Γ. Γκάτσος (Φάμπρικα του Ευφρόσυνου): Οι αστακοί, ο Μικρούτσικος και η μαγειρική που σώζει ψυχές

Τι σχέση έχει η θρησκεία με τη μαγειρική; Πώς ορίζεται η τιμή ενός πιάτου σε ένα εστιατόριο; Τι ταιριάζει τέλεια με τον αστακό; Σε όλα αυτά και σε πολλά άλλα μας απαντάει ο Γιώργος Γκάτσος, που μετρά αρκετές δεκαετίες στον χώρο της εστίασης.

Ξεκίνησε την καριέρα του στη Θεσσαλονίκη. Το πρώτο του μαγαζί του στη συμπρωτεύουσα ήταν εξαιρετικά δημοφιλές, γράφοντας τη δική του ιστορία, και πάντα συμπεριλαμβανόταν στις top προτάσεις της πόλης και της ευρύτερης περιοχής για φαγητό.

Πλέον τον βρίσκουμε στο Κουκάκι, στη Φάμπρικα του Ευφρόσυνου, να αποποιείται των βαρύγδουπων τίτλων, δηλώνοντας με χαμόγελο, απλά, μάγειρας. Η Φάμπρικα του Ευφρόσυνου είναι ένα εστιατόριο στέκι ανθρώπων της Τέχνης, της Πολιτικής και όχι μόνο.

Ο Γιώργος Γκάτσος σπούδασε Θεολογία και κατάφερε με κάποιον τρόπο να τη συνδυάσει με τη μαγειρική. «Η σχέση μας με τον Θεό μετουσιώνεται πάνω σε ένα τραπέζι», όπως μας λέει στο Table for Two.

«Το φαγητό σώζει ψυχές, μπουκιά και συχώριο λέει ο λαός, δηλαδή τρώω μια μπουκιά και συγχωράω», συμπληρώνει.

Από τα πρώτα χρόνια, που ασχολήθηκε με την εστίαση, κυνηγούσε μανιωδώς τις καλύτερες πρώτες ύλες ανά την Ελλάδα. Παράλληλα, μάζευε χαρτάκια με συνταγές από γυναίκες σε κάθε γωνιά της χώρας, τις οποίες στη συνέχεια αξιοποίησε στα πιάτα, που ετοιμάζει στο εστιατόριό του.

Δηλώνει αυτοδίδακτος, θυμάται να μιμείται τον πατέρα του, που ήταν ψαράς και μαγείρευε στο καΐκι. Έπιανε πολλούς αστακούς και τους τρώγανε με όλους τους πιθανούς και απίθανους τρόπους, πριν, καν, γίνει της μόδας, όπως λέει χαριτολογώντας.

Παραδέχεται ότι η κατάσταση στην κουζίνα είναι πολύ δύσκολη, αλλά ότι το επάγγελμα χαίρει, πλέον, μιας ευρύτερης αναγνώρισης και δικαίως, καθώς είναι πρωτίστως μια δουλειά προσφοράς.

«Το κόστος μιας μερίδας δεν είναι σίγουρα μόνο αυτό, που βλέπουμε μέσα σε ένα πιάτο, αλλά είναι πολλά περισσότερα. Περιλαμβάνει τον αγώνα της παραγωγής των προϊόντων, είναι συνυφασμένη η τιμή με αυτόν τον αγώνα», όπως εξηγεί.

Σπουδαίες στιγμές – «παράσημα» στην πορεία του δεν είναι τόσο οι διακρίσεις των εστιατορίων του, όσο οι άνθρωποι που έχουν φάει από τα χέρια του. «Ήταν μεγάλη μου τιμή που τάιζα τον Θάνο Μικρούτσικο, αυτόν τον πολύ σπουδαίο άνθρωπο και συνθέτη. Τρελαινόταν για τον ταραμά και έκανε πλάκα στη γυναίκα του ότι ο δικός μου ταραμάς είναι καλύτερος από της πεθεράς του», καταλήγει ο κ. Γκάτσος.

Διαβάστε επίσης:

Γκίκας Ξενάκης (Aleria): Η βιωσιμότητα στην κουζίνα, η πορεία της γαστρονομίας και το όνειρο για το δικό του μποστάνι

Λαμπρίνα Μπαρμπετάκη: Το όραμα για την Ελλάδα, οι πυλώνες ανάπτυξης της Abbvie, το νέο μοντέλο ηγεσίας και η… κουζίνα

Θάνος Πλεύρης: Η αγάπη για το Υγείας, οι εκκρεμότητες και το… δικό του Table for Two

──────────────────