ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
Ο κ. Βασιλάκης, ο οποίος μίλησε σε πάνελ που οργάνωσε η Endeavor Greece με θέμα «Διοίκηση επιχειρήσεων σε ταραγμένους καιρούς», αναφέρθηκε στο πώς βίωσε την όλη εμπειρία της καθήλωσης των αεροσκαφών αλλά και για το μέλλον της αεροπορικής.
Σύμφωνα με τον κ. Βασιλάκη, ο βασικός στόχος αυτό το διάστημα είναι να διασφαλίσει η Aegean ότι θα είναι παρούσα και την επόμενη μέρα.
«Αυτό που κάνουμε αυτή την στιγμή είναι ότι δουλεύουμε για να επεκτείνουμε το διάστημα στο οποίο μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε χωρίς να έχουμε ουσιαστική ζήτηση. Για εμάς είναι ένας επαναπροσδιορισμός των πάντων με όσο το δυνατόν καλύτερη διαχείριση και επιλογή απέναντι στο να μην προδώσεις πράγματα τα οποία θα σου κοστίσουν στο μέλλον καταλυτικά.
Να μην προδώσεις τις σχέσεις σου με τους εργαζόμενους, να μην προδώσεις ιδιαίτερα τις σχέσεις σου με τους πελάτες, να μην προδώσεις ασύμμετρα τις σχέσεις σου με τους προμηθευτές», τόνισε.
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις με το κράτος, ανέφερε ότι η Aegean, αν υπάρχει κάτι για το οποίο είναι υπερήφανη, είναι που κατάφερε να απαλλάξει την Ελλάδα από μία εταιρεία (Olympic AIR) που της κόστιζε πάρα πολλά για πάρα πολλά χρόνια και ότι στη θέση της δημιουργήθηκε μία εταιρεία που προσέφερε πολλά στον Έλληνα για πάρα πολλά χρόνια και θα του προσφέρει επίσης για πάρα πολλά χρόνια.
«Σήμερα όμως η καταστροφή έχει πάρα πολύ μεγάλο κόστος με αποτέλεσμα όλες οι αεροπορικές είτε να ζητούν είτε να δέχονται βοήθεια από τα κράτη. Υπάρχουν ευρωπαϊκοί κανόνες αλλά υπάρχουν και οι δυνατότητες που μπορεί να παράσχει ένα κράτος. Οι κανόνες μπορεί να είναι ίδιοι για όλους, όχι όμως οι δυνατότητες. Για παράδειγμα, τα κράτη δεν έχουν όλα τις ίδιες δυνατότητες για το πώς θα επιδοτήσουν την ανεργία των εργαζομένων που θα μείνουν χωρίς δουλειά εξαιτίας της κρίσης ή για το πώς θα βοηθηθούν οι αεροπορικές του εκάστοτε κράτους.
Η δυσκολία για την Ελλάδα, στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κανόνων, είναι να συγκεράσει τις δικές της δυνατότητες και να μπορέσει ως κοινωνία και ως επιχειρήσεις να ανταγωνιστεί πολύ πιο εύρωστες ευρωπαϊκές χώρες. Και αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο», σημείωσε.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στην μεγάλη εικόνα για το μέλλον, ο κ. Βασιλάκης θεωρεί ότι θα μείνουν λιγότερες αεροπορικές και θα είναι αυτές που θα έχουν πολύ πιο καλά διαμορφωμένο το επίπεδο κόστους τους, ενώ εξέφρασε την ελπίδα η παρέμβαση των κρατών να μην επηρεάσει αρνητικά τον ανταγωνισμό μεταξύ των αεροπορικών.
Παράλληλα, δεν έκρυψε την ανησυχία του για πιθανό πλήγμα στον τομέα του επαγγελματικού ταξιδιού λόγω των τεχνολογιών που αναπτύσσονται αυτό το διάστημα, όπως είναι οι video conference, που δύναται να υποκαταστήσουν την ανάγκη για συναντήσεις δια ζώσης.
Απολογισμός
Ο κ. Βασιλάκης παραδέχτηκε ότι παρόλο ότι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν το υγειονομικό θέμα, υποεκτίμησαν το μέγεθος του προβλήματος από οικονομικής άποψης, σημειώνοντας ότι η σημερινή κατάσταση πιθανόν να αλλάξει το τοπίο στις αερομεταφορές.
