ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ποιοι παίζουν για ΠτΔ, η εμπιστοσύνη στα ΕΛΠΕ, το bid της Masdar και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, οι δύο εφοπλιστές και το bad-mouth, ο καταδικασμένος Σταύρος Τάκη, οι δωρεές του Δένδια, το καλό mood του Νικολάου και της Χρυσής Β, και η παρακολούθηση της πλατινομαλλούσας
Το 2019 μπαίνει με το δεξί, τουλάχιστον κινηματογραφικά. Στην πρώτη εβδομάδα προβολών για το νέο έτος, οι φίλοι του καλού σινεμά μπορούν να απολαύσουν την τελευταία δημιουργία του Κλιντ Ίστγουντ, «Το Βαποράκι», το ανέλπιστα καλογυρισμένο γλυκό, αντιρατσιστικό δράμα, «Πράσινο Βιβλίο», του Πίτερ Φαρέλι και το επικό, «Η Άγρια Αχλαδιά», του πολυβραβευμένου Τούρκου σκηνοθέτη Τσεϊλάν, ανάμεσα στις οκτώ συνολικά ταινίες που βγαίνουν στις κινηματογραφικές αίθουσες.
«Το Πράσινο Βιβλίο» («Green Book»)
Κοινωνική δραματική κωμωδία, αμερικανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Πίτερ Φαρέλι, με τους Βίγκο Μόρτενσεν, Μαχερσάλα Άλι, Λίντα Καρντελίνι κ.ά.
Ποιος να το περίμενε από τον Πίτερ Φαρέλι («Κάτι τρέχει με τη Μαίρη», «Ο ηλίθιος και ο πανηλίθιος» κλπ), ένα σκηνοθέτη που έχει ταυτιστεί με την «αμερικανιά» και τη χοντροκομμένη κωμωδία, ότι θα μπορούσε να δώσει μία τόσο καλή ταινία. Μία γλυκιά αντιρατσιστική δραματική κωμωδία, που στηρίζεται εν πολλοίς στο εξαιρετικά καλογραμμένο σενάριο, με πανέξυπνους διαλόγους και ατάκες, στην κινηματογραφική αφήγηση, που ρέει σαν δροσερό ρυάκι στο ζεστό αμερικανικό νότο, αλλά και σε δυο εντυπωσιακούς πρωταγωνιστές, τους Βίγκο Μόρτενσεν και Μαχερσάλα Άλι.
Ο Φαρέλι τοποθετεί την ιστορία του εκεί γύρω στο ΄60, σε μια Αμερική που ήθελε να αφήσει πίσω της τις αράχνες του παρελθόντος, σαφώς επηρεασμένη από τον Κένεντι, αλλά που παρέμενε όπως και σήμερα διχασμένη. Η ιστορία του έχει ως ήρωες έναν Ιταλό μετανάστη δεύτερης γενιάς και έναν Αφροαμερικανό που μαζί θα διασχίσουν τον αμερικανικό νότο και θα έρθουν κοντά, παρά την αρχική δυσπιστία ή ακόμη και εχθρότητα.
Απ΄ τη μια ο Ιταλός μετανάστης, σκληρός, λαϊκός τύπος, βιοπαλαιστής, που λατρεύει την οικογένειά του, αλλά και με τις γνωστές προκαταλήψεις, τη ρατσιστική άποψη για τις υπόλοιπες φυλές που συνθέτουν τις ΗΠΑ και κυρίως για τους μαύρους και απ’ την άλλη ένας Αφροαμερικανός, βιρτουόζος του πιάνου, μορφωμένος και πλούσιος, που έχει επιλέξει μια μοναχική πορεία και καλλιτεχνική και προσωπική.
Ο Ιταλός θα σπάσει τα στερεότυπα που τον έχουν αγκυλώσει σε ένα κόσμο που οδηγεί στο μίσος και τη βία, θα κάνει το άλμα, γι΄ αυτόν στο άγνωστο και κινδυνεύοντας να χάσει την επαφή του με την ιταλική κοινότητα, και θα πλησιάσει το διαφορετικό, τον μαύρο, ο οποίος από τη συναναστροφή του με τον λευκό Ιταλό θα ξεπεράσει τις φοβίες του, θα φύγει από την αποστειρωμένη ζωή του, θα έρθει πιο κοντά ακόμη και με τη φυλή του.
Δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστεί το «Πράσινο Βιβλίο» μια ταινία του Φρανκ Κάπρα και μάλιστα ως ένα φιλμ αυτοκριτικής για την κινηματογραφική του καριέρα, κάτι αντίστοιχο με την «Αιχμάλωτη της Ερήμου» του Τζον Φορντ.
Μοναδική αστοχία ίσως το χάπι εντ στο φινάλε. Πιθανώς ένα γλυκόπικρο φινάλε, όπου και οι δυο τους θα έμεναν μόνοι, θα αισθάνονταν μόνοι, να ήταν το ιδανικό. Βεβαίως εκεί θα ερχόντουσαν οι τεχνοκράτες των στούντιο, θα έβγαζαν τη μεζούρα, τα στατιστικά, θα έκαναν τις διαιρέσεις και θα επέβαλαν το χάπι έντ.
Ο Βόρειος Βίγκο Μόρτενσεν στο ρόλο του Ιταλοαμερικανού είναι εκπληκτικός, ενώ ο Μαχερσάλα στο ρόλο του μαύρου πιανίστα, τα πάει αρκετά καλά, καθώς έχει να παίξει επικίνδυνα με το λευκό και μαύρο εαυτό του, την ανδρική του πλευρά, αλλά και την πολιτική ορθότητα που πρέπει να διαθέτει ένας «Αφροαμερικανός πρότυπο».
ΗΠΑ, γύρω στο ΄60. Ο Τόνι, πορτιέρης και μπράβος σε νυχτερινό μαγαζί, από μία ιταλοαμερικανική γειτονιά του Μπρονξ, που μένει άνεργος, προσλαμβάνεται ως σοφέρ από τον δρ Ντον Σίρλεϊ, ένα παγκοσμίου φήμης Αφροαμερικανό πιανίστα, για να τον συνοδεύσει σε μια περιοδεία στο βαθύ αμερικανικό Νότο. Θα πρέπει να κινηθούν στηριζόμενοι σε ένα βιβλιαράκι, το «Πράσινο Βιβλίο», που θα τους υποδείξει τα ελάχιστα καταλύματα, εστιατόρια κτλ που ήταν τότε ασφαλή για τους Αφροαμερικανούς. Συναντούν τον ρατσισμό, κινδύνους, αλλά και ανθρωπιά και αναγκάζονται να συνυπάρξουν για να επιβιώσουν…
«Το Βαποράκι» («The Mule»)
Δραματική περιπέτεια, αμερικανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ, με τους Κλιντ Ίστγουντ, Μπράντλεϊ Κούπερ, Λόρενς Φίσμπερν, Άλισον Ίστγουντ, Μάικλ Πένια κ.ά.
Ο γέρο Κλιντ αν και πλησιάζει τα 90 δεν λέει να το βάλει κάτω. Δέκα χρόνια μετά από το αριστουργηματικό «Gran Torino», μια από τις δυο τρεις καλύτερες ταινίες που γύρισε ο ίδιος, επιστρέφει με μία ακόμη καλή ταινία. Και αυτό δεν είναι λίγο σε ένα άνυδρο από ιδέες και ταλέντο Χόλιγουντ, που μετρά πλέον τις πραγματικά καλές ταινίες στα δάχτυλα του ενός χεριού κάθε χρόνο. Εδώ ο Ίστγουντ, ο οποίος πλέον δεν έχει να αποδείξει τίποτα, το γνωρίζει και προς τιμήν του δεν κυνηγά μία καταξίωση από το κινηματογραφικό κατεστημένο της Αμερικής, έχει πάρει την ιδέα του σεναρίου του από μία πραγματική ιστορία και πάνω σε αυτήν κτίζει το ισχυρό σχόλιό του για τα δύο πρόσωπα της χώρας του. Αυτό που προβάλλεται και αναδεικνύεται από την καθεστηκυία τάξη, δηλαδή την Αμερική του πλούτου, της ισχύς, του μεγάλου, της ευκαιρίας, του ονείρου και εκείνη που μένει πίσω από τα λαμπερά σκηνικά, μια τεράστια παράγκα φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού και διαίρεσης.
