Μια σύγχρονη και βιοκλιματική “αστική κατοικία” στο νησί της Κέρκυρας (11 pics)

Η αστική κατοικία κατασκευάστηκε σε ανεξάρτητο οικόπεδο στη νοτιοανατολική πλευρά της πόλης της Κέρκυρας, στο προάστιο “Κανόνι”. Το οικόπεδο με ήπιες κλίσεις και νότιο, νοτιοδυτικό προσανατολισμό κατά μήκος των ελεύθερων ορίων του, απαιτούσε μια βιοκλιματική αντιμετώπιση στη μελέτη της νέας κατοικίας. Επίσης, μακριά από το παλαιό τμήμα της πόλης, σε νεόδμητη περιοχή, χωρίς εξάρτηση από τις κακώς εννοούμενες “παραδοσιακές” τυποποιήσεις, έδωσε στους μελετητές τη δυνατότητα για μια σύγχρονη μορφολογική σύνθεση.

Έτσι, σχεδιάστηκε ένα καταρχήν λιτό, ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο τριών επιπέδων, με τη μέγιστη πλευρά του να αναπτύσσεται εξ’ ολοκλήρου στο Νότο. Κεντροβαρικά στην πλευρά αυτή, δημιουργήθηκε μια μεγάλη εσοχή με διώροφο και εν μέρει τριώροφο ύψος, όπου βρίσκεται και η κεντρική είσοδος της κατοικίας και όπου ανοίγονται σχεδόν όλοι οι διαφορετικοί εσωτερικοί χώροι και λειτουργίες.

Είναι ένας ενδιάμεσος (έσω-έξω) χώρος, που λειτουργεί διαδοχικά ως αυλή καλωσορίσματος, χώρος φαγητού και κυρίως ως μεγάλο θερμοκήπιο πίσω από τη γυάλινη όψη που ορίζει την εξωτερική του πλευρά. Η θερμική αδράνεια των συμπαγών δομικών στοιχείων του κτιρίου, η ενισχυμένη θερμομόνωση (ορυκτοβάμβακας 18 cm), οι διπλοί θερμομονωτικοί υαλοπίνακες, η επιμελημένη πρόβλεψη φυσικού εξαερισμού, αλλά και τα ρυθμιζόμενα ενδιάμεσα ανοίγματα που εξασφαλίζουν την απόδοση θερμότητας προς όλους τους εσωτερικούς χώρους, καθορίζουν το θερμοκήπιο ως το βασικό ρυθμιστή της θερμικής άνεσης της κατοικίας.

Ο ίδιος ηλιακός χώρος βυθίζεται έως το επίπεδο του υπογείου, εξασφαλίζοντας  θερμικά οφέλη και φυσικό ηλιασμό στους χώρους εργασίας (γραφείο, πλυντήριο κτλ.), που χωροθετήθηκαν εδώ. Λειτουργικά, οι χώροι διημέρευσης αναπτύσσονται στο ισόγειο, με τον ξενώνα και το μεγάλο στεγασμένο εξώστη, ενώ στον όροφο τα υπνοδωμάτια με το μικρότερο ιδιωτικό καθιστικό – ησυχαστήριο.

Εξωτερικά, η μορφολογική λιτότητα  του κτιριακού όγκου “διασκεδάζεται” προς τη δύση, αφενός με τη χρήση του εμφανούς ξύλινου ζευκτού στήριξης της στέγης και αφετέρου με τις καμπυλότητες του εξώστη του ορόφου, που συγχρόνως προστατεύουν τη δυτική όψη από τον έντονο καλοκαιρινό ήλιο. Στη διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου χρησιμοποιήθηκαν περιορισμένης έκτασης πλακοστρώσεις και βοτσαλωτά δάπεδα, διατηρώντας το μεγαλύτερο τμήμα του οικοπέδου στη φυσική του κατάσταση. Στη νότια πλευρά του οικοπέδου δημιουργήθηκε ένα “φυτικό” φίλτρο, αποτελούμενο από 2 φυλλοβόλα δέντρα, που εξασφαλίζουν τη θερινή σκίαση του θερμοκηπίου.

Τέλος, το βιοκλιματικό χαρακτήρα της κατοικίας υποστηρίζουν η ενεργή αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας με συλλέκτες ζεστού νερού και η ανάκτηση μέρους των όμβριων υδάτων σε υπόγεια υδατοδεξαμενή.