Σε ό,τι αφορά τους εργαζόμενους σημείωσε ότι είναι μονόδρομος η μείωση του προσωπικού καθώς δεν υπάρχει -και δεν θα υπάρξει για αρκετό μεγάλο διάστημα- ικανοποιητικό πτητικό έργο.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις του κ. Βασιλάκη:
“Από τις 25 Φεβρουαρίου που είχαμε το outbreak στην Ιταλία ήμασταν σε κατάσταση συναγερμού καθώς αρχίσαμε να ψαχνόμαστε μαζί με τον ΕΟΔΥ για τυχόν κρούσματα στα αεροπλάνα, να κατεβαίνουν πληρώματα σε καραντίνα, γιατί ενδεχομένως ήταν μέσα σε αεροπλάνα τα οποία είχαν επιβάτες που πιθανόν να ήταν φορείς του ιού, να αλλάζουμε διαδικασίες για τον καθαρισμό και να αλλάζουμε διαδικασίες για το service.
Πριν ακόμη η Ελλάδα φθάσει στο γρήγορο lockdown, εμείς ήδη είχαμε επηρεαστεί λειτουργικά και σε επίπεδο ρίσκου για την υγεία του προσωπικού μας και των επιβατών μας και μέσα σε αυτό το πλαίσιο αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε ότι θα υπάρχει ένα πιο έντονο οικονομικό πρόβλημα.
Λειτουργούμε με το 0,05% των εσόδων μας
Ο πρώτος μήνας, από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τα τέλη Μαρτίου, πέρασε από μία διαδικασία ισορροπίας μεταξύ της προσπάθειας να λειτουργήσουμε με ασφάλεια χωρίς να προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε καλά καλά το επερχόμενο οικονομικό κόστος. (…) Υπό κανονικές συνθήκες επιχειρηματικά εξετάζουμε αν θα πάμε 20% αριστερά ή 20% δεξιά και ξαφνικά σε έναν μήνα πήγαμε από το ρετιρέ στο υπόγειο.
Σήμερα η εταιρεία μπορεί να λειτουργεί, αλλά ουσιαστικά είναι σαν να έχει κλείσει καθώς έχουμε το 0,05% των εσόδων μας ανά ημέρα.
Δεν θα ντραπώ να πω ότι έκανα λάθος τόσο εγώ όσο και Διευθύνων Σύμβουλος μας, καταλάβαμε ότι έχουμε να κάνουμε με ένα σοβαρό πρόβλημα αλλά δεν καταλάβαμε το βάθος και την διάρκεια του.
Λάθος όχι σε θέματα υγείας, όπου πήραμε όλα τα σωστά μέτρα και τελικά είχαμε μόνο ένα κρούσμα στα πληρώματα μας, και αυτό χωρίς συμπτώματα, αλλά λάθος σε αφορά τις εκτιμήσεις της ταχύτητας επανάκαμψης.
Νομίζαμε αρχικά για ένα μήνα, μετά για δύο μήνες και τώρα δυστυχώς μιλάμε για τουλάχιστον έξι. Παράλληλα είχαμε και την λανθασμένη εντύπωση ότι τα ταμειακά μας αποθέματα είναι τόσα πολλά που δεν θα μπορέσουμε να έχουμε οικονομικό πρόβλημα σε το χρονικό διάστημα που το είχαμε προσδιορίσει.
Ελπίζουμε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα υποστήριξης από το κράτος
Μπορεί οι άλλες επιχειρήσεις να μπαίνουν στην φάση “επιστροφή στην κανονικότητα” όμως αυτό δεν ισχύει για εμάς. Εμείς γνωρίζουμε ότι για να βρεθούμε σαν κλάδος στα επίπεδα που βρισκόμασταν πριν την υγειονομική κρίση θα περάσουν 2 – 3 χρόνια άρα δυστυχώς είναι μονόδρομος η μείωση του κόσμου που απασχολούμε.
Η άμεση δυσκολία που θα έχουμε είναι η επιλογή, ο τρόπος και ο χρόνος που θα πρέπει να γίνει αυτή η ενέργεια. Όταν δεν έχεις παραγωγή για κάποιους μήνες και δεν έχεις και εικόνα πόσο θα κρατήσει, μπορεί να ακούγεται σκληρό, αλλά δεν έχεις επιλογές.
Ελπίζουμε να υπάρξει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα υποστήριξης από το κράτος που να μπορέσει να μας βοηθήσει και εμάς που είμαστε τόσο πολύ πληττόμενοι να διατηρήσουμε περισσότερο κόσμο ή να τους δίνουμε κάτι περισσότερο από αυτό που μπορούμε.
Σήμερα, στην Aegean εργάζονται περίπου 700 άτομα από τα οποία, σύμφωνα με τον κ. Βασιλάκη, οι μισοί απασχολούνται στα call center για να εξυπηρετήσουν τις ακυρωμένες κρατήσεις και οι άλλοι μισοί ως προσωπικό ασφαλείας στις πτήσεις επαναπατρισμού, στις υποχρεωτικές στο εσωτερικό που έχει ζητήσει το κράτος και αυτές που πραγματοποιεί σε Κίνα και Ινδία για την μεταφορά ιατρικού υλικού.