ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Στην ολοκληρωμένη του μορφή, το έργο έχει μελετηθεί ως συγκρότημα τριών μονοκατοικιών. Αυτές διαμορφώνονται σε δύο οικόπεδα υπό κλίση, τα οποία ενώνονται. Στο ένα από αυτά, προϋπάρχει μία κατοικία της δεκαετίας του ‘70, στο νοτιοανατολικό άκρο του οικοπέδου.
Τα προτεινόμενα κτίρια τοποθετούνται κάθετα ως προς το δρόμο και την κλίση του οικοπέδου, με τέτοιο τρόπο ώστε να σχηματίζουν ανεξάρτητους όγκους / κατοικίες, διαχωρισμένες από εξωτερικές αυλές. Η πλαγιά επαναδιαμορφώνεται σε μια σειρά εξωτερικών μεταβατικών χώρων μεταξύ του δρόμου και του κτιρίου, σε διαφορετικά επίπεδα, διευκολύνοντας τις μεμονωμένες εισόδους.
Οι κυρίως χώροι του κάθε κτιρίου βρίσκονται στην ίδια στάθμη και είναι ανοιχτοί προς την αντίστοιχη αυλή τους, ως φυσική συνέχεια του εσωτερικού χώρου. Αντίθετα, οι χωριστές είσοδοι από το δρόμο για την κάθε κατοικία είναι τοποθετημένες σύμφωνα με την κλίση του δρόμου, έχοντας ως αποτέλεσμα διαφορετικό επίπεδο εισόδου για την κάθε μία.
Η χωροθέτηση αυτή επί του οικοπέδου “ιδιωτικοποιεί” τους χώρους διαβίωσης της κάθε κατοικίας τους οποίους και προσανατολίζει νοτιοδυτικά, ταυτόχρονα δε, ανοίγει τους κυρίως χώρους στην επιβλητική παρουσία του λεκανοπεδίου Αττικής και οδηγεί τη ματιά στον Πειραιά και στο Σαρωνικό κόλπο. Η φύση μπαίνει στο κτίριο μέσω των ανοιγμάτων που καδράρουν τη θέα, μέσω μιας καθημερινότητας που αγκαλιάζει και στρέφεται προς την αυλή και τελικά γίνεται υπαίθρια.
Με δεδομένη την τοπογραφική πολυπλοκότητα του οικοπέδου, στόχος του μελετητή ήταν να εξισορροπηθεί με απλούς γεωμετρικούς όγκους το δομημένο περιβάλλον και να δημιουργηθεί μια έντονη σχέση εσωτερικού – εξωτερικού χώρου. Γι’ αυτό το σκοπό, χρησιμοποιούνται στην κατασκευή ελάχιστα υλικά.
Η φυσική πέτρα, η οποία προέρχεται από το οικόπεδο και χρησιμοποιείται για τους τοίχους αντιστήριξης των διαφόρων επιπέδων του συγκροτήματος, η τεχνητή πέτρα (οπλισμένο σκυρόδεμα) που χρησιμοποιείται ως φέρων οργανισμός και περίβλημα των κτιρίων, μεγάλοι διάφανοι υαλοπίνακες σε σκελετό γυαλισμένου αλουμινίου για τα ανοίγματα και τέλος συνεχόμενο ξύλινο δάπεδο του ίδιου τύπου εσωτερικά / εξωτερικά, με στόχο την ενίσχυση της σχέσης σύνδεσης των εσωτερικών χώρων και του διαμορφωμένου περιβάλλοντος.
Στοιχεία έργου
Aρχιτεκτονική μελέτη – επίβλεψη: Νίκος Κτενάς
Στατική μελέτη: Αντώνης Κανελλόπουλος
H/M μελέτη: Παναγιώτης Παναγιώτου
Συνεργάτες: Παύλος Κουτουμάνος, Αργυρώ Κισσανάκη, Γεωργία Νιάρχου, Κατερίνα Βασιλάκου
Kατασκευή: Γενικός εργολάβος: Γεώργιος Παφίτης
Χρόνος Κατασκευής: 1999 – 2004
Φωτογραφίες: Eριέττα Aττάλη