Το Imperfecto βρίσκεται στην Ουάσινγκτον και είναι ο καρπός της συνεργασίας του σεφ Enrique Limardo με τον Ezequiel Vázquez-Ger, για να δημιουργήσουν ένα μέρος όπου θα συνδυάζονται οι γεύσεις της Ελλάδας με αυτές της Λατινικής Αμερικής.

Η φιλοσοφία του, τόσο πίσω από τον σχεδιασμό, όσο και πίσω από το ίδιο το όνομα του, δεν είναι παρά η συνεχής αναζήτηση της τελειότητας, όπως ορίζεται από τον Αριστοτέλη –  που όμως δεν επιτυγχάνεται πραγματικά ποτέ.

1

Ο φωτογράφος και καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Κορδάκης δάνεισε το βλέμμα του σε αυτό το πολλά υποσχόμενο έργο που σχεδιάστηκε από το ελληνο-σουηδικό αρχιτεκτονικό στούντιο OOAK.

Δεν είναι περίεργο πώς το Imperfecto επηρεάζεται ανοιχτά από τα μεσογειακά αρχέτυπα. Βασιζόμενο στη χαρακτηριστική χρωματική παλέτα του λευκού και του μαύρου, με στίγματα σε αποχρώσεις του μπλε και με ζεστές ξύλινες και χειροποίητες πινελιές από τερακότα, το εστιατόριο 98 θέσεων χωρίζεται σε τρία μέρη: The Bar, The Chef’s Table και The Main Dining Room – το καθένα προσφέρει τη δική του καθορισμένη ενέργεια γεμάτη αντιθέσεις.

Ένα σκηνικό, εμπνευσμένο από την αισθητική όγκου ενός… λατομείου μαρμάρου, διασυνδέει κάθε χώρο. Αυτός είναι στην πραγματικότητα ένας τοίχος, αρθρωμένος με πολλαπλές υφές σε διάφορες αποχρώσεις του λευκού -αδύνατο και τραχύ, γυαλιστερό και ματ, που αντανακλούν το φως με διαφορετικούς τρόπους- μετατρέποντας το σε ένα σχεδόν ζωντανό έργο τέχνης, πλούσιο σε σημασία και συνειρμούς.

Κομψά δερμάτινα σιλό δείπνου επενδύουν τον πίσω τοίχο, με θόλους και στρογγυλά τραπέζια που δημιουργούν μια αίσθηση λοβού. Πάνω από την κύρια τραπεζαρία, γυάλινες λάμπες που έχουν σχεδιαστεί από τον Σουηδό καλλιτέχνη Simon Klenell προσφέρουν ζεστό φωτισμό, προσομοιώνοντας την άνεση του ήλιου πάνω από το Αιγαίο. Έπιπλα σχεδιασμένα κατά παραγγελία από την OOAK Architects δημιουργούν τη ραχοκοκαλιά του DNA του εστιατορίου.

Καθώς η πρώτη εντύπωση μετράει περισσότερο, ένα προσαρμοσμένο γραφείο υποδοχής από ξύλο burl σε συνδυασμό με χειροποίητα έργα τέχνης από κεραμικά πλακάκια της Μελίνας Ξενάκη κοσμούν τον χώρο.

Το μπαρ διαθέτει καμάρες με ειδικά σχεδιασμένο φωτισμό από το Orbium light studio και μια τοιχογραφία / φωτογραφία ενός ελληνικού λατομείου, τραβηγμένη από τον εμπνευστή του έργου, Γιώργο Κορδάκη.

Οι αρχιτέκτονες της OOAK χρησιμοποίησαν ελληνικά και ιταλικά μάρμαρα, καθώς και ορείχαλκο και ξύλο από διάφορα μέρη του κόσμου, δημιουργώντας αντίθετες υφές σε όλο το χώρο.

Αυτή η συνένωση φυσικών υλικών και τολμηρών σχημάτων αναδεικνύει την αδιαμφισβήτητη ταυτότητα του χώρου: μια σύγχρονη, αλλά σχεδόν κλασική γαστρονομική εμπειρία, της οποίας η ατέλεια πηγάζει από τη (σχεδόν) θεϊκή σύνθεση φαινομενικά εντελώς ασυμβίβαστων στοιχείων, κόσμων και αισθητικών ταυτοτήτων.

//

Interior design: OOAK architects, https://www.ooakarchitects.com

Team: Joan Annerhed, Maria Papafigou, Julia Moore, Orestis Nikolaidis, Christine Tam

Art director: Yiorgos Kordakis, https://yiorgoskordakis.com

Lighting design: Orbium light

Structural design: Tadjer Cohen Edelson Associates Inc.

Kitchen Design: Tsiolis Design

Photography by Yorgos Eftymiadis & Jeniffer Chase

Διαβάστε επίσης:

Ένας αιώνας αστικής κομψότητας

Re-tire στο κέντρο της Αθήνας: Ένα διαμέρισμα του ’60 μεταμορφώνεται σε σύγχρονο ρετιρέ