ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο Κωνσταντίνος Τασούλας βρέθηκε ανάμεσα στον ιδρυτή του ΝΕΟΝ Δημήτρη Δασκαλόπουλο και τη διευθύντριά του Ελίνα Κούντουρη για την υποδοχή της Πύλης στο Καπνεργοστάσιο, που ανήκει στη Βουλή.
Εν μέσω λαϊκής αγοράς, πολυκοσμίας και διαφόρων μικροεπαγγελματιών που θαρρείς είχαν εκλείψει, λάμπει το ανανεωμένο βιομηχανικό κτίριο, που πολλάκις ο πρόεδρος της Βουλής ονόμασε «υπερωκεάνιο». Εκεί πραγματοποιήθηκε η σημερινή συνέντευξη Τύπου.
Ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος με αφορμή τη μεγαλειώδη έκθεση που συνεπιμελείται η Ελίνα Κουντούρη με τη διευθύντρια του Ιδρύματος Πρίτσκερ (Pritzker) στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Σικάγο Μαντλέν Γκρίνστιν, ανακαίνισε 6.5000 τ.μ.: Το ένα τρίτο του κτιρίου. Ο ΝΕΟΝ έδωσε πάνω από 1.200.000 ευρώ για τη ριζική μεταμόρφωσή του.
Ο πρόεδρος της Βουλής Κωνσταντίνος Τασούλας υποννόησε ότι θα αξιοποιήσει και το υπόλοιπο κτίριο. Παρότρυνε όμως να δοθεί χρόνος για να απολαύσει πρώτα το ευρύ κοινό την έκθεση αυτή.
Εξάλλου, όπως επισήμανε η Ελίνα Κουντούρη, στα γραφεία γύρω από τις αίθουσες της έκθεσης, υπάρχουν οι εργαζόμενοι στη Βουλή. Χωρίς την ενεργό συμμετοχή τους αυτό το συγκλονιστικό πρότζεκτ δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί.
Όπως υπογράμμισε ο Δημήτρης Δασκαλοπουλος, η δημιουργία της Πύλης αποτελεί μια από τις ευτυχέστερες εκθέσεις σε δημόσιο χώρο του ΝΕΟΝ. Την καλύτερη συνάντηση ιδιωτικής ευθύνης και δημιουργικότητας με τη δημόσια ευθύνη και δημιουργιότητα, όπως χαρακτηριστικά το έθεσε.
Η Μαντλίν Γκρίνστιν από πλευράς της (μέσω βίντεο οθόνης) δήλωσε ότι πρόκειται για απαύγασμα ή αποκορύφωμα («pinnacle») αγαστής συνεργασίας ανάμεσα στο δημόσιο και ιδιωτικό φορέα. Συνέδεσε την έκθεση με την αρχαία έννοια της Κάθαρσης για να εξηγήσει πως αποτελεί ευκαιρία ή πρόκληση: Βγαίνοντας από αυτή την περιπέτεια να οδεύσουμε στην πορεία που επιθυμούμε.
Ο Κωνσταντίνος Τασούλας που μίλησε εισαγωγικά, παρέδωσε για ακόμη μια φορά μια παραδειγματική, ρητορικής χροιάς ομιλία. Χαρακτήρισε το αναμορφωμένο Καπνεργοστάσιο «τεχνοστάσιο». Υπογράμμισε ότι η τέχνη σηματοδοτεί τη σταδιακή και προσεκτική «ανάκτηση της ελευθερίας μας».
Και συμπλήρωσε ότι το πιο δύσκολο όλη αυτήν την περίοδο δεν ήταν τόσο η αντιμετώπιση καθεαυτής της πανδημίας. Αλλά ότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί κάτι αφύσικο για την ανθρώπινη ιδιότητα: Το ότι η έμφυτη ανάγκη της για κοινωνικότητα άρχισε να αντιμετωπίζεται ως απειλή. Οπότε η προετοιμασία της συνάντησης με την ελευθερία θα γίνει μέσω τέχνης.
Εξήγησε επίσης ότι υπάρχουν δύο τρόποι να αντιμετωπίζει κανείς τα δημόσια κτίρια. Ως δεσμοφύλακας, να τα κρατάει σε ακινησία. Ή ως κάτι που έχει ανάγκη να έρθει σε επικοινωνία. Ο ίδιος θεωρεί πιο γόνιμο τον δεύτερο τρόπο τόσο για τους αρχαιολογικούς όσο και για τους διατηρητέους χώρους.
Τελευταία πήρε το λόγο η Ελίνα Κουντούρη που με πολύ εμπνευσμένο τρόπο έχει πραγματοποιήσει όλες τις μεγάλες δημόσιες εκθέσεις του ΝΕΟΝ.
Η Πύλη λειτουργεί συμβολικά ως σημείο μετάβασης από έναν κόσμο στον άλλον. Η πανδημία προκάλεσε το ρήγμα. Η επιστροφή στο παρελθόν ή η συγκάλυψη του ρήγματος δεν αποτελούν βιώσιμες επιλογές. Μόνο η κίνηση προς τα εμπρός μπορεί να φέρει τη σωτηρία. Κάτα κάποιο τρόπο επανέρχεται εκ νέου και το αρχέτυπο της πλατωνικής σπηλιάς…
Όπως έγραψε η συγγραφέας Αρουντάτι Ρόι στους FT: «Μπορούμε να επιλέξουμε να τη διασχίσουμε σέρνοντας πίσω μας τα κουφάρια από τις προκαταλήψεις και το μίσος μας, την πλεονεξία μας, τις τράπεζες δεδομένων και τις νεκρές ιδέες μας, τα νεκρά ποτάμια και τους μολυσμένους ουρανούς μας. Ή μπορούμε να τη διαβούμε ανάλαφρα, με λίγες αποσκευές, έτοιμοι να φανταστούμε έναν άλλο κόσμο».
Η έκθεση συμπίπτει συμβολικά και με τη χρονιά επετείου των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση του 1821, που αποτελεί τη μείζονα ευκαιρία διαπραγμάτευσης με το παρελθόν.
Η επιμελήτρια προέβη σε προφορική ξενάγηση στην έκθεση δίνοντας και το στίγμα για κάθε έργο από τους 59 καλλιτέχνες (ανάμεσά τους και σούπερ σταρ όπως ο σκηνοθέτης Στιβ ΜακΚουίν) που προέρχονται από 27 διαφορετικές χώρες. Και για τις νέες αναθέσεις έργων που δημιουργήθηκαν ειδικά για την Πύλη.
Εξέφρασε την ευγνωμοσύνη της για τη Βουλή υπενθυμίζοντας ότι «πάντα είμαστε φιλοξενούμενοι». Και επίσης τη βαθιά εκτίμησή της για τους καλλιτέχνες, την επιμονή και τις ανησυχίες τους. Εργάστηκαν επί ένα χρόνο σε αφύσικες συνθήκες και πολλές φορές μέσω ζουμ.
Αυτή τη φορά ωστόσο ξεπέρασε τον εαυτό της. Πρόκειται για έκθεση που πολλά μεγάλα ιδρύματα του εξωτερικού θα ήθελαν να φιλοξενήσουν. Η Ελλάδα δίνει το παράδειγμα. Πρωτόγνωρη αίσθηση. Πύλη στο καλύτερο μέλλον της.
Πληροφορίες:
Η έκθεση Portals/ Πύλη
στο πρώην Δημόσιο Καπνεργοστάσιο – Βιβλιοθήκη και Τυπογραφείο της Βουλής
11 Ιουνίου – 31 Δεκεμβρίου
Δωρεάν είσοδος κατόπιν ραντεβού