Ο Ίστγουντ, μαθητής του μεγάλου Σέρτζιο Λεόνε και του ικανότατου Ντον Σίγκελ, ακολουθεί τις δομές ενός γουέστερν, για να καταδείξει την κατάρρευση των ονείρων, σε μια Αμερική που δείχνει τουλάχιστον να έχει θολώσει από τη σκόνη της παρακμής. Έχει έναν ήρωα που δεν δηλώνει αθώος, αλλά έτοιμος να κάνει ό,τι μπορεί για τη συγχώρεση, να πληρώσει για αυτά που αποδέχθηκε να γίνουν στη χώρα του, αλλά και αυτά που έκανε το κράτος του εκτός της ηπείρου του.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Ίστγουντ με το «μουλάρι» του κάνει αβάντα στον Τραμπ, αλλά τότε ουδείς θα μπορούσε να μιλήσει για τα στραβά και ανάποδα χωρίς να του βάλουν μια ταμπέλα βολική για να εξολοθρεύσουν τα επιχειρήματά του, τις ανησυχίες του, αλλά και τις εμπειρίες μιας ζωής.
Ο Κλιντ Ίστγουντ, στα 89 του χρόνια, διατηρεί ακόμη τη λάμψη στη ματιά του και αποδεικνύει ότι μπορεί να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια περιπέτεια. Δίπλα του ο εκλεκτός του Μπράντλεϊ Κούπερ, ο στιβαρός Λόρενς Φίσμπερν, η έξοχη Ντάιαν Γουίστ, η κόρη του Άλισον Ίστγουντ και ο Μάικλ Πένια.
Ο 80χρονος Ερλ Στόουν (Κλιντ Ίστγουντ) είναι απένταρος, μόνος και αντιμέτωπος με τη χρεοκοπία της επιχείρησής του, όταν του προσφέρεται μία δουλειά, στην οποία -φαινομενικά- πρέπει απλά να οδηγεί. Στην πραγματικότητα, γίνεται μεταφορέας στην υπηρεσία του μεξικάνικου καρτέλ ναρκωτικών. Τα πάει καλά, τόσο καλά που οι «παραγγελίες» ολοένα και αυξάνονται και ο ίδιος σύντομα ανεβαίνει στην ιεραρχία της «επιχείρησης». Δεν αργεί ωστόσο να τον εντοπίσει το ραντάρ του σκληρού πράκτορα της υπηρεσίας για την καταπολέμηση των ναρκωτικών Κόλιν Μπέιτς (Μπράντλεϊ Κούπερ). Έτσι, παρόλο που τα οικονομικά του προβλήματα ανήκουν στο παρελθόν, τα προηγούμενα λάθη του αρχίζουν να τον βαραίνουν σε τέτοιο βαθμό που είναι αβέβαιο αν θα έχει το χρόνο να τα διορθώσει, πριν βρεθεί ενώπιον της επιβολής του νόμου ή των αρχηγών του καρτέλ.
«Η Άγρια Αχλαδιά» («The Wild Pear Tree»)
Δραματική ταινία, τουρκικής (και διεθνούς συμπαραγωγής) του 2018, σε σκηνοθεσία Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν, με τους Ντογκού Ντεμιρκόλ, Μουράτ Σεμσίρ, Χαζάρ Εργκουκλού κ.ά.
Ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα ταινία από τον δημιουργό του «Κάποτε στην Ανατολία» και του βραβευμένου με το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες «Χειμερία Νάρκη», Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν, ο οποίος σε αυτή την τελευταία του ταινία, που αποτελεί και επίσημη υποβολή της Τουρκίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, προσπαθεί να φέρει το σινεμά του μεταφυσικού λυρισμού και της υπαρξιακής αγωνίας, ενός Ταρκόφσκι, στην Ανατολή.
Αν και στην ταινία του αυτή, ο Τσεϊλάν αφήνει πίσω του το σινεμά των υποβλητικών εικόνων και ρίχνει όλο το βάρος του στους διαλόγους, πολλές φορές εξαντλητικούς, παραμένει γοητευτικός και ικανός να κρατήσει το ενδιαφέρον του θεατή, ακόμη και για τρεις ώρες, όσο διαρκεί και το φιλμ.
Το πρώτο πλάνο της ταινίας, με την κάμερα να κοιτάζει έναν άντρα καθισμένο στο καφενείο απ΄ έξω και στο τζάμι να αντανακλάται ο μουντός ουρανός και η θάλασσα, μπορεί να προσιδιάζει με το γνώριμο μελαγχολικό ποιητικό σινεμά των εντυπωσιακών εικόνων του Τσεϊλάν, αλλά αυτή τη φορά ο δημιουργός έχει κρατήσει το μελαγχολικό και έχει ρίξει το βάρος στο κείμενο, μέσω των διαλόγων, παραμερίζοντας τη γοητεία των εικόνων.
