Η σκέψη ήταν να σχεδιαστεί ένα μικρό ξενοδοχείο σε μια δραματική τοποθεσία στην άκρη του ηφαιστείου της Σαντορίνης. Και το αποτέλεσμα είναι πραγματικά μοναδικό, με τη δραματική σχεδίασή του να παντρεύει την εγγενή ενέργεια του πελάτη, τις αρχιτεκτονικές παραδόσεις του νησιού και την ένταση της θέσης του ξενοδοχείου.

Η απότομη κλίση του σχετικά μικρού χώρου απαιτούσε καινοτόμες λύσεις στις προκλήσεις της κυκλοφορίας και της διάταξης, αλλά επέτρεπε επίσης την εντυπωσιακή θέα από κάθε στροφή.

Ένα αιχμηρό κανάλι γκρίζου ηφαιστειακού βράχου ανοίγει το δρόμο προς τα κάτω από την είσοδο  και το σημείο υποδοχής της κορυφής του τόπου, κάνοντας τον επισκέπτη να στραφεί από γωνιά σε γωνιά, κόβοντας μια μαλακή λευκή μάζα σε 3 ξεχωριστές και μοναδικές βίλες.

Οι βίλες είναι κομψές, συμπαγείς και δυναμικές, παίρνοντας μια γλυπτική μορφή όταν αντιπαρατίθενται στην άκρη της ευθείας του ηφαιστειακού μονοπατιού και των τοίχων συγκράτησης.

Παραδοσιακά, τα σπίτια σε τέτοια χωριά είναι μικρά, περιορισμένα και παραβλέπονται. Για να προσφερθεί μια εμπειρία υψηλού επιπέδου, η φιλοδοξία της ομάδας ήταν να δημιουργηθεί ένας χώρος για τους επισκέπτες και να τους διασφαλιστεί όσο το δυνατόν περισσότερη η προστασία της ιδιωτικής ζωής.

Η ανακαίνιση της αρχικής βίλας-σπηλιάς διατηρεί τη χαρακτηριστική της διάταξη, αποτελούμενη από τρεις αίθουσες που μετακινούνται διαδοχικά βαθύτερα μέσα στο βράχο.

Κυριολεκτικά χαραγμένες από το βουνό, οι καμπύλες των θολωτών οροφών, μαλακώνουν τις σκιές, αφαιρώντας αιχμηρές γραμμές και αναμειγνύοντας τες στο σκοτεινότερο χώρο προς το πίσω μέρος του σχεδίου.

Αυτή η βίλα βρίσκεται πάνω από τις 2 πρόσφατα κατασκευασμένες βίλες που χωρίζουν το γραμμικό της σχέδιο στο μισό, στοιβάζοντας το ένα πάνω στο άλλο, έτσι ώστε κάθε βίλα να διαθέτει ένα ανώτερο επίπεδο διαβίωσης και ένα χαμηλότερο χώρο κρεβατοκάμαρας.

Αυτή η διαρρύθμιση επιτρέπει στο φως και στη θέα να κυριαρχούν σε όλους τους χώρους, με κάθε βίλα να λαμβάνει το ηλιοβασίλεμα υπό γωνία από ένα μοναδικό σημείο, διατηρώντας την προστασία της ιδιωτικής ζωής των πελατών.

Η αρχιτεκτονική ομάδα εργάστηκε με το φυσικό ηφαιστειακό βράχο για να κοπούν οι διαδρομές μέσω του χώρου και να διατηρηθούν τα όριά του και με ξυλόκαρδο ξύλο και μαυρισμένο μέταλλο για να τονιστεί η δύναμη της φύσης μέσα στις βίλες.

Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν παράλληλα με αυτά οι απαλές καμπύλες της παραδοσιακής οροφής «Aspa» λευκού χρώματος πλύσης ασβεστίου και προστέθηκαν ελαφρύτερα πέτρινα φινιρίσματα και φυσικά ανοιχτόχρωμο ύφασμα για να δημιουργηθεί μια ισορροπημένη αίσθηση δροσιάς και ηρεμίας στο εσωτερικό των χώρων.

Η εμπειρία των επισκεπτών ολοκληρώνεται από μια σειρά από προσεκτικά χορογραφημένες αντιθέσεις – την ευρεία ανοιχτή έκθεση στον ήλιο και τη θέα ενάντια στο ψυχρό σκοτάδι του σπηλαίου. Το ξενοδοχείο είναι έντονο και περίπλοκο, αλλά με σαφήνεια και σχεδιασμένο με αυθεντικότητα.

ΠΗΓΗ: ΚΤΙΡΙΟ 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Τα χρώματα και η ελληνική αύρα στις δημιουργίες της Amaris Mykonian Art Stories

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Σχεδιασμός κατοικίας στο Φτέλι, στη Λέσβο