Ροκανίζοντας τον χρόνο του Global CEO της IWC Schaffhausen

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου επικού Goodwood Members’ Meeting, όπου εθιμοτυπικά η IWC είναι ο επίσημος timekeeper, είχαμε τη χαρά να συναντηθούμε και να συνομιλήσουμε με τον Christoph Grainger-Herr. Κυρίως, περί χρόνου και απολαύσεων.

Μετράει ήδη 7 χρόνια στο τιμόνι της IWC Schaffhausen (στον όμιλο Richemont) και παραμένει πανέτοιμος να απογειώσει τη διαρκώς αυξανόμενη σημασία της IWC για την τρέχουσα και τη μελλοντική γενιά αγοραστών ρολογιών (αντικαθιστώντας τον Georges Kern, ο οποίος βρίσκεται για αντίστοιχο χρονικό διάστημα στο τιμόνι της Breitling).

Θυμόμαστε μάλιστα τη στιγμή που ο Chris ανέβηκε στη σκηνή στο IWC Gala κατά τη διάρκεια του SIHH του 2017 για να παραλάβει κυριολεκτικά και μεταφορικά το μικρόφωνο -ως σκυτάλη- από τον Georges Kern. Ήταν απλά μαγικό.

Κατά τη διάρκεια του τελευταίου επικού Goodwood Members’ Meeting, όπου εθιμοτυπικά η IWC είναι ο επίσημος timekeeper, είχαμε τη χαρά να συναντηθούμε μαζί του για ακόμη μια φορά – και να διαπιστώσουμε εκ νέου τη σημασία που έχει το όραμα, η αποφασιστικότητα και το πείσμα για να είναι κανείς ο διάδοχος του Georges Kern – και να μεταμορφωθεί τελικά σε έναν από τους MVP της Haute Horlogerie σε παγκόσμιο επίπεδο σήμερα.

Εάν μια γυναίκα μπορούσε να επενδύσει μόνο σε ένα ρολόι, ποιο θα έπρεπε να είναι αυτό, κατά τη γνώμη σας;

Εξαρτάται πολύ από τον χαρακτήρα της, από το ποιος είσαι και τι θέλεις. Πιθανότατα θα επέλεγα ένα Portugieser ή ένα κλασικό Pilot, και μετά θα συνέχιζα να παίζω με αυτό, αλλάζοντας λουράκια και NATO Straps.

Περιγράψτε για εμάς τη γυναίκα που επιλέγει να φοράει ευλαβικά IWC.

Αν κοιτάξετε την πλειοψηφία των γυναικών πελατών μας, θα διαπιστώσετε ότι όλες έχουν έναν βασικό κοινό παρονομαστή: έχουν προ πολλού επιλέξει τη θέση τους. Διαφορετικές προσωπικότητες, διαφορετικού στυλ, αλλά όλες τους γνωρίζουν ακριβώς ποιες είναι, για τι είναι ικανές και τι ακριβώς θέλουν από τη ζωή.

Και αναπνέουν, κάπως, αυτή τη διαχρονική, συγκρατημένη κομψότητα σε ό,τι κι αν κάνουν. Δεν τους αρέσει σε καμία περίπτωση η επίδειξη (πλούτου ή ικανοτήτων, δεν έχει σημασία), ανήκουν στην quiet luxury. Δεν ακολουθούν τις τάσεις ποτέ, αν και τις γνωρίζουν, αντίθετα, διαμορφώνουν οι ίδιες τις τάσεις.

Καταλαβαίνετε γιατί επιμένω στις γυναίκες, ενώ μιλάμε για εθιμοτυπικά σχεδόν καθαρόαιμα, ανδρικά ρολόγια. Κάθε φορά που διαβάζουμε το περίφημο “Engineered for men”, κάτω από το logo, αυτόματα σκεφτόμαστε “ήρωες”, ως πρότυπο που προσδιορίζει το ήθος ενός αρχετυπικού ανδρός. Ωστόσο, το αργότερο σήμερα, γνωρίζουμε πολύ καλά πως και μια γυναίκα μπορεί να είναι “ήρωας”.

