Είναι η γραφή πολυτέλεια; Η απάντηση σ’ ένα μουσείο

Αφιερωμένο στη γραφή, που δεν θα πάψει ποτέ να υπάρχει και που, άλλωστε, μέσω αυτής παρήχθη πολιτισμός, είναι το μουσείο που μόλις εγκαινίασε η διάσημη φίρμα ειδών πολυτελείας Montblanc στο Αμβούργο.

Κοντά στα κεντρικά της γραφεία, στο χώρο της υπάρχουσας μονάδας παραγωγής των προϊόντων της στα περίχωρα της πόλης, στην Αλτόνα, το εντυπωσιακό κτίριο μιλά για την ιστορία της εταιρείας, για την τέχνη και τη λογοτεχνία, με αναφορές σε μεγάλους συγγραφείς και καλλιτέχνες αλλά και για τους τρόπους κατασκευής των πολυπόθητων αντικειμένων της.

Ένας μεγαλοπρεπής χώρος 3.600 τ.μ. στον οποίο συνδυάζονται η δημιουργικότητα, η γραφή και η κληρονομιά του ονόματος. Σε εποχές που η τεχνολογία έχει αντικαταστήσει το στυλό – πόσο μάλλον την πένα- και το χαρτί, η επιμονή στις σταθερές αξίες οδηγεί σε νέες δημιουργίες.

Το Montblanc Haus, όπως ονομάζεται, οφείλει το σχεδιασμό του στον διάσημο, Ισπανό αρχιτέκτονα Νιέτο Σοβεχάνο με έδρα το Βερολίνο και τη Μαδρίτη, ο οποίος εμπνεύσθηκε τη δομή του κτιρίου από την συσκευασία των στυλό. Και εκτός από τους εκθεσιακούς χώρους περιλαμβάνει επίσης  αίθουσες εκδηλώσεων, μπουτίκ και καφέ.

Εδώ αναπτύσσεται η ιστορία της Montblanc, από την ίδρυσή της ως σήμερα, γίνεται αναφορά στους ανθρώπους της, που κατασκευάζουν τα όργανα γραφής αλλά και σ΄αυτούς, που τα χρησιμοποίησαν για να αφήσουν το στίγμα τους στον κόσμο ενώ προετοιμάζει για τις ιστορίες που δεν έχουν ακόμη γραφεί.

Πρόκειται για έναν χώρο που είναι αφιερωμένος σε όλες της πτυχές της γραφής: Στο Writing Atelier οι επισκέπτες μπορούν να παρακολουθήσουν μαθήματα καλλιγραφίας και δημιουργικής γραφής, ενώ η εταιρεία προσφέρει επίσης δωρεάν μαθήματα σε μειονεκτούντες νέους της περιοχής.

Κτίριο και εκθέματα

Περισσότερα από 400 όργανα γραφής εκτίθενται στο μουσείο ενώ στη μόνιμη συλλογή περιλαμβάνονται χειρόγραφα, μεταξύ άλλων του Έρνεστ Χεμινγουέι και της Φρίντα Γκάλο, όλες οι υπογραφές των Μπιτλς, ακόμη και του Τζάκι Τσαν ενώ παλαιότερο όλων είναι ένα χειρόγραφο του Βολταίρου από το 1770.

Ακόμη, πέντε πρωτότυπα χειρόγραφα κείμενα από δημιουργούς βραβευμένους με Νόμπελ εκτίθενται στην αυτόγραφη βιβλιοθήκη του. Και όλα αυτά μέσα από τις 167 βιτρίνες, τις 28 ψηφιακές οθόνες και τα επτά έπιπλα γραφείων.

Ο Νιέτο Σοβεχάνο σχεδίασε το κτίριο ως ένα γραμμικό, μαύρο συμπαγή όγκο 100 μέτρων, που θυμίζει τη θήκη στην οποία αποθηκεύονται τα στυλό ή οι πένες.

Πρόκειται για έναν κομψό, διαμήκη όγκο, τοποθετημένο μπροστά από τα υπάρχοντα κτίρια παραγωγής με αποτέλεσμα τη ριζική μεταμόρφωση της παρουσίας τους και εν τέλει την δημιουργία  ενός  νέου προσώπου για την Montblanc. Ο στόχος είναι να εκφράζει τόσο την απλότητα όσο και τη διαχρονικότητα, αξίες που είναι εγγενείς στη φίρμα.

 Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα η πρόσοψη από ανάγλυφο σκυρόδεμα αντηχεί τον ορεινό όγκο, που δίνει το όνομά του στην εταιρεία. Όπως μια θήκη, έτσι ένας απλός, εξωτερικός όγκος κρύβει μια εκλεπτυσμένη ακολουθία χώρων σε τρία επίπεδα, που συνδέονται μεταξύ τους με μια αίθουσα τριπλού ύψους με τρούλο.

Εισερχόμενος στο κτίριο πάντως, ο επισκέπτης αντικρίζει πρώτα ένα γλυπτό της καλλιτέχνιδας Γουέντι Αντρέ με έδρα το Παρίσι.

Η ιστορία

Για την ιστορία η εταιρεία δημιουργήθηκε το 1906 από έναν τραπεζίτη από το Αμβούργο  τον  Άλφρεντ Νεχέμιας και έναν μηχανικό από το Βερολίνο τον Όγκουστ Εμπερστάιν, που άρχισαν να παράγουν  απλές πένες.

Η επιχείρηση όμως, άλλαξε χέρια γρήγορα, παράγοντας ως πρώτο μοντέλο, το Rouge et Noir το 1909. Στη συνέχεια το 1910 ήρθε η πένα, που αργότερα θα έδινε στην εταιρεία το νέο της όνομα, Montblanc. Όσο για το λευκό, στυλιζαρισμένο εξάκτινο αστέρι που θυμίζει την γνωστή βουνοκορφή του Mont Blanc είναι ένα σύμβολο που υιοθετήθηκε το 1913. Ο αριθμός «4810» εξάλλου, που είναι το ύψος του βουνού επαναλαμβάνεται συχνά ως θέμα.

 Η εταιρεία είχε εξαγοραστεί από την Dunhill το 1977 ενώ σήμερα ανήκει στον όμιλο Richemont, που περιλαμβάνει μάρκες πολυτελείας.

Όσον αφορά το μουσείο «Η εμπειρία της επίσκεψης», όπως λέει ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Montblanc, Βίνσεντ Μονταλέσκοτ «δεν είναι αφιερωμένη μόνο σε όλες τις απίστευτες ιστορίες, που έχουν γραφτεί στην πάροδο του χρόνου, συμπεριλαμβανομένης της δικής μας, αλλά σε όλες τις σπουδαίες ιστορίες, που δεν έχουν γίνει ακόμη καθώς προσκαλούμε τους επισκέπτες μας να εμπνευστούν για να αφήσουν το στίγμα τους».

Διαβάστε επίσης:

Η νέα Εθνική Πινακοθήκη και το πρώτο της χρυσό βραβείο

Φεστιβάλ Καλαμάτας – Ωδή στην ομορφιά και την τέχνη του χορού