Μέσα απ΄ αυτούς τους διαλόγους του πρωταγωνιστή, ενός νεαρού που επιστρέφει στο χωριό του για να γράψει το πρώτο του βιβλίο, ο σκηνοθέτης σκιαγραφεί το ταξίδι του ήρωά του προς την ωριμότητα, αφήνοντας πίσω του την ορμή και το θράσος της νιότης. Μέσα απ΄ τις συναντήσεις του ήρωά του, με μια κοπέλα από το σχολείο του, με το δήμαρχο, έναν εργολάβο, δυο ιμάμηδες, αλλά και παλιούς φίλους, ο Τσεϊλάν θα αναφερθεί για μία ακόμη φορά για τα γνωστά ζητήματα που τον απασχολούν, την οικογένεια, την επαρχία, το καθήκον, την αποδοχή, τα υπαρξιακά αδιέξοδα.
Παράλληλα, με διακριτικό τρόπο θα προσπαθήσει να οικοδομήσει το δικό του σχόλιο για τη σύγχρονη Τουρκία, των νοοτροπιών και των προκαταλήψεων, αυτά που εμποδίζουν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, λαούς και χώρες να φτάσουν σε ένα, αν μη τι άλλο, καλύτερο επίπεδο ζωής.
Ο νεαρός Σινάν επιστρέφει απρόθυμα μετά τις σπουδές του στο χωριό που μεγάλωσε, και στο σπίτι των γονιών του, φιλοδοξώντας να αποφασίσει τι θα κάνει με το μέλλον του και να προσπαθήσει να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο. Καθώς οι μέρες περνούν, ο Σινάν περιπλανιέται στον σχεδόν ασφυκτικό μικρόκοσμο του χωριού του, συναντά συγγενείς και φίλους και συνειδητοποιεί τόσο την αντιπάθειά του για το μέρος που τον περιβάλλει όσο και για τον πατέρα του- έναν ανεύθυνο καθηγητή και οικογενειάρχη, πνιγμένο στα χρέη και με αδυναμία στον τζόγο.
«Destroyer»
Θρίλερ, αμερικανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Καρίν Κουσάμα, με τους Νικόλ Κίντμαν, Σεμπάστιαν Σταν, Τατιάνα Μασλάνι κ.ά.
Σχετικά καλογυρισμένο και καλοκουρδισμένο θρίλερ, που στηρίζεται στην ικανότητα της Νικόλ Κίντμαν (υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Α΄ Γυναικείου Ρόλου) και στην απίστευτη μεταμόρφωσή της σε μια σκοτεινή ξερακιανή τιμωρό, που είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει ένα σκληρό εγκληματία. Μέχρις εκεί, τίποτα παραπάνω.
Πριν από 16 χρόνια, η ντετέκτιβ του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες Έριν Μπελ πήγε σε μυστική αποστολή στην Καλιφόρνια με σκοπό να εισχωρήσει σε μια συμμορία με αρχηγό τον τρομακτικό Σίλας. Όταν μια από τις βίαιες ληστείες τους αποτυγχάνει, η κάλυψη της Έριν χάνεται και ο Σίλας διαφεύγει. Αρκετά χρόνια αργότερα, ο Σίλας επιστρέφει πιο δυνατός και πιο επικίνδυνος από ποτέ, έχοντας καταστρώσει το σχέδιο της μεγαλύτερης τραπεζικής ληστείας. Αυτή τη φορά θα καταφέρει να τον σταματήσει;
«Escape Room»
Θρίλερ επιστημονικής φαντασίας, αμερικανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Άνταμ Ρόμπιτελ, με τους Τέιλορ Ράσελ, Λόγκαν Μίλερ, Ντέμπορα Αν κ.ά.
Ακόμη ένα τρομαχτικό θριλεράκι, απ΄ αυτά που μάλλον πρέπει να κάνουν τον κύκλο τους για να καταλήξουν εκεί που τους αρμόζει, δηλαδή στο βίντεο ή στη συνδρομητική τηλεόραση.
