Το επενδυτικό ενδιαφέρον για την Creta Farms είναι δεδομένο.

Η κρητική αλλαντοβιομηχανία αποτελεί ένα δυνατό brand, με ευρεία απήχηση στους καταναλωτές και ηγετικά μερίδια -μέχρι πρότινος- στην ελληνική αγορά.

Χθες μάλιστα, η διοίκησή της ανακοίνωσε πως τουλάχιστον επτά επενδυτικά σχήματα από την Ελλάδα και το εξωτερικό εξέφρασαν και γραπτώς ενδιαφέρον για να συμμετάσχουν στη διαγωνιστική διαδικασία.

Ωστόσο, παράγοντες της αγοράς που έχουν γνώσει του θέματος επισημαίνουν πως το ενδιαφέρον από μόνο του δεν σημαίνει τίποτα, εάν δεν μετουσιωθεί σε δεσμευτική προσφορά.

«Αυτό που μετράει δεν είναι πόσοι θα πάρουν τον ενημερωτικό φάκελο, αλλά πόσοι τελικά θα καταθέσουν δεσμευτική προσφορά», υπογραμμίζουν χαρακτηριστικά και υπενθυμίζουν την υπόθεση πώλησης της Μινέρβα Ελαιουργική, όπου στην τελική φάση το παρών έδωσαν μόλις δυο υποψήφιοι (Μέλισσα Κίκιζας και Deca/Diorasis), παρ’ ότι αρχικά είχαν εκφράσει ενδιαφέρον πολλοί περισσότεροι.

Υποστηρίζουν μάλιστα πως στην περίπτωση της Creta Farms των αδελφών Δομαζάκη τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Και αυτό όπως λένε γιατί υπάρχουν ακόμη πολλά σημεία που παραμένουν θολά ενώ υπάρχουν και κάποια αντικειμενικά εμπόδια που αποθαρρύνουν τους υποψήφιους επενδυτές. Σύμφωνα με την άποψή τους, υπάρχουν τουλάχιστον έξι μεγάλα «αγκάθια» που δυσχεραίνουν την προσπάθεια εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή:

 Πρώτον, πως θα ρυθμιστούν τα υπέρογκα χρέη που έχει συσσωρεύσει η εταιρεία. Μόνο, τα τραπεζικά δάνεια που βαραίνουν τον ισολογισμό της κρητικής αλλαντοβιομηχανίας ανέρχονται σε 110 εκατ. Ευρώ, όσο και οι πωλήσεις την «καλή εποχή». Εκτιμάται πως για να καταστεί βιώσιμη η εταιρεία θα πρέπει τα συνολικά χρέη να «κουρευτούν» 70% με 80%.

 Δεύτερον, ποιος θα αναλάβει να καλύψει τα έξοδα, έως ότου ολοκληρωθεί η μεταβίβαση της επιχείρησης στο νέο ιδιοκτήτη. Υπολογίζεται ότι η διαδικασία του άρθρου 106 θα απαιτήσει περίπου 12 με 14 μήνες. Σε μια τέτοια περίπτωση, μόνο το μισθολογικό κόστος μπορεί να φθάσει έως και 30 εκατ. Ευρώ (το μισθολογικό κόστος υπολογίζεται σε περίπου 2 εκατ. Ευρώ το μήνα), χωρίς να περιλαμβάνονται άλλα λειτουργικά έξοδα καθώς και η προμήθεια των πρώτων υλών. «Ποιος θα βάλει τα χρήματα για να παραμείνει ζωντανή η εταιρεία;», αναρωτιούνται.

 Τρίτον, πόσα χρήματα θα βάλει ο νέος επενδυτής προκειμένου να ανακτηθούν τα μερίδια αγοράς, τα οποία όσο περνάει ο καιρός και δεν αποκαθίστανται τα προβλήματα στην παραγωγική διαδικασία πέφτουν όλο και πιο κάτω. Υπολογίζεται ότι ο καινούριος ιδιοκτήτης θα πρέπει να διαθέσει τουλάχιστον 40 εκατ. Ευρώ σε μετρητά, εκ των οποίων τα 20 εκατ. Ευρώ για τη θωράκιση των ιδίων κεφαλαίων. «Για να ξεκινήσει και πάλι η εταιρεία να λειτουργεί», όπως λένε οι παράγοντες της αγοράς, «θέλει μαζί με τις τρέχουσες υποχρεώσεις προς την εφορία τουλάχιστον 10 εκατ. Ευρώ».

 Τέταρτον, τι θα γίνει με τις πατέντες, οι οποίες όπως φαίνεται δεν έχουν μεταβιβασθεί ακόμη στην μητρική. Κάτι που όπως λένε, προκύπτει και από την πρόσφατη επιστολή του προέδρου και εκ των βασικών μετόχων της Creta Farms, Μάνου Δομαζάκη προς τις πιστώτριες τράπεζες.

 Πέμπτον, τι θα γίνει με τα πρόστιμα που κατά πάσα πιθανότητα θα επιβάλλει η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς στην εταιρεία και τι θα γίνει με τον ορκωτό που βεβαίωνε με την υπογραφή του ότι όλα βαίνουν καλώς.

 Εκτον, πως ακριβώς θα μειωθεί το υπεράριθμο προσωπικό. «Για να είναι βιώσιμη η νέα εταιρεία», όπως λένε «θα πρέπει να αποχωρήσουν τουλάχιστον οι μισοί», δηλαδή περίπου 400 άτομα.

Εκτός από τα παραπάνω, οι άνθρωποι της αγοράς επισημαίνουν και μια σειρά από άλλα ζητήματα που απασχολούν τους εν δυνάμει επενδυτές όπως οι ευθύνες των βασικών μετόχων για την οικονομική διαχείριση της εταιρείας, αλλά και τι άλλο μπορεί να κρύβεται που δεν φαίνεται στους ισολογισμούς. Θεωρούν δε βασική προϋπόθεση την πλήρη και χωρίς όρους και προϋποθέσεις ενεχυρίαση των μετόχων των βασικών μετόχων στις τράπεζες για να έχει πιθανότητες επιτυχίας το project που χειρίζεται η ΕΥ (Ernst &Young). «Χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των παλαιών μετόχων», τονίζουν, δεν μπορεί να εκκινήσει καμία διαδικασία, κάτι που γνωρίζουν καλά και οι τράπεζες και για αυτό επιμένουν στην πίεση προς τους αδελφούς Δομαζάκη.