Κτισμένη σε στενό, επίπεδο οικόπεδο, χωρίς καθόλου θέα, η κατοικία αποτελεί μία προσπάθεια επαναπροσδιορισμού ορισμένων βασικών τυπολογικών χαρακτηριστικών της παραδοσιακής ελληνικής κατοικίας, χρησιμοποιώντας σύγχρονο λεξιλόγιο.
Οι χώροι της κατοικίας διατάσσονται γύρω από μία προστατευμένη εσωτερική αυλή, ένα αίθριο, το οποίο προσδίδει στη σύνθεση εσωστρέφεια και εξασφαλίζει στην καθημερινή ζωή τον απαιτούμενο βαθμό ιδιωτικότητας.
Το βασικό χαρακτηριστικό της κατοικίας είναι η τοποθέτηση της πισίνας, η οποία δεν καταλαμβάνει απλά το μεγαλύτερο μέρος της αυλής, αλλά συνεχίζεται και κάτω από μέρος του χώρου υποδοχής. Μία γυάλινη γέφυρα, η οποία συνδέει τις δύο βασικές ενότητες της κατοικίας, αποκαλύπτει την παρουσία του νερού μέσα στην κατοικία.
Το διώροφο καθιστικό και η θέση του τζακιού δημιουργούν μία ενδιαφέρουσα διαλεκτική αντιθετικών στοιχείων: νερό – φωτιά, οριζόντιο – κατακόρυφο.
Βασική επιδίωξη του σχεδιασμού ήταν η ενοποίηση των εσωτερικών χώρων διαβίωσης με τους υπαίθριους.
Για το σκοπό αυτό δόθηκε ιδιαίτερη προσοχή στην επιλογή των υλικών και στην κατασκευή. Συγκεκριμένα, χρησιμοποιήθηκε το ίδιο ξύλινο δάπεδο τόσο στους εσωτερικούς χώρους, όσο και στην αυλή, γύρω από την πισίνα και το μπάρμπεκιου.
Aρχιτεκτονική μελέτη: ISV IΩANNOY -ΣΩTHPOΠOYΛOΣ – VAN GILDER
Tοποθεσία: Σισμανόγλου 6, Παλαιό Ψυχικό
Xρόνος μελέτης: 1994
Xρόνος κατασκευής: 1998
Φωτογραφίες: K. Θωμόπουλος, E. Aτάλη
Περιφέρεια: Αττική
Πηγή: www.ktirio.gr