Το Αιγαίο πλημμυρίζει τη Βαλένθια

Το τελευταίο εστιατόριο – σουβλακερί του Θανάση Σκοπελίτη στην Ισπανία φέρει τη σχεδιαστική υπογραφή των εξαιρετικών Masquespacio και θέτει νέους κανόνες στο interior design.

Κύριος στόχος κάθε χώρου εστίασης είναι να προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία απόλαυσης, να διεγείρει τις αισθήσεις. Μιλώντας για την περίφημη ελληνική κουζίνα, όπως αυτή παρουσιάζεται συνήθως στο εξωτερικό, τα δεδομένα δεν αλλάζουν, αλλά γίνονται περίπλοκα. Ενίοτε, υπερβολικά περίπλοκα.

Το μείγμα από δωρικές στήλες, τοξωτά στοιχεία, τοίχους από γυψομάρμαρο με υφή και η χρωματική παλέτα του «τραγανού» μπλε-λευκού δίνει ξεκάθαρα το πλαίσιο για ένα τυπικό σχέδιο εμπνευσμένο από την Ελλάδα. Αλλά για τον τελευταίο χώρο (των συνολικά 100 τετραγωνικών) στο χαρτοφυλάκιο του εστιάτορα Θανάση Σκοπελίτη στη Βαλένθια (και μετά την επιτυχία των δύο προηγούμενων στη Μαδρίτη), το να κάνει απλώς χρήση των αναμενόμενων, δεν ήταν επιλογή.

Μαζί με την Ana Cañete, η οποία είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη επωνυμίας και προϊόντων, ήρθε σε επαφή με το αρχιτεκτονικό γραφείο Masquespacio, ένα από τα πιο γνωστά της Ισπανίας. Ζητούμενο ήταν η εμφάνιση και η αίσθηση του πρώτου εστιατορίου Egeo στη Βαλένθια, να προκαλεί, αναμειγνύοντας το κλασικό με το μοντέρνο, το αναμενόμενο με το μη αναμενόμενο.

«Όταν η Άνα και ο Θανάσης μας είπαν πως ήθελαν να ανοίξουν ένα Egeo στη Βαλένθια, ενθουσιαστήκαμε αμέσως με την ιδέα, γνωρίζοντας την επιτυχία που είχαν τα προηγούμενα δύο στη Μαδρίτη», λέει ο Christophe Penasse, ένας εκ των δύο ιδρυτών του Masquespacio.

Έχοντας αισθανθεί εδώ και καιρό μια «ιδιαίτερη σύνδεση» με την ιστορία της ελληνικής κουλτούρας και κουζίνας, ο Christophe και η συνεργάτιδά του, Ana Milena Hernández, λένε ότι η ευκαιρία να αναπτύξουν το νέο εστιατόριο ήταν οπωσδήποτε κάτι που ήθελαν να διαγράψουν από τη λίστα «to do» τους.

Στόχος του έργου επομένως ήταν ο σχεδιασμός του πρώτου εστιατορίου Egeo στη Βαλένθια, σεβόμενος την αναγνωρίσιμη ελληνική ταυτότητα των Egeo στη Μαδρίτη. Αλλά με χιούμορ και δυναμική.

Φυσικά, διατηρήθηκε η χρωματική παλέτα λευκού και μπλε, αν και σε μια προσπάθεια να φέρουν τον χώρο πιο κοντά στην Ελλάδα, προστέθηκε έντονα το στοιχείο του τσιμέντου.

Οι τοίχοι ενσωματώνουν όγκους με οργανικές φόρμες ως ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία του χώρου, προσπαθώντας να αναπαραστήσουν την ουσία της ελληνικής αρχιτεκτονικής.

Το πιο ξεχωριστό στοιχείο ωστόσο είναι η σειρά από κολόνες, σε φθαρμένη κατάσταση, βαμμένες μπλε.

Να σημειωθεί, πως η αναδημιουργία των στηλών έγινε με τρισδιάστατο εκτυπωτή – καθιστώντας τες ένα σύγχρονο στοιχείο παραγωγής με την τεχνολογία του 21ου αιώνα.

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό στοιχείο, η μπάρα παραγγελιών τοποθετήθηκε στη μέση του χώρου με στόχο να αναδημιουργήσει το πολυσύχναστο περιβάλλον στη μέση μιας ελληνικής αγοράς.