Το έργο αφορούσε στην ανακατασκευή ενός υφιστάμενου ξενοδοχείου σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις σχεδιασμού και φιλοξενίας. Η περίπλοκη δομή του αρχικού κτιρίου είχε ως αποτέλεσμα τις συνεχείς επεκτάσεις κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας. Το κτίριο περιελάμβανε δυο συνδεδεμένες πτέρυγες με κατακόρυφη ανάπτυξη των όγκων, επάνω σε ένα ιδιαίτερα επικλινές τοπίο.

Το ξενοδοχείο λειτουργούσε με 36 μικρά δωμάτια, πολλά από τα οποία είχαν ελλείψεις φυσικού φωτισμού και αερισμού και μειονεκτούσαν στη διαρρύθμιση και την ιδιωτικότητα που πρόσφεραν. Οι βασικοί κοινόχρηστοι χώροι ήταν μοιρασμένοι σε δυο επίπεδα, με την υποδοχή απομονωμένη στην είσοδο και την εστίαση με την πισίνα στο τρίτο επίπεδο. Η κυκλοφορία ερχόταν σε σύγκρουση με την ιδιωτικότητα των δωματίων και δεν υπήρχε σαφής διάκριση μεταξύ κυκλοφορίας πελατών και εξυπηρέτησης.

Το νέο πρόγραμμα απαιτούσε τον επαναπροσδιορισμό της εμπειρίας φιλοξενίας, μέσω της μεγιστοποίησης της θέας προς τη θάλασσα και των έντονα διαφοροποιημένων χώρων.

Μέσω της αναδιαρρύθμισης των ενδιάμεσων κοινόχρηστων χώρων επεκτάθηκε ο ιδιωτικός χώρος των δωματίων προς τα έξω. Χώροι ηλιοθεραπείας με μικρές πισίνες υδρομασάζ κατασκευάστηκαν στις περισσότερες νέες βεράντες. Η νοητή προέκταση των δωματίων επέτρεψε την αλλαγή των εσωτερικών χώρων, εξασφαλίζοντας πιο άνετα λουτρά, με άνοιγμα προς το δωμάτιο και συχνά με θέα προς τη θάλασσα.

Παράλληλα, η ελαχιστοποίηση των κενών ενδιάμεσων χώρων ενδυνάμωσε την κυκλοφορία και την παρουσία των κοινόχρηστων χώρων στο επίπεδο της εισόδου και του εστιατορίου. Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στο τρίτο επίπεδο, που λειτουργεί πλέον ως πυρήνας διημέρευσης. Οι χώροι της πισίνας και του εστιατορίου παρέμειναν στις αρχικές τους θέσεις και κάποιες χωροταξικές αλλαγές βελτιστοποίησαν τις καθημερινές τους λειτουργίες. Το μέγεθος της πισίνας μειώθηκε ώστε να μεγαλώσει ο χώρος ηλιοθεραπείας. Προστέθηκε ένα κλιμακοστάσιο το οποίο ενώνει το καθιστικό και τη βεράντα του 4ου όροφου με το επίπεδο της πισίνας, κίνηση που δημιούργησε μία ενδιαφέρουσα επέκταση με την πλήρη αλλαγή του εστιατορίου, την επέκταση του εξωτερικού χώρου της πισίνας και τη σύνδεσή του με ένα νέο καθιστικό στο τέταρτο επίπεδο.

Σημαντικές αλλαγές έγιναν και στο επίπεδο της εισόδου με τη μεταφορά της υποδοχής σε άμεση γειτνίαση με την αυλή υποδοχής και τη δημιουργία ενός μικρού χώρου υδροθεραπείας – spa και ενός χώρου επαγγελματικών εκδηλώσεων. Οι νέες χρήσεις και η διαρρύθμισή τους ενίσχυσαν το δημόσιο χαρακτήρα της υποδοχής δίνοντας μια αίσθηση άνεσης.

H επιτυχημένη δημιουργία μιας νέας ταυτότητας για το ξενοδοχείο είναι αποτέλεσμα τόσο της προσεκτικής ανακαίνισης των δωματίων όσο και της νέας εμπειρίας, που προσφέρουν οι κοινόχρηστοι χώροι του.

Η συνολική μελέτη βραβεύτηκε το 2007 με το βραβείο European Hotel Design of the Year.

Στοιχεία έργου:

Aρχιτεκτονική μελέτη: Διονύσης Ζαχαριάς, Αλεξάνδρα Στράτου
Στατική μελέτη: Μάνος Κυριαζής
H/M μελέτη: ΑΜΤΕΚ / Γιώργος Αλεξόπουλος
Eπίβλεψη: Focal Project Managers
Συνεργάτες: Διακόσμηση – εξοπλισμός: Divercity, γραφιστικά: WeDesign
Διαχείριση έργου: Κίχλη ξενοδοχειακές επιχειρήσεις
Tεχνική εταιρεία κατασκευής: ECC s.a. / Γ. Τσικούρας
Tοποθεσία: Άγιος Στέφανος, Μύκονος
Συνολικό εμβαδόν οικοπέδου: 1.605,00 m²
Συνολικό εμβαδόν κτιρίου: 1.075,78 m²
Xρόνος μελέτης: 2006
Xρόνος κατασκευής: Οκτώβριος 2006 – Απρίλιος 2007
Φωτογραφίες: Cathy Cunliffe, Λουίζα Νικολαΐδου

Πηγή: ktirio.gr