Απολύτως ορθό. Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Η ιδέα του άνδρα ως σχεδόν σούπερ ήρωα, πίσω από τις αρχικές καμπάνιες της εταιρίας, πίσω στη δεκαετία του ’80 ήταν ιδιοφυής.

Ήταν μια ελκυστική ιδέα, που μαγνήτιζε όπως συνέβη και με τον James Bond (για την Omega). Ήταν πολυμήχανος, εξαιρετικά κομψός, μιλούσε άπταιστα 5 ξένες γλώσσες, ταξίδευε συνεχώς στο εξωτερικό, μπορούσε εύκολα να χρησιμοποιήσει κάθε βαρύ μηχανισμό (να οδηγήσει κάθε μηχανοκίνητο, να χρησιμοποιήσει κάθε όπλο σα να γεννήθηκε με αυτό), ενώ παράλληλα ήταν και ενίοτε ταχυδακτυλουργός σε όρους διπλωματίας. Σκεφτείτε το και κοιτάξτε γύρω μας.

Πολλοί άνδρες και γυναίκες κατέχουν όλες αυτές τις ικανότητες στις μέρες μας. Ως μέρος της ζωής τους, ως μέρος της ρουτίνας τους. Δεν είναι διάσημοι πράκτορες, ούτε ήρωες κόμιξ, αλλά επαγγελματίες που ξέρουν τι θέλουν από τη ζωή και εργάζονται σκληρά για να το αποκτήσουν. Αυτοί και αυτές είναι ήδη ήρωες. Και αν θέλουμε να είμαστε απολύτως ειλικρινείς, κανένας μυστικός πράκτορας δεν θα μπορούσε ποτέ να ξεπεράσει μια γυναίκα επιχειρηματία, που είναι επιπλέον ζογκλέρ, προσπαθώντας να ισορροπήσει όλα τα παραπάνω με τη μητρότητα.

Στην προσπάθεια μας να είμαστε ήρωες, χάνουμε κάτι από τη ζωή μας; Λείπει κάτι;

Ο χρόνος. Χρόνος για εμάς και αυτούς που αγαπάμε περισσότερο. Ζούμε σε μια ψηφιακή εποχή, όπου τα πάντα καταγράφονται, κάθε βήμα είναι επίσης ένα story στο Instagram. Το σκέφτομαι αρκετά συχνά τελευταία.

Πριν λίγες μέρες, ο γιος μου, μου είπε «Μπαμπά, είσαι συνέχεια και πάντα με το κινητό σου στο χέρι». Με συγκλόνισε εκείνη τη στιγμή, γιατί μέχρι τότε δεν ήταν αυτή η αντίληψη που είχα από τον εαυτό μου. Έτσι, αυτό που έχει σημασία στο τέλος της ημέρας είναι πόσο χρόνο αφιερώσαμε, εκτός εργασίας – υπέρ ημών.

Οι συζητήσεις που είχαμε. Οι σχέσεις που έχουν σημασία για εμάς. Χρειαζόμαστε λοιπόν μια ψηφιακή αποτοξίνωση τακτικά. Για να εξισορροπηθούν τα πάντα. Να μπούμε σε stealth mode και να καθίσουμε γύρω από το τραπέζι, στη βεράντα ή μπροστά στο τζάκι με την οικογένειά μας, να πάμε για τρέξιμο ή μια βόλτα, να καθίσουμε ήσυχα και να σκεφτούμε. Λοιπόν, αυτή είναι η νέα πολυτέλεια.

Περιγράψτε την IWC με μόλις τρεις λέξεις.

Διαχρονική, κομψή, engineered.

Περιγράψτε τον Georges Kern με μόλις τρεις λέξεις.

Ένας μεγάλος μέντορας.

Πόσο δύσκολο ήταν να ακολουθήσετε στα χνάρια του στην αρχή;

Αυτή ήταν ομολογουμένως η πρόκληση στην αρχή, ναι. Αλλά αν έχετε συνεργαστεί στενά με κάποιον, μοιράζεστε τις ιδέες του και τα αισθητικά του οράματα, επομένως, η υλοποίηση διευκολύνεται ακριβώς επειδή όλα μοιάζουν πολύ φυσικά.