Μια ομάδα, με παίκτες που δε γνωρίζονται μεταξύ τους, καλούνται να βρουν την τελική έξοδο, αλλά και να την ανακαλύπτουν σε κάθε ένα δωμάτιο που ανοίγει μπροστά τους ή κλείνει πίσω τους. Γιατί τους διάλεξαν; Πώς συνδέονται οι ιστορίες τους; Ποια είναι η επόμενη πίστα; Πόσους ακόμα γύρους θα αντέξουν να τρέξουν;
«Μια Δεύτερη Ευκαιρία» («Second Act»)
Ρομαντική κωμωδία, αμερικανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Πίτερ Σίγκαλ, με τους Τζένιφερ Λόπεζ, Λία Ρέμινι, Βανέσα Χάντζενς, Τριτ Γουίλιαμς, Μίλο Βεντιμίλια κ.ά.
Μία κομεντί κομμένη και ραμμένη πάνω στην πάντα θελκτική Τζένιφερ Λόπεζ. Μια ταινία που νομίζεις ότι είναι συρραφή πολλών άλλων ταινιών που μας έκαναν γνωστή και ως ηθοποιό την J-Lo, η οποία βρίσκεται πίσω και από την παραγωγή.
Μια 43χρονη που είναι ιδιοκτήτρια καταστήματος στο Κουίνς και η οποία παλεύει με τα ανεκπλήρωτα όνειρά της, από ένα τυχαίο λάθος θα της δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία και θα βρεθεί στην πολυσύχναστη και κοσμοπολίτικη Μάντισον, όπου θα αποδείξει στους γιάπηδες και τα golden boys την αξία της…
«Η Απίστευτη Ιστορία του Γιγάντιου Αχλαδιού» («The Incredible Story of the Giant Pear»)
Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, δανικής παραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Φίλιπ Αϊνστάιν Λίπσκι, Γιόργkεν Λέρνταμ, Αμαλί Νέζμπι Φικ. Με τις φωνές των Στεφανία Φιλιάδη, Παναγιώτη Αποστολόπουλου, Ιφιγένεια Στάικου, Κωνσταντίνου Κακανά, Γιάννη Υφαντή κ.ά.
Μια ξεχωριστή ταινία κινουμένων σχεδίων με ψυχή και καλές προθέσεις, που έρχεται στις κινηματογραφικές αίθουσες έχοντας στις αποσκευές της και το Βραβείο Κοινού στο 1ο Παιδικό και Εφηβικό Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας.
Η ζωή είναι πολύ όμορφη για τον ελέφαντα Σεμπαστιάν και την κολλητή του φίλη, τη γάτα Μίτσο, μέχρι που, ξαφνικά, ο δήμαρχος της ηλιόλουστης πόλης τους εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Εντούτοις, πριν εξαφανιστεί, ο δήμαρχος προλαβαίνει να στείλει ένα μήνυμα μέσα σε ένα μπουκάλι, ενημερώνοντας ότι έχει ναυαγήσει στο Μυστηριώδες Νησί και ότι έχει κάνει μια τρομερά σπουδαία ανακάλυψη. Μέσα στο μπουκάλι υπάρχει κι ένας σπόρος που οι δύο φίλοι, ο Σεμπαστιάν και η Μίτσο, φυτεύουν και την επόμενη μέρα διαπιστώνουν ότι στη θέση του έχει φυτρώσει ένα γιγάντιο αχλάδι. Από το τεράστιο αυτό φρούτο, που αρχικά μετατρέπεται σε σπίτι, ο ιδιοφυής καθηγητής Γκλουκόζ, κατασκευάζει ένα πλοίο με το οποίο σαλπάρουν οι ήρωές μας για το νησί, προκειμένου να βρουν το δήμαρχο του νησιού τους, μολονότι και οι δυο τους δεν τα πάνε καλά με το νερό…
«Γουίλι» («Wheely»)
Παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, διεθνούς συμπαραγωγής του 2018, σε σκηνοθεσία Γιουσρί Αμπντούλ Χαλίμ.
Και ναι, ακόμη μία ταινία κινουμένων σχεδίων για τους μικρούς μας φίλους, που θα προβληθεί μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.
O Γουίλι είναι ένα αυτοκίνητο με μεγάλα σχέδια. Εργάζεται ως ταξί, αλλά ονειρεύεται να τρέξει σε αγώνες αυτοκινήτων. Ήταν άλλωστε ο τοπικός πρωταθλητής. Τώρα, όμως, τι του έχει απομείνει; Μία πρωινή δουλειά και ένα αφεντικό που δεν μπορεί να εγκαταλείψει. Μέχρι που ερωτεύεται ένα σπορ αυτοκίνητο και η ζωή του ανατρέπεται.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