούσαν τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά και τη… μόνιμη συνοδοιπόρο της Ραχήλ Μακρή), αλλά η είσοδος στη Βουλή μοιάζει πολύ μακρινή.

Θα πρέπει βέβαια να δούμε και ποια στελέχη θα καταφέρει να προσεταιριστεί από άλλα κόμματα, και κυρίως από τον «παλιό» ΣΥΡΙΖΑ, που ενδεχομένως να έχουν ακόμα κάποιο ρεύμα, αλλά και πάλι είναι δύσκολο για ένα ακόμα αριστερό κόμμα που δεν υποστηρίζει το «ευρώ πάση θυσία» να μπει στη Βουλή – σε αυτήν την κατηγορία υπάρχει ήδη το ΚΚΕ, και η συσπείρωσή του είναι πολύ υψηλή για να ελπίζει η Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι μπορεί να το διεμβολίσει…

Διαβάστε ακόμα: 

http://www.mononews.gr/o-trelos-logos-gia-ton-opio-vriskomaste-xana-mprosta-se-mia-terastia-krisi-stin-ellada/39764