ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Σχεδόν κάθε σύγχρονος αρχιτέκτονας έχει επενδύσει πολύ χρόνο, προσπαθώντας να μεταφράσει τη μοντερνιστική έννοια της ελεύθερης κάτοψης στη σύγχρονη εποχή. Συχνά η επίλυση βρίσκεται σε αρχιτεκτονικές γλώσσες, οι οποίες καταφέρνουν να διατηρήσουν τα οφέλη του ανοιχτού ενιαίου διαμπερούς χώρου, ενώ ταυτόχρονα, διαχειρίζονται ευρηματικά τα μειονεκτήματα ενος τέτοιου χώρου, όπως είναι η έλλειψη της ιδιωτικότητας και η οπτικό-ακουστική απομόνωση.
Στην κατοικία στην Πάρο, οι αρχιτέκτονες, επιτυγχάνουν μια τέτοια ισορροπία. Με χωρική παράθεση των λειτουργιών, της μιας δίπλα στην άλλη, και την αφαίρεση του στοιχείου του τοίχου προς το διάδρομο που τους συνδέει, καταφέρνουν να συνδυάσουν τη λογική μιας συμβατικής κάτοψης, που υπαγορεύει μικρότερους απομονωμένους χώρους, με χώρους που ανήκουν σε μια αρχιτεκτονική λογική μιας ενιαίας ανοιχτής κάτοψης.
Αυτός ο ευρύς άξονας κυκλοφορίας, ο οποίος διαφορετικά δεν θα ηταν εκμεταλλεύσιμος ως ζωτικός χώρος, είναι ο ανοιχτός χώρος που συνδέει τα πάντα και προσφέρει μια αίσθηση διαφάνειας. Από την άλλη πλευρά αυτού του διαδρόμου, τα “δωμάτια” που στεγάζουν τις λειτουργίες, επωφελούνται από μια αίσθηση ανεξαρτησίας, ιδιωτικότητας και “cocooning”.
Στοιχεία έργου:
Αρχιτεκτονική μελέτη: Δημήτριος Τσίγκος – Omniview
Διαχείριση έργου: Omniview
Χρόνος κατασκευής: 2014
Φωτογραφίες: Σπύρος Νιφλής
Περιφέρεια: Νότιο Αιγαίο
Πηγή: ktirio.gr