Ποιο ήταν το πρώτο δικό σας ρολόι;

Ήταν ένα IWC Aquatimer Chronograph του 2004, σε stainless steel, black dial. Το απόλυτο αθλητικό ρολόι, νομίζω, αν και δεν υπήρξα δύτης ποτέ – το δοκίμασα μια φορά, αλλά τα αυτιά μου είχαν διαφορετική γνώμη, δεν το πήραν καλά.

Το υπόβαθρό μου ήταν και παραμένει στο (military) σκι. Και εξακολουθώ να φοράω αυτό το κορυφαίο ρολόι σε αθλήματα δράσης.

@mononews.gr #IWC #iwcschaffhausen #watches #luxurywatches #design #fy #fyp ♬ Deep background music(1066103) – Art Music Style

Και ποιο είναι το αγαπημένο σας IWC; Αυτό που ξεχωρίζετε;

Δύσκολο να επιλέξω, κυρίως επειδή συνέχεια αλλάζω γνώμη. Φοράω συχνά το Portofino Handwound Monopusher και το Portofino Chronograph. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως είναι τα αγαπημένα μου. Κυρίως, επειδή συνεχίζω να είμαι ερωτευμένος με το Portugieser και τα Big Pilots.

Δεδομένης της σχέσης της εταιρίας με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό, ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο τετράτροχο;

Η Mercedes Benz AMG CLK Black Series του 2006. Εξαιρετικά ισχυρό και ταυτόχρονα με εγκρατή χαρακτήρα, κομψό και εκλεπτυσμένο. Ανήκει πλέον στην κατηγορία των κλασικών.

Τι είδους οδηγός είστε, αλήθεια;

Μην κάνετε ποτέ αυτή την ερώτηση στη σύζυγό μου, σας παρακαλώ (γέλια). Δε νομίζω ότι είμαι ιδιαίτερα καλός οδηγός, για να είμαι ειλικρινής. Δεν είμαι αρκετά ταλαντούχος για να οδηγώ τα δυνατά αυτοκίνητα που αγαπώ. Λατρεύω την ταχύτητα, αλλά πάντα οδηγώ προσεκτικά και απολύτως εντός των νομίμων ορίων.

Όταν είδα τον David Coulthard να οδηγεί χθες, από το κάθισμα του συνοδηγού, σκέφτηκα μέσα μου, εντάξει, είσαι απλώς ένας μέσος οδηγός, Chris. Οποιαδήποτε προσπάθεια να μοιάσεις στον κύριο καθισμένο δίπλα σου είναι ύβρις.

Σε θέματα προσωπικού στιλ, ονομάστε τα τρία αντικείμενα με τα οποία έχετε πάθος.

Κοστούμια, χειροποίητα υποδήματα, ρολόγια. Το ένα χρειάζεται το άλλο, μαζί βγάζουν μια συνολική εικόνα, και νόημα.

Όταν οι ρυθμοί στη δουλειά είναι φρενήρεις, πως χαλαρώνετε;

Καθισμένος με την οικογένειά μου στον καναπέ, με ένα ποτήρι (ή και δύο) κρασί.

Αγαπημένη αμαρτία;

Υπάρχει ένα συγκεκριμένο πιάτο, Αυστριακής προέλευσης που αγαπάμε πολύ στη Γερμανία (εγώ περισσότερο από όλους, προφανέστατα), και ονομάζεται Kaiserschmarn. Και το παγωτό γιαούρτι. Αλλά είναι αμαρτία κάτι που απολαμβάνεις;

Συμφωνώ μαζί σας. Δεν είναι αμαρτία η απόλαυση. Στα ίδια όμως ενοχικά πλαίσια κινείται και η πολυτέλεια, ως όρος. Τι σημαίνει όμως “πολυτέλεια” για εσάς;

Αυτή είναι μια από τις πιο εύκολες και ταυτόχρονα πιο δύσκολες ερωτήσεις που μου έκαναν ποτέ. Η πολυτέλεια, αρχικά, είναι μια εξαιρετικά προσωπική υπόθεση.

Και δε νομίζω ότι έχει αλλάξει ριζικά τόσο πολύ με τα χρόνια και τις δεκαετίες – όταν πρόκειται για τις λεπτομέρειες που την ξεχωρίζουν- τα απολύτως κορυφαία υλικά κατασκευής, για παράδειγμα. Συνηθίσαμε να αναφέρεται σε αντικείμενα πόθου, μη αναγκαία, αλλά απολύτως επιθυμητά.

Αλλά η απόλυτη (ή η τελευταία, αν προτιμάτε) πολυτέλεια, με την έννοια αυτού που χρειάζεσαι και δεν μπορείς να έχεις με οποιοδήποτε κόστος και αν μπορείς να προσφέρεις ως αντίτιμο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, εξακολουθεί να είναι ο χρόνος.

Να κάνεις τα πράγματα που αγαπάς περισσότερο, αυτά που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία. Και μετριέται στο χρόνο. Για μένα, είναι οι στιγμές που καταφέρνω να κάνω αυτά που αγαπώ περισσότερο, η καθημερινή μου δουλειά, η ρουτίνα μου.

Και όταν επιστρέφω σπίτι και είναι ώρα να σβήσω, η οικογένειά μου δίπλα μου. Με τη λογική πως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτά, αποτελούν για μένα την ύψιστη πολυτέλεια. Και με κάνουν να νιώθω ένας πολύ τυχερός άνθρωπος.

Όταν ήσασταν πιτσιρίκος, τι ονειρευόσασταν να γίνετε μεγαλώνοντας;

Αρχικά; (Γέλια) Πέρασα όλη μου την παιδική και εφηβική ηλικία σχεδιάζοντας, μιλάμε για τόνους σχεδίων. Με ενδιέφερε η σκηνογραφία κινηματογραφικών ταινιών. Δημιουργώντας περιβάλλοντα, ατμόσφαιρες και χώρους που παρασύρουν τους ανθρώπους σε έναν ονειρεμένο κόσμο.

Το αστείο είναι πως σήμερα, από τη θέση που έχω στην IWC Schaffhausen, πολύ συχνά το κάνω για διάφορες εκδηλώσεις παρουσίασης που διοργανώνουμε. Και νιώθω την ίδια χαρά κάθε φορά.

Σε εντελώς sci-fi επίπεδο, εάν διοργανώνατε ένα εξαιρετικά exquisite private δείπνο απόψε και μπορούσατε να προσκαλέσετε μόλις 4 ανθρώπους, από οποιαδήποτε εποχή, ποιοι θα ήταν αυτοί; (Με δεδομένο πως η Ανάσταση δεν θα ήταν τεχνικό ζήτημα για αυτό το ένα βράδυ).

John F. Kennedy, Richard von Weizsäcker, Winston Churchill, και Michelle Obama (πεθαίνω να συζητήσω μαζί της έστω μια φορά).

Αυτό συμπαρασέρνει την επόμενη ερώτηση – κάτι που δεν πίστευα πως θα έπρεπε να κάνω. Είναι κάτι που σας ενδιαφέρει η πολιτική;

Με κίνδυνο να ακουστώ υπερόπτης ή να μπω σε χωράφια φιλοσοφικά, στα οποία πραγματικά δεν έχω καμία θέση, στο τέλος της ημέρας, όλα είναι πολιτική.

Ως Διευθύνων Σύμβουλος ενός luxury brand, δημιουργώ με την ομάδα μου ένα σύστημα αξιών που οι άνθρωποι οικειοποιούνται μέσω της αγοράς του εκάστοτε αντικειμένου. Και το σύστημα αξιών ενός κράτους, μιας εκκλησίας ή ενός luxury brand δεν είναι ουσιαστικά τόσο διαφορετικά.

Ένας ηγέτης, όπως ο JFK ή ο Churchill, εμπνέει, πείθει δημιουργώντας ένα σύνολο αξιών που επιλέγουν να ακολουθήσουν και να στηρίξουν οι πολίτες. Και αυτά τα συστήματα λειτουργούν με παρόμοιους τρόπους, κάτι που είναι εξαιρετικά εμπνευσμένο.